Το 13ο Διεθνές Πανόραμα ταξιδεύει στη Θάσο και την Κόρινθο

Τις ταινίες που διακρίθηκαν στο περσινό  Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Πολιτισμού Πάτρας «13ο Διεθνές Πανόραμα» παρουσιάζει ο Δήμος Θάσου σε συνεργασία με τη Δημοτική Θεατρική Σκηνή Θάσου από τις 2 έως τις 17Μαρτίου, σε Πρίνο, Λιμενάρια και Λιμένα. Οι προβολές σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα θα διαρκέσουν τρεις ημέρες και συνολικά θα παρουσιαστούν 17 ταινίες. Το πρόγραμμα των προβολών έχει οριστεί ως εξής:

Πρίνος: 2 – 3 και 4 Μαρτίου ώρα έναρξης 7 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Σχολείου Πρίνου. (Είσοδος ελεύθερη)

Λιμενάρια: 9 – 10 και 11 Μαρτίου, ώρα έναρξης 7μ.μ. στο κοινοτικό κατάστημα Λιμεναρίων (Είσοδος ελεύθερη)

Λιμένας: 15 – 16  και 17 και  Μαρτίου, ώρα έναρξης 7μ.μ.  στο Καλογερικό, (Είσοδος ελεύθερη)

Οι ταινίες που θα προβληθούν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ είναι οι εξής:

ΒΡΑΒΕΙΑ

1) Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ: The happy life Μίνως Νικολακάκης 8’, 2009.    Ένας σχεδιαστής κόμικς. Η γυναίκα του. Οι χαρακτήρες του

2) Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ: Αναστασία   Γιάννης Κόκκαλης, Ευθυμία Καραβά 7’ 52’’ μ.μ. 2009.  Παρακολουθούμε μια συνηθισμένη μέρα από τη ζωή μιας γυναίκας.

3) ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: Οδός Σφακτηρίας Μαριάννα Οικονόμου 52’,  2009.  Το ντοκιμαντέρ  παρακολουθεί  12  κοινωνικά, εθνικά  και πολιτισμικά διαφορετικούς  ανθρώπους που  μοιράζονται ένα μικρό δρόμο στο κέντρο της Αθήνας .  Η Δάφνη χορεύει τάγκo μόνη στο σπίτι, ο Γιάννης κλείνει τη  σαραντάχρονη βιοτεχνία μπαχαρικών του, ο Κακογιάννης κάνει πρόβα τη Λυσιστράτη, η Κούλα μοιράζει κόλλυβα. Ο Αζίζ αγαπάει την γιαγιά απέναντι,  η Κατίνα ζει στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο μαντηλιών, ο Κώστας φιλοσοφεί στο καλλιτεχνικό σωματείο, ο ναρκομανής προτιμάει να πεθάνει…  Στιγμές καθημερινότητας και προσωπικών εξομολογήσεων  που αποκαλύπτουν  την ποικιλία της ανθρώπινης  εμπειρίας και φύσης καθώς  και την ύπαρξη κοινών υπαρξιακών ανησυχιών και επιθυμιών.  Παρ όλες τις  ραγδαίες κοινωνικο- οικονομικές αλλαγές που υφίσταται ο Κεραμικός, οι κάτοικοι της  Οδού  Σφακτηρίας, βρίσκουν  τρόπους να συνυπάρχουν, μέσα από τη διαφορετικότητά τους.

4) ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ VIDEOART: Μουρμουρίσματα  Σταυρούλα Χαντζή   4’ 29’’ v.a. 2009.   Νυχτερινός περίπατος γυναίκας στην πόλη. Ενας τίτλος που προσδιορίζει μια κατάσταση  ψυχολογική. Μουρμουρίσματα  ή τοίχος…τοίχοι. 1  τοπίο ,  2 κάδρα . Σκέψεις που κυριαρχούν  και δημιουργούν στο  άτομο μια αποσύνδεση από την ύπαρξη του στο τώρα.  Συμβολικές εικόνες με αλληγορικό νόημα καθ’ όλη την διαδρομή. Ένας εγκλεισμός . Μια ενδοσκόπηση...

5) ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ANIMATION: Η ιστορία του κλεμμένου χρόνου  Σοφία  Παπαχρήστου 19’ anim. 2009.  Μια φορά κι έναν καιρό, ο Χρόνος του Κόσμου είχε πρόβλημα... Αλλά κανείς δεν το έπαιρνε είδηση γιατί όλοι ήταν μέρος του Κόσμου, του Χρόνου και του προβλήματός του...

6) ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ:  Αντί...  Νούτση Αναστασία   22’ μ.μ. 2011.     Ό τίτλος της ταινίας αντί.... φέρνει στο νου μας, κάποιες λέξεις που μπορεί να τις συναντήσουμε εννοιολογικά κατά τη διάρκεια της ταινίας, όπως αντίθεση, αντίδραση, αντικείμενο, αντίδοτο, αντιμέτωπος, αντικατοπτρίζω, αντικαθιστώ, αντιστέκομαι, αντιπάρειμι (πορεύομαι παράλληλα προς τους απέναντι) όπως ακριβώς και οι δύο έφηβοι, ένα αγόρι και ένα κορίτσι που ενώ δεν γνωρίζει ο ένας τον άλλο, παλεύουν με το δικό του τρόπο ο καθένας για να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους και τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής τους καθώς και τα επείγοντα θέματα που καλούνται να διαχειριστούν. Κι έτσι προβληματίζονται, αποκαλύπτουν τις ανάγκες τους, αναζητούν την αλήθεια καθώς και τη χαμένη αθωότητα, βιώνουν τη μοναξιά και τον ανταγωνισμό, επιμένουν, απολαμβάνουν, απογοητεύονται, αλλά δεν παραιτούνται....Το τέλος της ταινίας παραμένει ανοιχτό όπως άλλωστε και η ζωή του καθένα μπροστά στα κρίσιμα σταυροδρόμια των αποφάσεών μας.

7) ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΗ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΤΟΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ: 1000 Χαμένες μπάλες του γκολφ   Βαγγέλης Καλαϊτζής  56’ ντοκ. 2010.     Το φιλμ αναφέρεται στις προθέσεις της αγγλικής εταιρείας Loyalword (Minoan) να χτίζουν μια τεράστια επένδυση στη χερσόνησο του Κάβο Σίδερο στην ανατολική Κρήτη και έχει αρκετούς στόχους: πρώτον, να καταγράψει την όμορφη και μοναδική περιοχή της Κρήτης όπως είναι τώρα, ώστε οι θεατές να μπορέσουν να δουν τι κινδυνεύει να χαθεί. Δεύτερον, να εξηγήσει ακριβώς ποιες είναι οι προθέσεις της αγγλικής εταιρείας και να τις εξετάζουν από διάφορες πτυχές, διά μέσου συνέντευξης με τους ειδικούς. Βασικό ρόλο στη ταινία παίζει μια συζήτηση για τα κύρια θέματα της επένδυσης: το οικονομικό και νομικό πλαίσιο, τη διαθεσιμότητα και τις πηγές του νερού, τη χρήση της γης και τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Επιπροσθέτως,  λέει την ιστορία πώς και γιατί ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος  ενεπλάκησαν με αυτό το θέμα και την περιοχή και αποφάσισαν να κάνουν το φιλμ και πώς η επίγνωσή τους για τα θέματα γινόταν συνεχώς και ευρύτερη με κάθε νέα επίσκεψη και κάθε νέα επαφή: Ένα ταξίδι εξερεύνησης

8) ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: Απόκομμα  Χρήστος Τσάκαλος  8΄ 2΄΄ μικρού μήκους 2010 Ένας πατέρας εκδικείται την δολοφονία του γιου του από αστυνομικό. Η ταινία εμπνέεται από τα δεκεμβριανά γεγονότα του 2008 στην Ελλάδα.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

9) ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: W4crisis Κώστας Εφήμερος  24’ ντοκ. 2011.  Μέσα από τις διηγήσεις 4 σύγχρονων γυναικών – Κωνσταντίνα Κούνεβα, Φωτεινή Λαμπρίδη, Ρενάτα Βιντζηλαίου και  Ελένη Καλαμπόκα – επιχειρούμε μια σύντομη αναδρομή στη σχέση που έχει επιφυλάξει στη γυναίκα το οικονομικό μοντέλο, από τις απαρχές του το 18ο αι. μέχρι σήμερα.

10) ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ: Έντυπος χρόνος  Δημήτρης Γιαννικόπουλος  58’ ντοκ. 2011.   Με όχημα 50 χρόνια ειδήσεις από τη “ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ”, μιας παλιάς τοπικής εφημερίδας, από το 1933 μέχρι το 1983 για το Βαλτεσινίκο Αρκαδίας… περνάει η καταγραφή της εποχής και της ιστορίας, των ηθών και των τρόπων…Βαλτεσινίκο λοιπόν! Το κέντρο του κόσμου. Ο ομφαλός της γής! Ο τόπος μας... Θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε χωριό της Ελλάδας, …ή και του κόσμου ολόκληρου.

11) ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» : Πάτρα, Πράσινη Πόλη…Περίπου  Παναγιώτης Φαφούτης     45’ ντοκ. 2011.  Αλυσιδωτές οικολογικές αντιδράσεις στους δρόμους της Πάτρας αποκαλύπτουν ασυνήθιστες έμμονες συνηθισμένων ανθρώπων που δεν χρειάζεται να νιώθουν πια μόνοι: είναι πολλοί, απλά είναι σκόρπιοι!

12) ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ: Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς  Χρήστος Νικολέρης   74’ ντοκ. 2010.   Τι είναι το «Θεσσαλονίκη Αλλιώς». Η ιδέα προέκυψε από τις διαδικασίες της οργάνωσης ενός διαφορετικού «πάρτυ» για τα 20α γενέθλια του παλιότερου free press εντύπου στην Ελλάδα, της parallaxi. Έχοντας ήδη συνεισφέρει πολλά στις δημόσιες υποθέσεις της πόλης, η ομάδα της parallaxi προχώρησε σε μια σειρά τριήμερων δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων με πολιτιστικό, αρχιτεκτονικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα που μεταμόρφωσαν ένα μεγάλο μέρος της πόλης. Αυτό το αστικό πείραμα πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2010 εμπνευσμένο από την Παγκόσμια μέρα για το Περιβάλλον. Το «Θεσσαλονίκη Αλλιώς» αποτελεί την μεγαλύτερη συνεργασία δημιουργικών ομάδων από διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς, ιδρυμάτων, ιδιωτικών πρωτοβουλιών και εθελοντών, που έλαβε ποτέ χώρα στην πόλη. Στο σύνολο 1000 άνθρωποι και 120 τοπικές αρχές και ομάδες συνεργάστηκαν για αυτήν την ιδέα, ενώ 60.000 άνθρωποι παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις.

13) ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ: Με τη φλόγα της γης... Μπακαστάθης Αθανάσιος  3’ 20’’ anim. 2011.  Μια πρωτότυπη ταινία μικρού μήκους από τα παιδιά του 55ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών με θέμα τη χρήση της ενέργειας στην καθημερινή μας ζωή. Εξάντληση φυσικών πόρων, σπατάλη ενέργειας, περιβαλλοντικά προβλήματα. Η φλόγα της γης μας αργοσβήνει...Θα την αφήσουμε αβοήθητη;

14) ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ «Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝ.ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ»: Barriers  Γιώργος Τσιρογιάννης  & Αναστασία Μαστρακούλη  3’ 43’’ μμ. 2010.  Το άτομο, κατά τη διάρκεια της ένταξής του σε κοινωνικές ομάδες – πρώτα στην οικογένεια, μετά στο σχολικό και ακαδημαϊκό περιβάλλον και αργότερα στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο – δέχεται επιρροές από εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίες διαμορφώνουν την προσωπικότητα και έπειτα τη δράση του. Η προκαθορισμένη πρότυπη πορεία, που έχει σχηματίσει η κοινωνία για κάθε μέλος της, πολλές φορές εγκλωβίζει το άτομο σε μία στάση ζωής με πολλούς περιορισμούς. Η επιτηδευμένα τρομοκρατική επιβολή των περιορισμών αυτών τοποθετεί το άτομο σε μία φόρμα, σύμφωνα με την οποία αυτό λαμβάνει άκριτα κάποιες αξίες. Έτσι, αναπτύσσει ανασφαλή προσωπικότητα και τείνει στην εσωστρέφεια. Το “Barriers” αναδεικνύει παραδείγματα από τέτοιες περιπτώσεις και σκοπό έχει να μειώσει τη δυναμική τους.

15) ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ:  Το ασανσέρ Μαριάννα Παπακώστα  5’ μ.μ. 2011.  Η Ζωή είναι μια 40άρα πετυχημένη δικηγόρος που όμως στη προσωπική της ζωή έρχεται αντιμέτωπη με τη μοναξιά. Μία όχι και τόσο συνηθισμένη μέρα, μια σειρά από τυχαίες συναντήσεις, θα την κάνουν να ξανασκεφτεί τις αξίες και τις προτεραιότητές της.

16) ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ: ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ – ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝ.ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Οδυσσέας Βαχάγκ Καραπετιάν  26’ 14’’ ντοκ. 2010.  Πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε μια χώρα που δε γνωρίζεις τη γλώσσα της; Πόσο στενοί μπορούν να γίνουν οι δεσμοί ανάμεσα σε Έλληνες και μετανάστες; Πώς μπορεί μια κοινή γλώσσα να απελευθερώσει τους ανθρώπους από τα δεσμά των συνόρων, των προκαταλήψεων και του φόβου για το διαφορετικό; Οι μαθητές και οι δάσκαλοι του Σχολείου Μεταναστών «Οδυσσέας» της Θεσσαλονίκης δίνουν τις απαντήσεις μιλώντας για τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που παρέχονται εθελοντικά στο σχολείο, για τους ειδικότερους στόχους των διδακτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται και για τη δραστηριότητα της Θεατρικής Ομάδας του σχολείου.

17) Η Νύφη του καθρέφτη  Δέσποινα Πανταζή,  παραγωγής του Ε.Μ.Θ. Το ντοκιμαντέρ  έλαβε ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΘΙΜΩΝ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ στο 12ο Διεθνές Πανόραμα.  Πρόκειται για μια σημαντική διάκριση που επιβραβεύει τον στόχο του Μουσείου να αποτελέσει κέντρο έρευνας και πνευματικής δημιουργίας, αυτής που γνωρίζει να εμπνέεται και να οραματίζεται από την αρχέγονη μνήμη και τη λάμψη που εμπεριέχεται στη θρακιώτικη παράδοση.

Η Νύφη του Καθρέφτη αποτυπώνει ένα γαμήλιο έθιμο, πομακικής προέλευσης, κατά τη διάρκεια τέλεσης του οποίου το πολύωρο μακιγιάζ μετατρέπει το πρόσωπο της νύφης σε μια λευκή μάσκα, κεντημένη όχι μόνο με πούλιες, αλλά και με πλήθος σημειολογικών αναφορών. Το συγκεκριμένο έθιμο αναβιώνει μόνο σε ένα χωριό, το Ρίμπνοβο της Βουλγαρίας.