Μετέτρεψαν δάσος σε γκαράζ!!!

Ένα - ένα ξεφυτρώνουν τα αυθαίρετα κτίσματα που υπάρχουν στο Άλσος Βεΐκου. Σε γκαράζ και συνεργεία έχουν μετατραπεί τεράστιες εκτάσεις του άλσους οι οποίες με αποφάσεις έχουν κατ’ εξακολούθηση χαρακτηριστεί αναδασωτέες.

Μετά τις αποκαλύψεις της zougla.gr για τις 16 παράνομες κατασκευές από τις οποίες οι περισσότερες έχουν κατασκευαστεί από το ελληνικό κράτος, σήμερα σας αποκαλύπτουμε τις δικαστικές «διαμάχες» μεταξύ του Δήμου Γαλατσίου και του Ελληνικού Δημοσίου για μια έκταση  συνολικού εμβαδού 4.360,50 τ.μ. Ενός οικοπέδου-φιλέτου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στην κατοχή της η zougla.gr, ο δήμος έχει κατασκευάσει στη θέση «Ομορφοκλησιά Βεΐκου» γκαράζ, αντλίες καυσίμων και parking τα οποία, όπως ισχυρίζεται, εξυπηρετούν τις ανάγκες λειτουργίας του. Το οξύμωρο; Είναι όλα αυθαίρετα, κτισμένα μέσα σε δάσος...

Παλιά «αμαρτωλή» ιστορία

Η υπόθεση ξεκινά από το 2000 όταν ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής κοινοποιεί στον τότε δήμαρχο Γαλατσίου, Βασίλη Παπαδιονυσίου, απόφαση η οποία κάνει λόγο για άμεση απομάκρυνση της περίφραξης και ότι άλλο έχει τοποθετηθεί εκ των υστέρων από τη θέση της Ομορφοκλησιάς.

Στις 14 Ιανουαρίου 2008 η Διεύθυνση Δασών Αθηνών, με διευθυντή  τον Γιώργο Αμοργιανιώτη, διαπιστώνει ότι ο Δήμος Γαλατσίου έχει κάνει αυθαίρετη κατάληψη δημοσίου δάσους αναδασωτέου.

Η Διεύθυνση Δασών κατηγορεί το Δήμο ότι χωρίς κανένα δικαίωμα  εκχέρσωσε εκτάσεις όπου:  τοποθέτησε κοντέινερ ανακύκλωσης εμβαδού 17,50 τ.μ. και ένα δεύτερο εμβαδού 19,53 τ.μ. το οποίο έχει τσιμεντένια βάση 32,76 τ.μ. , κατασκεύασε τσιμεντένια βάση εμβαδού 0,70 τ.μ. με αντλία καυσίμων, κατασκεύασε τέσσερα κτίρια συνολικού εμβαδού 48 τ.μ. , τοποθέτησε σιδηροκατασκευή που χρησιμοποιείται σαν παρκινγκ εμβαδού 647,92 τ.μ. και τέλος τοποθέτησε μεταλλικές περιφράξεις εμβαδού 126,31 τ.μ.

Οι κατηγορίες για τον Δήμο Γαλατσίου δεν σταματούν εκεί , αφού το Δασαρχείο του προσάπτει  ότι κατά την περίοδο της παράνομης κατοχής της συγκεκριμένης έκτασης καταστράφηκαν θάμνοι - φρύγανα και στην θέση τους δημιουργήθηκε το δημοτικό γκαράζ.

Μάλιστα, ο τότε διευθυντής Δασών Αθηνών κ.Αμοργιανιώτης στις 6 Οκτωβρίου 2008 με αριθμό αποβολής Α.Β.Δ.Α 11/2008 αποβάλει το Δήμο Γαλατσίου από την συγκεκριμένη έκταση και του απαγορεύει οποιαδήποτε χρήση για το μέλλον. Ακόμη αξιώνει το ποσό των 35.000 ευρώ από τον δήμο ως αποζημίωση για παράνομη χρήση δημόσιας δασικής έκτασης.

Κόλαφος η απόφαση του Ειρηνοδικείου

Ο Δήμος αντιδρά άμεσα και καταθέτει, στις 21 Νοεμβρίου 2008, αίτηση ανακοπής των ασφαλιστικών μέτρων οδηγώντας την υπόθεση στο Ειρηνοδικείο Αθηνών προκειμένου να δικαιωθεί. Ισχυρίζεται ότι οι κύριοι λόγοι που θα έπρεπε να γίνει ανακοπή των ασφαλιστικών μέτρων είναι αφενός ότι το προϋπάρχον δάσος έχει καταστραφεί ολοσχερώς επί κατοχής και χρησιμοποιείται εδώ και 28 χρόνια από αυτόν και  αφετέρου ότι στην καταληφθείσα έκταση στεγάζονται κτίσματα και εγκαταστάσεις που εκπληρώνουν κοινωφελείς δημοτικούς σκοπούς.

Όμως το Ειρηνοδικείο Αθηνών στις 8 Ιανουαρίου 2009 με αριθμό απόφασης 1109/2009 απορρίπτει την ανακοπή και επικυρώνει το Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής.

Η αντίδραση του δήμου

Όμως από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι ο Δήμος ούτε και σε αυτή την περίπτωση κάθεται με «σταυρωμένα χέρια». Κάνει έφεση με την οποία ζητάει να ακυρωθεί τόσο η απόφαση του Ειρηνοδικείου όσο και το Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής χαρακτηρίζοντας το μάλιστα «άκρως καταχρηστικό» και «μη νόμιμο».

Για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του προβάλλει τέσσερις λόγους. Ισχυρίζεται ότι το Πρωτόκολλο ήταν αόριστο καθώς δεν διευκρίνιζε σε ποιο ακριβώς σημείο της «Ομορφοκλησιάς Βεΐκου» βρισκόταν η καταληφθείσα έκταση, ισχυρίζεται ότι τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν από το Πρωτόκολλο ήταν παράνομα και επιπροσθέτως ότι οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται στην συγκεκριμένη περιοχή εκπληρώνουν κοινωφελείς δημοτικούς σκοπούς.

Τέλος, ο κύριος λόγος που προβάλλει ο δήμος για να δικαιωθεί είναι ότι η ένδικη έκταση αποτελεί έκταση του Δήμου Γαλατσίου βάσει των διατάξεων χρησικτησίας και πως παρ’ όλο που ευρύτερη έκταση της Ομορφοκλησιάς κηρύχθηκε αναδασωτέα, πολλά τμήματα αυτής έχουν κριθεί από τα πολιτικά δικαστήρια ως ιδιωτικές εκτάσεις.

Δηλαδή, στην ουσία λέει ότι πολλά τμήματα του Άλσους παρ’ όλο που αποτελούν δασικές εκτάσεις έχουν παραχωρηθεί και μάλιστα με αποφάσεις δικαστηρίων, προς ιδιωτική χρήση.