Επιστολή Μοσχολίου στο Υπουργείο Πολιτισμού

Με αφορμή την απάντηση του Υφυπουργού Πολιτισμού κ. Πέτρου Αλιβιζάτου στον Βουλευτή Αιτ/νίας κ. Ανδρέα Μακρυπίδη για την δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου, ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Παύλος Μοσχολιός, απέστειλε στον Υπουργό Πολιτισμού κ. Παύλο Γερουλάνο, την εξής επιστολή:

«Κύριε Υπουργέ,

Όπως  γνωρίζετε, από την προηγούμενη  δεκαετία ο σχεδιασμός του Υπουργείου Πολιτισμού για την Αιτωλοακαρνανία προέβλεπε την ίδρυση Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο Μεσολόγγι, Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων στη Ναύπακτο και ίδρυση Μουσείου στο Αγρίνιο, όπου το υφιστάμενο Μουσείο αδυνατεί να καλύψει στοιχειωδώς τις ανάγκες της περιοχής.

Υλοποιώντας το σχεδιασμό αυτό το Υπουργείο, ίδρυσε την ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και  Κλασικών Αρχαιοτήτων στο Μεσολόγγι, την 22η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων  στη Ναύπακτο και το 2002 με απόφαση  του Υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελου  Βενιζέλου, αγόρασε το συγκρότημα των πρώην Καπναποθηκών Παπαπέτρου στο Αγρίνιο, «για αρχαιολογικούς – μουσειακούς σκοπούς και ειδικότερα για τη δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου Νομού Αιτωλ/νίας».

Κύριε Υπουργέ,

Σε  συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Γραφείο σας την 1η Φεβρουαρίου 2011, παρουσία της Γ.Γ. κυρίας Μενδώνη και των Βουλευτών κ.κ. Μακρυπίδη και Κουρουμπλή, με διαβεβαιώσατε ότι ο σχεδιασμός αυτός παραμένει ως έχει, αλλά δεν υπάρχουν πόροι να υλοποιηθεί άμεσα.

Με  έκπληξη διάβασα στον τοπικό τύπο την απάντηση του Υφυπουργού κ. Πέτρου Αλιβιζάτου, σε ερώτηση του Βουλευτή κ. Μακρυπίδη, όπου σαφώς διαφαίνεται  ότι ο σχεδιασμός αυτός άλλαξε.

Κύριε Υπουργέ,

Στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία, όπου, εκτός των άλλων, κρίνεται και η αξιοπιστία όλων μας, αδυνατώ να πείσω τους συμπολίτες μου, για τους λόγους που ανατρέπεται αυτός ο σχεδιασμός.

Αδυνατώ να πείσω τους συμπολίτες μου, πώς  ένα κτίριο το 2001 κρίνεται κατάλληλο  για τη δημιουργία Διαχρονικού Μουσείου και δαπανώνται 3.300.000 ευρώ για την αγορά του, ενώ το 2011 κρίνεται ακατάλληλο. Πολλώ δε μάλλον όταν στο  σχεδιασμό τότε και σήμερα συμμετέχουν οι ίδιοι άνθρωποι.

Διερωτώμαι, ποια θα είναι η τύχη αυτού του  κτιρίου;

Μήπως αγοράστηκε για να χρησιμοποιηθεί στους αιώνες, αντί για Μουσείο, ως μνημείο ανευθυνότητας της κεντρικής εξουσίας;»