Ο φασισμός του σήμερα

Φαινόμενα φασισμού δεν υπήρξαν μόνο κατά το παρελθόν  αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν. Μέχρι σήμερα ξέραμε πως ο  φασισμός είναι αντίθετος ως προς την ελευθερία, την προσωπική ασφάλεια, το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής, στο δικαίωμα του  << εκλέγειν>>  και  <<εκλέγεσθαι>>  του << συνέρχεσθαι>>  και  << συνεταιρίζεσθαι>>.

Δυστυχώς στις μέρες μας το φαινόμενο του φασισμού το συναντάμε και με άλλες μορφές. Όπως  με την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, την οικονομική εξαθλίωση, την ανεργία, τις πενιχρές αμοιβές οι οποίες πολλές φορές είναι δυσανάλογες προς την προσφερόμενη εργασία.

Το χειρότερο όμως απ’ όλα είναι η αναβίωση των ρατσιστικών αντιλήψεων που χωρίζουν τις κοινωνίες σε ευνοούμενους και αδικημένους . Ακόμα και σε πολιτικό επίπεδο δημαγωγοί καπηλεύονται όνειρα και φιλοδοξίες, επιβάλλοντας αυταρχικά στην ουσία καθεστώτα διανθισμένα με το έμβλημα της δημοκρατίας και της ελευθερίας,  μη διστάζοντας ακόμα και  να αιματοκυλήσουν  ολόκληρους λαούς με γνώμονα πάντα να ικανοποιήσουν  τις  προσωπικές τους φιλοδοξίες, έχοντας στην υπηρεσία τους  τον φόβο το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης, το δηλητήριο που παραλύει τη δράση και την αντίσταση στην επέλαση οποιασδήποτε εξουσίας, συλλογικά και ατομικά όλοι κάτι φοβόμαστε: τη χρεοκοπία, την απόλυση, την κατάρρευση του ευρώ.

Είναι τυχαίο το γεγονός ό,τι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών πλήττεται από την δυνατότητα των ισχυρών να ελέγχουν τους ανίσχυρους;   Φαινόμενα κατευθυνόμενα ως ένα βαθμό από ορισμένα Μ.Μ.Ε. λασπολογίας και σκανδαλοθηρίας σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης όπως έκανε σε άλλες εποχές ο Γιόζεφ Γκέμπελς, βυθίζουν  στο σκοτάδι της αμάθειας και της άγνοιας την κοινωνία μας. Ο Σενέκας,  Ρωμαίος Στωικός φιλόσοφος είπε: Timendi causa est nescire. που σημαίνει: η αιτία του φόβου είναι η άγνοια. Γι αυτό όσο περισσότερο φιλτράρουμε τις πληροφορίες που δεχόμαστε τόσο το γρηγορότερο  έρχεται  η αφύπνιση από το λήθαργό.   Ο Δ. Καμπούρογλου γράφει << ο σκλάβος δε ρωτά αν η αλυσίδα του θα είναι από σίδηρο ή από χρυσό>>  το μεγαλύτερο αγαθό προόδου για μια κοινωνία, ένα κράτος , ένα λαό είναι η δημοκρατία και τα παράγωγά της δηλαδή η ισονομία, ισοπολιτεία και η δικαιοσύνη. Η  μεγαλύτερη συμφορά του η κατ’ επίφαση  δημοκρατία.