Η 6η Μαΐου ως αφετηρία μιας ειρηνικής ανατροπής

Αυτό που μας σέρβιραν χρόνια τώρα ως «Δημοκρατικό Προοδευτικό» αποδείχθηκε περίτρανα πως δεν ήταν παρά σαπίλα σε πράσινο γυαλιστερό περιτύλιγμα με πορτοκαλί κορδέλες από τις «όμορες δυνάμεις» μόνο και μόνο για να καλύπτει τη δυσοσμία της σαπίλας του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.  Όσο για την «επανίδρυση του κράτους» δεν ήταν παρά μια προσπάθεια αλλαγής του περιτυλίγματος από πράσινο σε μπλε.

Η Ελληνική κοινωνία έχει πλέον αποδεχθεί πως χρειάζεται μια ανατροπή. Εξάλλου το απέδειξε τους τελευταίους μήνες. Θα είχε δε πετύχει την ανατροπή αυτή αν το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα μπροστά στην επικείμενη καταστροφή του δεν συσπειρωνόταν για την σωτηρία του και δεν χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα καταστολής ή διαβολής της κάθε ειρηνικής κίνησης ανατροπής.

Σήμερα η ερώτηση είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά πιεστική: Υπάρχει σχέδιο προς την κατεύθυνση αυτή; Και αν ναι, πως μπορεί αυτό να υλοποιηθεί;

Μια απάντηση στην ερώτηση αυτή δίνει η θέση του Παναγιώτη Ήφαιστου [3], που παρατίθεται παρακάτω (Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»).

Παραθέτω επίσης στη συνέχεια και το πρώτο μου σχόλιο [1] πάνω στην πρόταση αυτή καθώς και την απάντηση του Παναγιώτη [2], ευελπιστώντας  πως αυτό θα αποτελέσει τη βάση για προβληματισμό και μια εποικοδομητική συζήτηση.

Συνοδευτικά κείμενα
[1] Το πρώτο μου Σχόλιο:
«(..) σε γενικές γραμμές απαντά σε πολλές από τις απορίες για το πως μπορούμε να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησαν. Αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρόταση.   Η μεγάλη επιφύλαξη είναι ως προς την υλοποίηση.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις το παρακάτω και σε ποιους αναφέρεσαι

«Παλαιά και νέα ρεύματα της αντί-μνημονιακής πλειοψηφίας θα κάνουν υπέρβαση. Σκοπός τους δεν είναι να καθίσουν πάνω σε εξουσιαστικούς θώκους αλλά να σώσουν τη χώρα. Θα ορίσουν μια μεταβατική και πολιτικά πανίσχυρη εντολοδόχο διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τρεις βασικά μεγάλες αποστολές τις οποίες θα εκπληρώσει σε μερικούς μήνες μέχρι και τις νέες εκλογές.»

Πως μπορώ να εμπιστευθώ πως τα μικρά αυτά κόμματα (τουλάχιστο όπως τα ξέραμε στην βουλή σήμερα) που είναι μέρος του προβλήματος θα κάνουν την υπέρβαση και δεν θα καθίσουν πάνω σε εξουσιαστικούς θώκους και θα ορίσουν μια μεταβατική και πολιτικά πανίσχυρη εντολοδόχο διακυβέρνηση ... ;  Ποιά είναι αυτά τα κόμματα που έχουν δώσει τέτοιες υποσχέσεις; Ποιος και πότε έβαλε τους στόχους; (...)»

[2] Η απάντηση του Παναγιώτη

«(...) Ο Κονδύλης θα απαντούσε το αλάνθαστο ένστικτο αυτοσυντήρησης-επιβίωσης και η δυναμική που θα δημιουργηθεί από την διάλυση του σάπιου κλεπταποδόχου συστήματος το οποίο μπορεί πλέον μόνο να είναι μεταπράτης υποτέλειας και για να το επιτύχει τρομοκρατεί και κινδυνολογεί. (…)

Είναι δύο τα σκέλη του δημόσιου ελλείμματος. Τα επαχθή και καταχρηστικά τοκοχρεολύσια που σηκώνουν πολύ συζήτηση στην Ευρώπη στο εγγύς μέλλον λόγω αναμενόμενων ανακατατάξεων και που μπορούν να αναβληθούν ή διαγραφούν συν μετάθεση άλλων θεμιτών χρεών.

Το πρωτογενές έλλειμμα στην συνέχεια μπορεί να αντιμετωπιστεί με την συνεργασία της κοινωνίας, άγριο κυνήγι των φοροφυγάδων και των σπαταλών και άλλων μέτρων. Το όλο ζήτημα ανάγεται στην ανάδειξη μιας μεταβατικής διακυβέρνησης πολιτικά ισχυρής που μπορεί να υποστηριχθεί όχι μόνο από όσους αντί-μνημονιακούς συμπράξουν (και η πίεση πάνω σε όλους θα είναι μεγάλη για κάτι τέτοιο) αλλά και από στελέχη των άλλων παρατάξεων που τώρα είναι εγκλωβισμένοι για τον ένα ή άλλο «ανθρώπινο» λόγο. Βέβαια, ο τρίτος ρόλος της μεταβατικής διακυβέρνησης είναι και η διατήρηση της τάξης (υπέρ των πολιτών βέβαια και όχι αυτό που σχεδιάζουν τα πολιτικά κατακάθια του παρελθόντος) (...)»

