Πολιτικοί Κουκουλοφόροι

Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω:  Η προεκλογική μάχη βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Η γενική εικόνα της είναι ακραία, σκληρή, κυρίως με ευθύνη των Μ.Μ.Ε.

Εκατοντάδες οι αναλυτές, οι ειδικοί, οι υποψήφιοι, οι ειδήμονες, αλλά και οι άσχετοι που επελαύνουν από τις οθόνες. Αυτή η επέλαση που από ενδημική έγινε πανδημική, προκαλεί ιδεολογική σύγχυση και πολιτικό «Βέρτιγκο» στους πολίτες.

Εν ονόματι τάχα της πολυφωνίας και της «πλέριας» πληροφόρησης, επιχειρείται η καθοδήγηση, στο χάος, τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό,  του εκλογικού σώματος. Κατ’ εξοχή το νεόκοπο, δήθεν αριστερό κόμμα, ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα ηγετικά του στελέχη, «από πρωίας μέχρι νυκτός», από τον ακραίο Αμυρά έως το μετριοπαθή Δραγασάκη, αλληλοαναιρούνται, ετεροκαταστρέφονται, αυτοπροσδιορί-ζονται και αναδημιουργούνται.

Αδυνατεί πλέον ο πολίτης να καταλάβει τι κρύβεται κάτω από αυτή τη σύγχυση, που σκόπιμα προωθείται, κρυμμένη κάτω από τη μάσκα του μνημονίου. Πιεσμένοι από τα υπαρκτά, οικονομικά προβλήματα, έχουμε κολλήσει εκεί που θέλουν οι «νέοι λαοπροστάτες» να μας πάνε.

Ξέρουν πολύ καλά το παιχνίδι. Πιάνουν ένα θέμα και το κοπανάνε παντού και όλοι μαζί. Γιατί τους δίδαξαν ότι έτσι, η πλύση εγκεφάλου, έχει άμεσα και θετικά αποτελέσματα. Μοναδικό προεκλογικό θέμα, το ΜΝΗΜΟΝΙΟ. Νύχτα μέρα μάς ντοπάρουν και μας μαστουρώνουν με αυτό, γιατί αυτό «πατάει» στο ένστικτο της επιβίωσης. Το ΤΩΡΑ. Και κρύβουν το ΑΥΡΙΟ. Που δεν είναι τόσο οικονομικό, αλλά κυρίως εθνικό και κοινωνικό που αφορά άμεσα, ακόμη και την ύπαρξη του έθνους μας. Αυτά τα θάβουν. Μπαίνουν, τα εθνικά και κοινωνικά θέματα, τρίτα και τέταρτα στις συζητήσεις. Μπροστά και πρώτο το φαΐ, γιατί αυτό ικανοποιεί το ένστικτο. Το αύριο αυτής της κοινωνίας και της χώρας; Το έχουν παρατήσει. «Μην το εμφανίζετε, δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο το “Μνημόνιο”».

Έχουμε υποχρέωση όμως όλοι οι πολίτες να ασχοληθούμε με το που πάμε εθνικά και κοινωνικά. Που θέλουν να μας πάνε οι «αριστεροί στο ράφτη» και όλα τα «αμπελοβλάσταρα» του προοδευτισμού. Είναι αλήθεια ότι, όποιοι ασχολούνται με τα εθνικά θέματα, και κυρίως με το ζωτικότατο θέμα των λαθρομεταναστών, δέχονται γενικευμένη και συντονισμένη φασιστικών χαρακτηριστικών επίθεση, για να φιμωθούν. Και εν πολλοίς το πετυχαίνουν. Κατ’ αυτούς, κυρίως τους ΣΥΡΙΖΕΟΥΣ, όποιος ασχολείται με τα εθνικά θέματα είναι ρατσιστής, εθνικιστής, φασίστας. Πάντως όχι προοδευτικός. Γιατί; Αναρωτηθήκαμε ποτέ; Γιατί έχουν τόση απέχθεια για κάθε συζήτηση σχετικά με τα θέματα αυτά;

Η απάντηση είναι απλή^. γιατί θέλουν, το λένε έμμεσα και στο πρόγραμμά τους, να μουσουλμανοποιήσουν τη χώρα. Προωθούν έτσι, δεν είναι βέβαια φανερό με τίνων την καθοδήγηση, την υλοποίηση της πολιτικής της Τουρκίας, για την δημιουργία μουσουλμανικού (όρα οθωμανικού) τόξου, στα βαλκάνια. Η νέα μορφή οθωμανικής αυτοκρατορίας υλοποιείται με τέτοιες πολιτικές των «αριστερών στο ράφτη προοδευτικών».

