Με αφορμή την ΕΡΤ: Μην ρωτάς για ποιόν χτυπάει η καμπάνα...

Δεν είναι μόνο το «λουκέτο» που από μόνο του τρομάζει. Είναι και ο εξίσου τρομακτικός τρόπος που επεβλήθη.

Επίδειξη πυγμής από μια κυβέρνηση που συνέπλευσε άριστα με την λογική «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»… Και επίδειξη τυφλής υπακοής στο κλιμάκιο που αυτές τις μέρες περιφέρεται εκ νέου στην πρωτεύουσα.

Δεν είναι, επίσης, μόνο οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που πληρώνουν την νύφη.

Οσονούπω ανάλογες χοντροκοπιές θα περάσουν και στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης. Ας το έχουμε κατά νου όσοι ελαφρά την καρδία μάθαμε να στάζουμε δηλητήριο για την δημόσια ραδιοτηλεόραση.

«Εδώ η ΕΡΤ έκλεισε σε μια νύχτα, τι μου λες τώρα;», θα είναι η μόνιμη επωδός κάθε εργοδότη όταν ο εργαζόμενος θα του ζητά δεδουλευμένα, ασφάλιση, αξιοπρεπή μισθό ή όταν θα παλεύει να κρατήσει την δουλειά του.

Δεν είναι, επίσης, μόνο οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης. Είναι όλοι οι εργαζόμενοι.

Στην Ελλάδα ο δημόσιος τομέας δίνει τον «τόνο» στην αγορά. Απολύστε, απολύστε, απολύστε! Αυτό τον «τόνο» δίνει η κυβέρνηση με την χθεσινή απόφαση της.

Μακάρι να βγούμε ψεύτες και να δικαιωθούν όσοι από το πρωί σήμερα «πυροβολούν» αδιακρίτως την ΕΡΤ…