Κεφαλονιά: Δυο στιγμές πόνου και καταστροφής σ' ένα μικρό νησί - Ημερίδα στην Ευρωβουλή

Η ιστορία, ακόμα και όταν αυτή αφορά σε δυο στιγμές πόνου και καταστροφής σε ένα μικρό νησί, όπως η Κεφαλλονιά, μπορεί να μας διδάξει το πώς πρέπει να διαμορφώσουμε το κοινό Ευρωπαϊκό μας μέλλον.

Αυτός ήταν ο στόχος της ημερίδας με θέμα «Κεφαλονιά, ένα νησί ειρήνης, αλληλεγγύης και διαλόγου· η ιστορία οδηγεί στο κοινό Ευρωπαϊκό μας μέλλον» που συνδιοργάνωσαν, την Τετάρτη 26 Ιουνίου, οι ευρωβουλευτές Νίκος Χρυσόγελος, Άννυ Ποδηματά και Γιώργος Παπανικολάου (Ελλάδα), Roberta Angelilli, Gianni Pitella (Ιταλία) και Rebecca Harms (Γερμανία). Οι εκδηλώσεις είχαν τεθεί υπό την αιγίδα του Martin Schulz, Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος μίλησε και στην ημερίδα, ενώ οργανώθηκαν με πρωτοβουλία του Δήμου Κεφαλλονιάς.

Την ημερίδα άνοιξαν οι Ευάγγελος Κεκάτος, αντιδήμαρχος Κεφαλλονιάς και Nicola Censini, ειδικός σύμβουλος για Ευρωπαϊκά Θέματα του Δήμου Κεφαλλονιάς, ενώ βιντεοσκοπημένο μήνυμα έστειλαν ο Gianni Pitella, η Roberta Angelilli, αντιπρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς και η πρώην αντιπρόεδρος Ρόδη Κράτσα. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος Elisabetta Giudrinetti.

Μετά το τέλος της συζήτησης ακολούθησαν τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας με θέμα «Κεφαλονιά χθες και σήμερα» από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Martin Schulz.
Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Τα μαθήματα από την ιστορία, ακόμα και σε στιγμές πόνου και καταστροφής, μπορούν να μας οδηγήσουν σε ένα κοινό Ευρωπαϊκό μέλλον, όπως για παράδειγμα προκύπτει από τις δυο καταστροφές που υπέστη η Κεφαλλονιά, πρώτα με την ναζιστική κατοχή το 1943 αλλά και μετά, με τον καταστροφικό σεισμό του 1953. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, πόνου και καταστροφής, αναδείχθηκαν συμπεριφορές ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας και στήριξης προς όσους είχαν ανάγκη. Το 1943 οι κάτοικοι της Κεφαλλονιάς προσπάθησαν να σώσουν ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους Ιταλούς στρατιώτες – αιχμαλώτους (προηγουμένως κατακτητές τους) από το μένος των ναζί που ανέλαβαν την κατοχή του νησιού με την αποχώρηση της Ιταλίας από τον πόλεμο.

Το 1953 οι κάτοικοι της Κεφαλλονιάς βίωσαν, στην πιο έκδηλη μορφή της, την ειλικρινή αλληλεγγύη προς τους ίδιους στον αγώνα τους να αντιμετωπίσουν την μεγάλη καταστροφή που προκάλεσε ο εγκέλαδος στο νησί. Έλαβαν βοήθεια με κάθε δυνατό μέσον από πολλούς λαούς όχι μόνο για να φροντίσουν και να περιθάλψουν τραυματίες αλλά και για την ανοικοδόμηση και οικονομική στήριξή τους. Οι αξίες της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, της συνεργασίας είναι ιδιαίτερα σημαντικές και στην σημερινή εποχή, πολλαπλής και βαθιάς κρίσης, για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε το κοινό Ευρωπαϊκό μας μέλλον.

Αλλά υπάρχει και ένα άλλο μήνυμα από την ημερίδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Ότι ακόμα και ένα μικρό νησί, μια μικρή κοινότητα, έχει λόγο και ρόλο μέσα στον θεσμό της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, το Ευρωκοινοβούλιο. Αρκεί να ξέρει πώς να δουλέψει σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πώς να αναπτύσσει συνεργασίες. Πρέπει αυτός ο θεσμός που εκπροσωπεί άμεσα τους πολίτες να ενισχυθεί και να παίξει πιο ουσιαστικό ρόλο για την ενοποίηση της Ευρώπης».