Σχόλιo για τις “Τρωάδες”

Την περασμένη Τρίτη ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις της φετινής παραγωγής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Ο λόγος για τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, μια τραγωδία που πραγματεύεται την τύχη των γυναικών της Τροίας μετά την καταστροφή της πόλης. 9 παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν στην Πάτρα και συνολικά πάνω από 3.000 θεατές απόλαυσαν την παράσταση.

Το συνολικό πρόσημο της παράστασης ήταν θετικό αλλά ο ενθουσιασμός όλων ήταν για κάτι διαφορετικό. Οι Πατρινοί ανακάλυψαν τον υπέροχα διαμορφωμένο χώρο του κάστρου που μένει αναξιοποίητος για χρόνια. Η παράσταση και το σκηνικό έδεσαν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον. Τα δε τραγούδια-όπερας και Θεοδωράκης-που καλωσόριζαν το κοινό, προετοίμαζαν το θεατή για το τι θα επακολουθήσει. Άλλωστε, για να παρακολουθήσεις μια τραγωδία χρειάζεσαι μια κάποια προετοιμασία. Δεν είναι απλά η κωμωδία του Αριστοφάνη, που «πετάς» μέσα λίγο επικαιρότητα και λίγο υβρεολόγιο και ο κόσμος την καταπίνει μονορούφι.

Όσον αφορά την παράσταση ο σκηνοθέτης είχε διαμορφώσει το δικό του στυλ για το έργο. Ήδη από το πρόγραμμα ο Θόδωρος Αμπατζής μας προειδοποιούσε για «μια σύγχρονη μουσική ανάγνωση του κλασσικού έργου». Η μεταμοντέρνα εκδοχή του Μενελάου, μια καρικατούρα μπουζουκόβιου νεοέλληνα, μπορεί να ξένισε πολλούς. Δεν ήταν παρά η ύβρις των νικητών που παραλληλίζεται με την υπερβολή του σύγχρονου έλληνα που έφτασε εδώ που έφτασε. Ο σκηνοθέτης οφείλει να το επισημάνει αλλιώς δεν θα καταφέρει να φέρει το έργο πιο κοντά σε μας. Τώρα για τη διανομή αυτό που έλειπε ήταν η καθηλωτική ερμηνεία. Μητριαρχική φυσιογνωμία η Κοκκίνου, ωραία ως Ελένη η Διδασκάλου. Καλοί οι πρώτοι ρόλοι αλλά σίγουρα καλύτερος ο χορός, με κορυφαία τη Κόρα Καρβούνη. Μαζί και η ορχήστρα της πόλης που στάθηκε στο ύψος της αποδίδοντας εξαιρετικά, σε ένα πρωτότυπο συνδυασμό μουσικο-θεατρικής παράστασης. Για τη «Νυκτών Εγχόρδων», μόνο διαφήμιση θα είναι η παρουσία της στις πρώτες σκηνές της χώρας (Επίδαυρο και Ηρώδειο). Το αξίζει άλλωστε.

Όλα καλά λοιπόν, με μια τελευταία επισήμανση. Αυτή αφορά το θέμα των προσκλήσεων. Κάθε μέρα συνέβαινε το ίδιο. Κάποιος που είχε πληρώσει δεν είχε που να κάτσει. Καλό θα ήταν, να υπάρξει ένα μικρό, συμβολικό αντίτιμο σε αυτές για να έρχονται όσοι πραγματικά θέλουν. Και να μην φεύγουν νωρίτερα λες και είναι σε γήπεδο…