Το σωστό απέναντι στο δίκηο…

«Το δίκαιον ουκ άλλο τι η του κρείττονος συμφέρον»
Πλάτων

Σίγουρα δεν είναι εύκολη άσκηση όταν χρειάζεται να αποφασίζεις ανάμεσα στο σωστό και στο δίκιο, αν μάλιστα είναι και μεγάλη η απόσταση που τα χωρίζει.

Και σήμερα που έχει δίκιο ο λαός και ο καθένας μας ξεχωριστά που χειμάζεται και υποφέρει από την κρίση, αλλά το σωστό για το  Έθνος μας που δοκιμάζεται και κινδυνεύει δεν είναι παράλληλο, τότε το δίλημμα γίνεται δραματικό.

Με αυτή λοιπόν την σύγκρουση του δίκιου της ζωής μας και της ψυχής μας που οργίζεται και βλαστημάει και με το σωστό της σκέψης μας που ώριμα πρέπει να λογαριάσει, καλούμαστε όλοι στις εθνικές εκλογές που έρχονται να πάρουμε θέση και απόφαση γνωρίζοντας καλά  πως ο θυμός, ο δικαιολογημένος ακόμα και με το ηθικό του περιεχόμενο, δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για τις κρίσιμες αποφάσεις.

Ούτε φυσικά είναι ωφέλιμες και οι «αυθόρμητες» χαβαλέ συμπεριφορές βίας και αυτοδικιών, ακόμα και αν έχουν το συγχωροχάρτι της κοινωνικής εκτόνωσης και ψυχοθεραπείας, που μαζί με  την υπέρμετρη  προβολή τους από τα συνένοχα ΜΜΕ, οδηγούν πάντα σε ατραπούς το πολιτικό τοπίο και την δημοκρατία.

Σε λίγες εβδομάδες  θα κληθούμε να επιλέξουμε μια νέα βουλή και μια νέα κυβέρνηση.

Και σε αυτή τη δύσκολη κρίση πρέπει να επιλέξουμε με γνώμονα το συνολικό συμφέρον της πατρίδας μας, ακόμα και με σφιγμένα χείλη αν χρειαστεί.

Και όσοι ποντάρουν πάνω στο θυμό μας και αγκιτατόρικα μας παροτρύνουν  στις αδιέξοδες επιλογές της  άλλης όχθης, που και γνώριμη και επικίνδυνη είναι, η σε νέες γκρούπες αντιμνημονιακής πανάκειας,  που δημαγωγούν  πάνω στο τραυματισμένο μας συναίσθημα, μάλλον σε περιπέτειες υψηλού ρίσκου μας οδηγούν.

Γι’ αυτό και αποκτά ιδιαίτερη αξία σήμερα η πολιτική ευθύνη με την δύσκολη επικοινωνιακή της άσκηση στην πειθώ και στο επιχείρημα  για την Νέα Δημοκρατία, μακριά από ξύλινους λόγους του χθες και με νέους κοινωνικούς όρους αλήθειας, κυρίως όμως με ανεπίληπτους πρεσβευτές.

Ναι, του λαού είναι το δίκιο που πρέπει όμως με σεβασμό να το εντάξουμε στο  αναγκαίο σωστό του Έθνους, που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας και φτάνει ως τους μακρινούς ορίζοντες της συνέχειάς του, που δυστυχώς και εμείς καταστήσαμε ανηφορική.

Γι’ αυτό και ας αποτινάξουμε και τα δικά μας ελαττώματα για να μπορέσουμε με καθαρή ματιά να διακρίνουμε και να επιλέξουμε τους καλύτερους και αξιότερους που θα βγάλουν την πατρίδα μας στο ξέφωτο.

Και η τελευταία κουβέντα για το σπίτι μας, την Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά που στηρίζουμε.

Καθάρισε από τα ψηφοδέλτια αυτούς που πλούτισαν από την πολιτική πρόεδρε, γιατί ο καιρός έγινε πανάκριβος και πολύ αυστηρός.

Κι’ αυτό είναι το ελάχιστο-μέγιστο αυτήν την ώρα και για την παράταξη και για την κοινωνία και για τον τόπο.