Γι’ αυτούς δεν ήταν προοδευτικοί, αλλά ρατσιστές και φασίστες, όλοι όσοι θυσίασαν τα παιδιά, τους γονείς, τις γυναίκες, τις περιουσίες και εν τέλει τις ζωές τους. Επικαλούνται το μέλλον των παιδιών μας, όσον αφορά βέβαια στις βιοτικές τους ανάγκες, γιατί αυτό «πιάνει». Για εθνικό ήθος, πνευματικό μέλλον και πατριωτισμό ουδείς λόγος. Η ιστορία μας, οι ποταμοί αιμάτων που χύθηκαν γι’ αυτή τη χώρα, μπαίνουν στη λήθη.

Τα σκέπασε το κομματικό χώμα και οι σκοτεινοί του στόχοι.

Στο ενδιαφέρον τους οι «καημένοι» οι μουσουλμάνοι. Και αυτό ήταν επόμενο να συμβεί. Όταν αυτού του είδους οι αριστεροί έχουν γαλουχηθεί με τα ιδανικά που παράγονται από το στέρνο και κάτω και όχι από το στέρνο και πάνω, πως θα μιλάνε για τις ηθικές, πολιτιστικές, πνευματικές και εθνικές αξίες; Που τις μάθανε;

Ποιος τους τι δίδαξε; Κανείς. Ο κοινωνικός και πολιτικός υπόκοσμος από τον οποίο γαλουχήθηκαν τους έμαθε ότι μοναδικός στόχος του «προοδευτικού» και κυρίως του «αριστερού» είναι η ικανοποίηση μόνον και μόνον των ενστίκτων. Γιαυτό οι κύριοι αυτοί μολύνουν τις λέξεις αριστερός, προοδευτικός. Μεταξύ αυτών και των αριστερών υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά.

Οι αριστεροί της εικοσαετίας 40-60 είχαν εθνικό, πολιτικό και κοινωνικό ήθος.

Και κάτι ακόμη. Οι σημερινοί κομματικοί αριστεροί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν έχουν σταθερές και φανερές θέσεις. Και τούτο γιατί συρόμενοι από τα ένστικτά τους έχουν καταπνιγεί από τα πάθη του εγωισμού, της καλοπέρασης, της αλαζονίας, της ασυδοσίας, της ανευθυνότητας και της νόθας προοδευτικότητας έχουν στο DNA τους τον πανικό της ευθύνης. Μέσα στη γενική σύγχυση, του πνεύματος και της ψυχής τους, προσπαθεί η πνευματικότητά τους να επιβιώσει. Και στην προσπάθειά της αυτή, που είναι δικαιολογημένη, δεν έχει σταθερό προσανατολισμό, τα χάνει γιατί έχει ανάγκη από καθοδήγηση με σώας τας φρένας.

Είναι φυσικό λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι που οι πνευματικές και ψυχικές τους λειτουργίες έχουν ατροφήσει να κρύβονται πίσω από μία αναγκαία, για την ύπαρξή τους, ιδεολογική και πολιτική τερατομορφία, που καταστρέφει τα πάντα, χωρίς να δημιουργεί τίποτε. Οι πολιτικοί αυτοί κουκουλοφόροι πρέπει να αποκαλύψουν τα πολιτικά και ιδεολογικά τους πιστεύω. Να βγάλουν την πολιτική κουκούλα. Να μας πουν ποιοι είναι και κυρίως τι θέλουν. Δεν θα το κάνουν όμως ποτέ. Δε θα δείξουν ποτέ τι είναι και τι πιστεύουν. Το έκτρωμα που έχουν στην ψυχή τους δεν θα το αποκαλύψουν, γιατί τρομοκρατεί εφόσον είναι συρραφή των ιδεολογιών της γκλαμουριάς των βορείων προαστείων της Αττικής, των Εξαρχείων, της Πλατείας Μεταξουργείου και ολίγον του Περισσού.

Έτσι θα πορεύονται, πληγωμένοι και πληγώνοντας. Σκοτωμένοι και σκοτώνοντας.