H ταινία "Miss Violence" του Α. Αβρανά προβλήθηκε χθες στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Στις 7/11 βγαίνει στις αίθουσες

Ο Έλληνας σκηνοθέτης της βραβευμένης στο πρόσφατο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας «Miss Violence», Αλέξανδρος Αβρανάς θα απαντήσει διαδικτυακά στις ερωτήσεις του κοινού.

Τι θα θέλατε να ρωτήσετε τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Αβρανά για τη βραβευμένη ταινία του "Miss Violence"; Όπως μας ενημέρωσε η εταιρεία διανομής Feelgood Entertainment που θα βγάλει την ταινία στις αίθουσες από την ερχόμενη Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013 (ελπίζουμε να έρθει και στην Πάτρα, στα Ster cinemas, στη Βέσο Μάρε), μπορούν όσοι θέλουν και ενδιαφέρονται να στείλουν την ερώτησή τους στο twitter με το hashtag #AskMissViolence ή στο facebook εδώ --> http://ht.ly/qp05K μέχρι την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013 και ίσως είναι ανάμεσα σε αυτές που θα απαντήσει σε βίντεο.

Στο μεταξύ η ταινία «Miss Violence» που στην Βενετία τιμήθηκε με δύο σημαντικότατα βραβεία, της καλύτερης σκηνοθεσίας και α’ Ανδρικού Ρόλου (για τον εξαιρετικό Θέμη Πάνου) προβλήθηκε χθες Δευτέρα 4/11, στο κατάμεστο από κόσμο Ολύμπιον του φετινού Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης που είναι σε εξέλιξη με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής μάλιστα τον Ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη με καταγωγή από το Διακοπτό Αιγιαλείας, Αλεξάντερ Πέιν.

Η ταινία όπως γράφει το σάιτ e-go.gr, ενθουσίασε τους περισσότερους θεατές. Υπήρξαν βέβαια και αρκετοί που άρχισαν ήδη την πολεμική τους, αποδεικνύοντας ότι η ταινία του 36χρονου σκηνοθέτη θα απασχολήσει το σινεφίλ κοινό για πολύ καιρό.

«Η γενιά μου κατέστρεψε την Ελλάδα. Η δική σας γενιά μπορεί να κάνει καταπληκτικά πράγματα και η ταινία σας είναι η απόδειξη για αυτό. Μπράβο, μπράβο, μπράβο!»: αυτό είπε χθες το βράδυ στο Ολύμπιον ένας μεσήλικας ανώνυμος θεατής, ο οποίος, καταχειροκροτούμενος, έδωσε το στίγμα μιας ζωντανής και έντονης φεστιβαλικής προβολής.

Το «Miss Violence» είναι μια ταινία δυνατή, άψογα σκηνοθετημένη, λιτή στη μορφή της, με ένα δύσκολο είναι η αλήθεια θέμα αλλά πλούσια σε νοήματα και με εξαιρετικές ερμηνείες. Στο καστ της ταινίας συμμετέχει και η Αιγιώτισσα ηθοποιός Μαρία Καλλιμάνη.

Το στόρι του φιλμ ξεκινά με την αυτοκτονία ενός 11χρονου κοριτσιού, την ημέρα των γενεθλίων του. Μπροστά στα μάτια της οικογένειας του πηγαίνει και πηδά από το μπαλκόνι. Πράγμα που σημαίνει, ότι σου πιάνει το στομάχι από την αρχή. Σε καθηλώνει και δεν σε αφήνει να πάρει ανάσα ο θεατής.

Το βασανιστικό «γιατί» που αιωρείται, θα απαντηθεί στα επόμενα 99 λεπτά. Γιατί οδηγήθηκε λοιπόν στην αυτοκτονία το κοριτσάκι; Τι ρόλο έπαιξε η δομή της ιδιότυπης οικογένειας, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ένας παππούς-αφέντης (Θέμης Πάνου); Ποια είναι η θέση της γιαγιάς (Ρένη Πιτακή) και της μητέρας (Ελένη Ρουσινού);

Από τα λίγα που έχουν αποκαλυφθεί, μπορούμε να αναφέρουμε ότι στο σενάριο ενυπάρχει και ένα στοιχείο παιδεραστίας.

Ο Αλέξανδρος Αβρανάς στην 2^η μεγάλου μήκους ταινία του, κινείται όπως σημειώνει ο κριτικός Ορέστης Ανδρεαδάκης, με λιτή χάρη ανάμεσα σ' αυτά τα ερωτήματα και χτίζει την αφήγηση με απλά υλικά, ασήμαντα λόγια της καθημερινότητας, μικρές χαμηλόφωνες σκηνές, υπαινικτικά βλέμματα και κυρίως αποφεύγει τις βαρυσήμαντες δηλώσεις. Και εκεί που δεν πολυκαταλαβαίνεις τι γίνεται και νιώθεις ότι βαδίζεις στο σκοτάδι, ξαφνικά σου αποκαλύπτεται μια ανοιχτή πληγή. Η οικογένεια της ιστορίας δεν είναι καθόλου - μα καθόλου - όπως φαίνεται στην αρχή.

Το σινεμά του Αβρανά είναι άμεσο, ανθρώπινο και συγκινητικό, και η ιστορία του αληθινή. Συνέβη πριν από μερικά χρόνια στη Γερμανία και είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Μία από αυτές τις ιστορίες που γίνονται πρωτοσέλιδο και λατρεύονται από τον κίτρινο Τύπο. Ο Αβρανάς, όμως χρησιμοποίησε με τρόπο συμβολικό τους χαρακτήρες αυτής της ιστορίας, κάνοντας ένα οξύτατο και ουσιαστικότατο παραλληλισμό με τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Εξαιρετικός είναι επίσης ο τρόπος που χειρίζεται τους ηθοποιούς του. Ο Θέμης Πάνου (συμμετέχει αυτήν την περίοδο στην παράσταση του Θέμη Μουμουλίδη για τον Μίκη Θεοδωράκη «Ποιος τη ζωή μου») που δίκαια βραβεύθηκε στη Βενετία, παίζει ψιθυριστά, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το σώμα του ενώ η Ελένη Ρουσσινού δε φοβάται να τσαλακώσει την ομορφιά της και να καθηλώσει με την ακρίβεια της ερμηνείας της. Πολύ καλή και η Σίσσυ Τουμάση, ενώ εξαιρετικός ήταν ο τρόπος που ο Αβρανάς χειρίστηκε τα παιδιά πρωταγωνιστές.