Εκλογές με λάθη (4η συνέχεια)

Κώλυμα συγγενείας

Οι οδηγίες του Υπ. Εσωτερικών για τις εκλογές της 13ης Οκτωβρίου 2002 ανέφεραν στην σελίδα 23"Σημειώνουμε ότι, δεν υπάρχουν κωλύματα συγγενείας για την εκλογή". Εδώ πρόκειται για μεγάλο λάθος από όποια σκοπιά και αν έχει εκφρασθεί. Στα Δημοτικά και στα Τοπικά δεν έπρεπε να υπάρχουν υποψήφιοι συγγενείς. Γιατί αν εκλεγούν τι θα γίνει; Ποιοί θα δι­οικούν τον ΟΤΑ; Συγγενικότητες δεν έπρεπε να υπάρχουν καθόλου μέσα στα Δημοτικά Συμβούλια, Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Παράδειγμα πρώτο

Στον Α μικρόν Δήμον  κατέρχονται με τον συνδυασμό "ΠΡΟΟΔΟΣ" υποψήφιοι Σύμβουλοι πατέρας και υιός. Στην αντιπολίτευση του συνδυασμού "ΦΡΕΝΟ" πατέρας και υιός. Οι πατεράδες είναι αδέλφια  και οι υιοί πρώτα εξαδέλφια, έχουν μεγάλο σόι και οι δυο αλλά και επηρεάζουν αρκετούς. Στο Συμβούλιο εκλέγονται και οι τέσσερις πιο πάνω υποψήφιοι. Δυο συμπολί­τευση και δυο αντιπολίτευση. Στην πορεία όμως των θεμάτων οι συγγενείς αυτοί φροντί­ζουν πάντα και το δικό τους συμφέρον. Έτσι ένα θέμα που τους ενδιαφέρει έχει υποστηρικτές 4 άτομα  εκ των οποίων τα δύο από την αντιπολίτευση. Η πλειοψηφία θυσιάζεται υπέρ της... .συγγενείας!!!

Γιατί να μη υπάρχουν λοιπόν κωλύματα συγγενείας στην εκλογή κύριοι νομοθέτες;

Παράδειγμα  δεύτερον

Σ' ένα Δήμο με δεκατριαμελές Δημοτικό Συμβούλιο κατέρχονται υποψήφιοι τρία αδέλφια με τρία μέ­λη κάθε οικογένεια στους τρεις εκλογικούς συνδυασμούς. Από τον πλειονοψηφήσαντα συνδυασμό εκλέ­γεται πατήρ, σύζυγος και τέκνο. Από τον δεύτερο συνδυασμό πατήρ, υιός και θυγατέρα ως Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου. Και από τον Τρίτο Συνδυασμό ο Πατήρ ως υποψήφιος και ο υιός ως Πρόε­δρος Τοπικού Συμβουλίου.

Συνολικώς  τρία αδέλφια έχουν  9 μέλη στο 13μελές Δημοτικό Συμβούλιο Επομένως η οικογένεια των τριών αδελφών παίρνει ή απορρίπτει όλες τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου,

Αν δεν ήταν συγγενείς δεν θα υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Επομένως ο βαθμός συγγενείας στις Διοι­κήσεις των ΟΤΑ πρέπει να απαγορευθεί.

Πλειοψηφήσας Σύμβουλος εκτός Διοικήσεως

Όσον και αν φαίνεται απίστευτο ή ευφυολόγημα εν τούτοις είναι πραγματικότητα. Στις Δημοτικές ε­κλογές της 13^ης β Οκτωβρίου 2002 και στον Δήμο Α υπήρχαν τρεις συνδυασμοί. Ο θριαμβευτής σε ψήφους υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος δεν εισήλθε στην Διοίκηση του Δήμου. Γιατί; Διότι ο Νομοθέτης δεν έχει προβλέψει την περίπτωση. Ένας υποψήφιος ο οποίος "σαρώνει" σε ψήφους δεν είναι δυνατό να μένει εκτός Δημοτικού Συμβουλίου. Σε όμοιες περιπτώσεις οι οποίες είναι σπάνιες, αλλά ο Νόμος πρέπει να τις προβλέπει προτείνουμε να ορισθεί. "Αν ο πλειοψηφήσας Σύμβουλος δεν εισέρχεται στην Διοίκηση του Δήμου, τότεσυμφώνως με την κατανομή των εδρών, και την απόδοση των 3/5 στον πρώτο συνδυασμό, (Αρθ. 72 του ΙΙ.Δ. 410/95 και άρθρο 51 το Ν.3463/2002, αφαιρείται μια έδρα και δίδεται στην παράταξη όπου ανήκει ο πλειονοψηφήσας σύμβουλος".

Ποσόστωση γυναικών

Ο Νόμος 2910/2001 στο άρθρο 75 παρ. 1 ορίζει άτι το ποσοστό των υποψηφίων για κάθε φύλο πρέ­πει να είναι ίσο με το 1/3 του συνολικού αριθμού των υποψηφίων.

Η έκφραση της διατάξεως είναι κάπως ωραιοποιημένη. Σκοπός της είναι να τονίσει πως το 1/3 από τους υποψηφίους πρέπει να είναι γυναίκες. Το περίεργο ή μάλλον δύσκολο στην διάταξη αυτή είναι ότι  ορίζει το ποσοστό αυτό πρέπει να υπάρχει τόσο στα Δημοτικά Συμβούλια όσο και στις υποψήφιες για τα Δημοτικά Διαμερίσματα, Τοπικά Συμβούλια, Για μόνο το Δημοτικό Συμβούλια ήταν αρκετή υ­ποχρέωση.

Η επέκταση στα Τοπικά Συμβούλια προκάλεσε οξύτατα προβλήματα και οι υποψήφιοι προκειμένου να καλύψουν το δύσκολο αυτό αίτημα, ανέγραψαν σε πολλές περιπτώσεις απλώς γυναικεία ονόματα, αδιακρίτως ηλικίας ή γραμματικών γνώσεων. Η ποσόστωση των γυναικών στα Τοπικά Συμβούλια έ­πρεπε να είναι προαιρετική.

Άλλωστε δεν τιμά τις γυναίκες αυτή η διάταξη. Υποβιβάζει την ισότητα. Πιο τιμητική θα ήταν για το γυναικείο φύλο η κατάκτηση αυτού του ποσοστού ή και μεγαλύτερου χωρίς κανένα υποχρεωτι­κόν αριθμό. Η αξία τους μ’ αυτήν την ρήτρα, μοιάζει με έλξη στην εξουσία και όχι με αξιοκρατική εισβολή. Το ότι επιτρέπεται να συμμετάσχουν γυναίκες αυτό είναι αρκετό. Μόνες  τους θα δείξουν την αξία τους, κάτι που δεν είναι αμφισβητήσιμο. Η υποχρεωτική ύπαρξη γυναικών σε πάσης μορφής Αιρετά όργανα δεν τις τιμά καθόλου.  Έχουν δύναμη να εισέλθουν χωρίς υποχρεωτική ρήτρα.

(Συνεχίζεται)