«Η «χαρά» του χάους»

«Τι είναι αυτό που κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να είναι, όσο και αν υποκρίνεται τον προβληματισμένο, η πιο χαρούμενη φυσιογνωμία που βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης; Ή να δείχνει ότι περνάει καταπληκτικά λέγοντας χονδροειδείς εξυπνάδες σαν αυτές που λέγονταν παλιά στα αμφιθέατρα των καταλήψεων στους ξένους ηγέτες; Ή ακόμη και να υπόσχεται ότι ακριβώς πρέπει για να επιταχύνουμε την εθνική καταστροφή;

Έχω πάψει να πιστεύω ότι είναι μόνο ένα ακραίο και ανεύθυνο πολιτικό πόκερ, ή έστω ο ίλιγγος που προκαλεί η απότομη επαφή με το σύστημα εξουσίας. Νομίζω πως πέρα από όσα ξέρουμε για την πολιτική, εδώ μιλάνε πλέον οι σκοτεινοί νόμοι της ανθρώπινης φύσης που δεν ερμηνεύονται με την λογική ούτε την ακολουθούν. Εκδηλώνεται η «χαρά» του χάους.

Πίσω από την πολιτική επιχειρηματολογία, την απολύτως χαοτική οικονομική ανάλυση του Συριζα, την παντελή αντίληψη για το διεθνές περιβάλλον και την ολική επαναφορά στον λαικισμό του ’81, αυτό που μένει ως κοινός παρονομαστής, είναι η φόρα που ούτως ή άλλως έχει το «στάχτη και μπούρμπερη». Αυτό προς το παρόν. Γιατί έχει και παρακάτω το σενάριο…Καθώς η φύση απεχθάνεται το κενό, ποτέ η «χαρά του χάους», που υπόσχεται μια κάποια δημιουργία, δεν κρατάει πολύ. Αμέσως μετά πρέπει να αρχίσουν να δουλεύουν οι μηχανισμοί που θα κάνουν το νέο στάτους να διαρκέσει. Και τότε φτιάχνεται το νέο σύστημα. Που αν για να γίνει έχει προκαλέσει πολύ μεγάλο χάος, όπως θέλει τελικά ο Συριζα να κάνει, θα πρέπει και να βρεί τρόπο να κρατήσει εντός πλαισίου όσες δυνάμεις θα το αμφισβητήσουν. Και έτσι κάπως αρχίζουν οι απολυταρχισμοί ή τα φαινόμενα που εξέθρεψε το ΠΑΣΟΚ και μας έφεραν μέχρι εδώ. Με τη διαφορά βέβαια ότι τώρα όλα αυτά θα γίνουν σε ένα εξαιρετικά ακραίο περιβάλλον, στο οποίο δεν υπάρχει καμία ευμάρεια και καμία διεθνής ανοχή για να δώσει το χρόνο σε όσους διακατέχονται από τη «χαρά του χάους» να κάνουν την στροφή.

Οπότε αφού τα πράγματα δείχνουν ότι ένας μεγάλος κύκλος κλείνει διαπαντός και αργά ή γρήγορα θα υπάρξει το καινούργιο, ας σκεφτούμε όλοι πως θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να αφορά την Ελλάδα και τους πολίτες της η όποια χαρά έρθει με κόπο και όχι μόνο την φιλοδοξία ενός νέου κατεστημένου που ονειρεύεται να γίνει χειρότερο από το παλιό.»