[3] Η πρόταση

Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Παναγιώτης Ήφαιστος www.ifestosedu.gr

«Είναι απίστευτο –θα έλεγα αδιανόητο– μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι έλληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και μια εβδομάδα παραπάνω: Μπορούν να θυσιάσουν την πατρίδα τους…». Τζόρτζ Χόρτον, Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη το 1922

Η παρέμβαση που επισυνάπτεται υποστηρίζει ότι αν πλειοψηφήσουν οι αντί-μνημονιακές δυνάμεις στις 6 Μαίου, αντιστρέφεται η θανατηφόρα τροχιά που προκάλεσε ο απερχόμενος σάπιος παλαιοκομματισμός. Για πρώτη φορά μετά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 οι Έλληνες πολίτες θα γίνουν κυρίαρχοι του νεοελληνικού κράτους.

Οι ναυαγοί του παλαιοκομματισμού έντρομοι με περισσή απερισκεψία και ανευθυνότητα καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι θα μακροημερεύσουν στην εξουσία υφαρπάζοντας την ψήφο των Ελλήνων με πολιτική τρομοκρατία και δημιουργώντας επίπλαστες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.

Αναπόδραστα όμως το θανατηφόρο μνημόνιό τους οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη, άτακτη πτώχευση και μια «κοινοβουλευτική δικτατορία». Οι παλαιοκομματικοί λένε, ουσιαστικά, τα εξής: Θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στην ύφεση αλλά θα επιβιώσουμε με μισθούς Σομαλίας, κάτι που εξυπηρετεί όσους θα ωφελούνται από την εκποίηση της Ελλάδας.

Επίσης κάποιοι εγχώριοι, ξανά πελατειακά λειτουργώντας, θα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μεταπράτες των ξένων που θα εξαγοράζουν μαζικά τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο.

Η μόνη διέξοδος από αυτή τη θανατηφόρα τροχιά του παλαιοκομματισμού που εκμηδενίζει του Έλληνες και το κράτος τους είναι μια πανίσχυρη αντί-μνημονιακή πλειοψηφία. Μια τέτοια πλειοψηφία θα δημιουργήσει δυναμική ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος εκ βάθρων. Σε αυτό θα συμβάλουν και όσοι είναι τώρα εγκλωβισμένοι και θα απελευθερωθούν από τον απερχόμενο παλαιοκομματισμό.

Παλαιά και νέα ρεύματα της αντί-μνημονιακής πλειοψηφίας θα κάνουν υπέρβαση. Σκοπός τους δεν είναι να καθίσουν πάνω σε εξουσιαστικούς θώκους αλλά να σώσουν τη χώρα. Θα ορίσουν μια μεταβατική και πολιτικά πανίσχυρη εντολοδόχο διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τρεις βασικά μεγάλες αποστολές τις οποίες θα εκπληρώσει σε μερικούς μήνες μέχρι και τις νέες εκλογές.

Πρώτον, διαχείριση των σχέσεων με τους τρίτους και κυρίως την ΕΕ. Δεύτερον, διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ευνομίας και της ευταξίας. Τρίτον, δρομολόγηση μιας Συντακτικής Συνέλευσης για αναθεώρηση του Συντάγματος.

Θα έχουμε έτσι συντεταγμένη διαχείριση μιας πολιτικής μετάβασης στην ομαλότητα και σε έναν νέο βιώσιμο προσανατολισμό με γνώμονα τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία. Οι νέες εκλογές που φυσιολογικό είναι να γίνουν σε λίγους μήνες, θα αποτυπώσουν το νέο και ανασυγκροτημένο πολιτειακό και πολιτικό σύστημα.
Όσον αφορά το αποικιακό μνημόνιο το δημιούργησε μια «κακή πολιτική».

Μια «καλή πολιτική» σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο θα το αναιρέσει. Οι νόμοι ορίζονται από την πολιτική και μπορούν να αλλάζουν από νέες καλύτερες πολιτικές. Τα υπόλοιπα είναι ελεεινή κινδυνολογία ανίκανων ή κακόπιστων που κατάντησαν να θέλουν να γίνουν εγχώριοι αντιπρόσωποι μετατροπής μας σε αποικία, κατάσταση που εκμηδενίζει την Ελληνική κοινωνία και οδηγεί στην εκποίηση των πάντων.

Παναγιώτης Ήφαιστος
24/4/2012

Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm
Θέματα που αναλύονται:
1. Ο πολιτικός θάνατος του δικομματισμού και η διαχείριση της μετάβασης
2. Η εντολοδόχος αντι-μνημονιακή μεταβατική διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας / Συντακτική Συνέλευση.
3. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα.
3. Ασφαλής σωτήρια μετάβαση – ριζική πολιτική ανασυγκρότηση
4. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα
5. Οι Έλληνες δεν θέλουν δώρα μόνο διαγραφή των επαχθών και καταχρηστικών βαρών
6. Η ψήφος της 6ης Μαίου ως μέσο απελευθέρωσης και νέας αφετηρίας
7. «Πρακτικά» ζητήματα. Δημόσιες δαπάνες, κοινωνική συνοχή/δικαιοσύνη, ιδιοκτησία νοικοκυριών και σταθερή μετάβαση
8. Συμπεράσματα