Πάτρα: "Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο" - Ένα reunion διαφορετικό απο τ΄άλλα - Βίντεο

18 Φεβρουαρίου 2012, Πάτρα. Στο ΤAPAS, οι μνήμες από τα σχολικά χρόνια επιστρέφουν ... Οι απόφοιτοι του 7^ου Λυκείου Πατρών, με την επωνυμία 86ers, συναντιούνται και η βραδιά στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Οι περισσότεροι απόφοιτοι σπεύδουν να δώσουν το παρών και να δουν παλιούς συμμαθητές και φίλους. Το reunion οργάνωσαν τα μέλη του μέσα από μια διαδικτυακή αναζήτηση.

Η αρχαιολόγος Γιούλικα Χριστακοπούλου ήταν μία από τους 86ers και η ιδέα της να αποτυπώσει τις στιγμές από τα σχολικά χρόνια εκείνης της εποχής, αλλά και από την πρόσφατη συνάντηση των παλιών συμμαθητών, σε ένα καταπληκτικό βίντεο. κάνει το reunion ξεχωριστό. Όπως αναφέρει στο www.thebest.gr "η ανταπόκριση ήταν άμεση και το σκηνικό της συνάντησης στήθηκε μέσα σε απόλυτο ενθουσιασμό, καθώς αρκετοί από τους αποφοιτήσαντες που παρακολούθησαν από κοινού όλες τις τάξεις δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου είχαν διασκορπιστεί σε διαφορετικές γωνίες του πλανήτη.

Άτομα από Αφρική, Αυστραλία και Αγγλία που δεν κατάφεραν να παρευρεθούν στη τελική συνάντηση είτε κατάφεραν να συμμετάσχουν στις οργανωτικές διαδικασίες λίγο πριν αποχωρήσουν οριστικά για το εξωτερικό, είτε δήλωσαν δυναμικά το ¨παρών¨ τους διαδικτυακά. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες όλων όσων παρευρέθησαν.

Μέρες αργότερα, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες από την εκδήλωση, τις αντιπαρέβαλλα με τις παλαιότερες. Αυτές που είχαν εκτυπωθεί στο περιβόητο χαρτί Kodak και είχαν κιτρινίσει αλλά και εν μέρει διαβρωθεί από τον πολύχρονο ¨εγκλεισμό τους¨ στα κλασικά πολύφυλλα άλμπουμ που αγόραζα με άπειρο ενθουσιασμό προκειμένου να διαφυλάξω εσαεί τον εκτυπωμένο θησαυρό της νιότης μου ξεφυλλίζοντας, όσες φορές ένιωθα την ανάγκη, τις σελίδες τους, αναπολώντας μέσα τους τις δικές μου, ολοδικές μου στιγμές που η σκληρή καθημερινότητα έτεινε να τις καταστήσει ανύπαρκτες.

Παρά τη χρονική διαφορά που μεσολάβησε ανάμεσα στη λήψη τους, υπήρξε αδιαφιλονίκητα ένα κοινό στοιχείο το οποίο στην κυριολεξία συνέθλιψε και από τις δυό ομάδες φωτογραφιών τη σκληρή πορεία του χρόνου…και δεν ήταν άλλο από την απόλυτη μαγεία που δημιουργούσε τότε αλλά και τώρα, 26 χρόνια αργότερα ο άκρατος ενθουσιασμός και τα ηλιόλουστα χαμόγελα των συνδαιτημόνων μου που καθρέφτιζαν τότε αλλά και τώρα στα πρόσωπά τους την ίδια δίψα, δύναμη και πάθος για τη ζωή.

Θέλησα να σφραγίσω τη μαγεία του χαμόγελου αυτού μέσα από την παράθεση και την αντιπαράθεση των φωτογραφιών, όχι με τη μορφή της απλής ανταλλαγής υλικού από τη μια ηλεκτρονική διεύθυνση σε μια άλλη, αλλά με τη μορφή της παράθεσης της ιστορίας της ζωής μας στον περιορισμένο χρόνο μιας μελωδίας που όλοι μας χορέψαμε.

Για τους φίλους και συμμαθητές μου…για αυτούς που έδωσαν το ¨παρών¨ αλλά και γι΄ αυτούς που απουσίαζαν… και τέλος γι’ αυτούς που χάθηκαν πρόωρα αλλά που η μορφή τους είναι χαραγμένη ανεξίτηλα στο μυαλό μας κατά την εναλλαγή των εικόνων σε αυτή τη μουσική ιστορία της κοινής μας ζωής…"

Δείτε φωτογραφίες και βίντεο