Μάνα το σπίτι καίγεται

Όταν ανάβει μια φωτιά έχουμε μάθει πως όλοι πρέπει να λειτουργήσουμε πυροσβεστικά. Να αντιδράσουμε ομαδικά και να την σβήσουμε.

Περι συννενοήσεως λοιπόν ο λόγος. Να τα βρούνε οι πολιτικες δυνάμεις ακούμε από παντού. Να τα βρούνε για να σωθεί η χώρα συμπηρώνουν κάποιοι άλλοι. Να πρυτανεύσει η σύνεση και η κοινή λογική. Ποια κοινή λογική σε μια χώρα του παραλόγου;

Κοινη λογικη είναι η μαζικη φτωχοποιηση του πλυθησμού; Κοινή λογική η ατιμωρησία και η επιβραβευση της απατης; Κοινη λογικη τα 50 άτομα του υπουργικού συμβουλίου σε εποχές λιτότητας; Mάλλον όχι. Άλλωστε δεν μπορούμε να μιλήσουμε για συνεννόηση σε κάτι όταν η συλλογική ταυτότητα έχει γίνει ετικέτα.

Μάλλον όλα αυτά τα συναντούμε στην σφαίρα του παραλόγου. Η διαιώνιση τους λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο μα ξανά μανά τα ίδια. Η ίδια συνταγή, οι ίδιες ψευδοελίτ που λυμαίνονται την χώρα εδώ 35 χρόνια. Αυτοί που μίλαγαν για «Ισχυρή Ελλάδα» τώρα μας κουνούν το δάκτυλο πως πρέπει να γίνουν περικοπές.

Οι κύριοι που θεωρούσαν γραφικούς αυτούς που μίλαγαν για την κρίσιμη γεωπολιτική θέση της χώρας και τον ανεξερεύνητο φυσικό της πλούτο. Τα σπίτια (κυριολεκτικά και μεταφορικά) καίγονταν και κάποιοι μας μίλαγαν για λήθη και λησμονιά. Οι της συνννενόησης και της κοινής λογικής έκαναν για καλά την δουλειά τους.

Να τα βρούμε λοιπόν; Αυτήν την χρονιά καλύτερα να τα βρούμε με τον εαυτό μας. Και πρώτα από όλα ας αφήσουμε τις άναρθρες κραυγές πως «μας κάψανε». Είναι αστείο να μιλάμε για κατοχή της χώρας όταν διαχειριστήκαμε το περιβόλι που κληρονομήσαμε χειρότερα και από Τούρκο εμπρηστή.

Από την άλλη είναι όμως ειρωνεία να μας νουθετούν οι ίδιοι άνθρωποι που βούτηξαν για τα καλά στο δημόσιο ταμείο. Μια βλαχομπαρόκ αστική τάξη που μας κατάντησαν πολιτικά αναλφάβητους σε μια τηλεοπτική δημοκρατία. Που μας έδινε να μαθαίνουμε τόσα πολλά αλλά να ορίζουμε όλο και λιγότερα.

Αν πραγματικά τα βρούμε με τον εαυτό μας τότε λοιπόν είναι που θα έρθει ο πραγματικός ρεαλισμός,η πραγματική λογική. Τότε θα έρθει η πολυπόθητη επανεκκίνηση. Μια εκτίναξη που δεν θα έχουμε ξαναδεί. Και υπό αυτές τις συνθήκες θα μπει ο πολιτικός μας βίος σε κρίση. Με απαρχή τις επόμενες εκλογές που να αποτελέσουν ένα λαικό δικαστήριο για ότι μας οδήγησε μέχρι εδώ.

Αφού δεν λειτουργεί η δικαιοσύνη ας προσπαθήσει ο κόσμος να την υποκαταστήσει. Ας λειτουργήσουμε μια φορά όπως πρέπει χωρίς να προκρινουμε ανθρώπους που δεν μας αντιπροσωπεύουν. Κάτι γνώριζαν οι παλαιότεροι που έβαζαν τα καλά τους την ημέρα των εκλογών θεωρώντας την διαδικασία ιερή.

Αλλιώς αν λειτουργήσουμε πάλι στον γάμο του καραγκιόζη το κρίμα στο λαιμό μας. Αυτή την φορά θα έχουμε βάλει εμείς φωτιά στα μπατζάκια μας!!