Η επικινδυνότητα της οδού «111»

Δεν γνωρίζομε πόσοι από τους κατά καιρούς υπευθύνους  Νομάρχες,  Αχαΐας και Ηλείας, αλλά και Βουλευτές των δύο Νομών ή  Υπουργοί  των διαφόρων Κυβερνήσεων, είχαν διαβεί την εθνική οδό Πατρών – Τριπόλεως την  γνωστή ως 111. Ούτε γνωρίζομε ποίαν  γνώμη  απεκόμησαν για την ασφάλεια αυτής της άκρως σημαντικής οδού, αλλά βαθύτατα παραμελημένης.

Η χρησιμότητα της οδού είναι μεγίστη. Συνδέει την Πάτρα με την Τρίπολη, την καρδιά της Πελοποννήσου, διέρχεται από  δεκάδες  χωριά και εξυπηρετεί εκατοντάδες κατοίκους  που πολλές φορές είναι χωρίς καμία άλλη συγκοινωνία. Έρημοι στην σημερινή εποχή της εκμηδενίσεως των αποστάσεων. Πολλά χωριά χωρίς την συγκοινωνία του λεωφορείου Πατρών – Τριπόλεως, άγνωστο πως θα μετακινούντο.

Η επικινδυνότητα της οδού είναι μεγίστη. Πέραν του ότι έχει περιορισμένο πλάτος για έναν τόσο σημαντικό οδικό άξονα,  το οδόστρωμα είναι  ανώμαλο και με γούβες. Δεν έχει σήμανση το κατάστρωμα και φυσικά νησίδα ασφαλείας, κάτι το απολύτως επιβεβλημένο. Οι στροφές στενές,  είναι σε πολλά σημεία απανωτές, με μικρό μήκος και  με άμεσο κίνδυνο την σύγκρουση οχημάτων.  Δεν έχει κιγκλιδώματα  από την δεξιά , προς Τρίπολη πορεία. Σε πλείστα σημεία προς και από την Δίβρη οι απότομες  και σε μεγάλο βάθος εκτεινόμενες κατωφέρειες, προκαλούν ρίγος.  Οι οδηγοί πρέπει να κινούνται σ’ αυτό το σημείο με μεγίστη προσοχή και μικρή ταχύτητα. Όσο για την διαδρομή κατά την νύκτα, πρόκειται για  τόλμημα! Σε άλλα σημεία κατά τις βροχερές ημέρες παρατηρούνται  κατολισθήσεις εδαφών. Ποίμνια περιπατούν σ’ αυτήν σε μεγάλο μήκος.

Για την σπουδαία και νευραλγική  αυτήν οδό, δεν έχουν γίνει τα αναγκαία βήματα  βελτιώσεως.  Όχι φυσικά εμβαλώματα,  αλλά ριζική νέα χάραξη, ώστε να περιορισθούν πολλές στροφές που τώρα δεν έχουν νόημα, επιτείνουν  τον κίνδυνο , αλλά και μακραίνουν τον χρόνο διαδρομής. Πάτρα – Τριπόταμα  π.χ. είναι εκατό  (100) χιλιόμετρα. Τα ΙΧ αυτοκίνητα χρειάζονται δύο ώρες για να καλύψουν αυτήν την απόσταση!  Είναι δυνατόν να κινούμεθα σε εθνική οδό με 50 χιλ. ταχύτητα την ώρα;;

Έπρεπε να είχε από πολλά χρόνια ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα, από αυτά του ΕΣΠΑ, που πολλές φορές χάνονται ως μη απορροφηθέντα, αλλά και να είχε ολοκληρωθεί.  Δεν συγκινήθηκε κανένας υπεύθυνος. Λόγια, υποσχέσεις, αδιαφορία.

Προσωπικώς έχομε  από δεκαετίας αρθρογραφήσει  για την επικινδυνότητα του δρόμου αυτού. Το Περιοδικό «ΔΙΒΡΗ», αρθρογραφεί συνεχώς αλλά καταθέτει και υπομνήματα ο εκδότης του Σ. Σωτηρόπουλος. Καμμία προσοχή και κανένα ενδιαφέρον.

Παραμονή των Θεοφανίων είχαμε θανατηφόρο τροχαίο επ’ αυτής.

Θα συγκινηθεί κανείς για την άμεση και ριζική βελτίωση αυτής της οδού ή με το κάλυμμα της οικονομικής κρίσεως θα «πηγαίνομε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι»;;