Τα «γέρικα άλογα» των εκλογών

«Η Δυτική Ελλάδα έχει το χειρότερο οδικό δίκτυο και ο περιφερειάρχης της, κάνοντας προεκλογική εκστρατεία… ασπρόμαυρης ταινίας, ρίχνει λεφτά για να βουλώνει τρύπες»!

Η συγκεκριμένη φράση προέρχεται από την ομιλία του υποψηφίου περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδος Ανδρέα Κατσανιώτη, στα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου, και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να συμφωνήσω μαζί του και να την προσυπογράψω.

Μόνο που βγαλμένη από την ταινία «Τζένη Τζένη» ήταν και η ανοικτή συγκέντρωση, που πραγματοποίησε ο ίδιος, Παρασκευή βράδυ και με ανοικτή την αγορά της Πάτρας, κλείνοντας και τμήμα της οδού Ερμού.

Επικεντρώνομαι στον Ανδρέα Κατσανιώτη γιατί από ένα νέο άνθρωπο, ή τουλάχιστον έναν άνθρωπο που ευαγγελίζεται το νέο, θα περίμενα κάτι πραγματικά νέο, μακριά από «Μαυρογυαλούρειες» συγκεντρώσεις και σλόγκαν της δεκαετίας του ’80. Γιατί και το σύνθημα – προτροπή του για την αλλαγή στην Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος, κάτι από τον συχωρεμένο τον Ανδρέα και το μακρινό 1981 θυμίζει. Σωστά;

Αλλά θα παρατηρήσει κάποιος, τόσα ξέρει το παιδί τόσα κάνει. Ή για την ακρίβεια, έτσι έχουν μάθει (χρόνια τώρα) αυτοί που τον καθοδηγούν να κάνουν, έτσι κάνουν. Τώρα θα αλλάξουν;

«Δεν μαθαίνεις σε γέρο σκύλο νέα κόλπα», συνηθίζουν να λένε οι Αμερικανοί, ενώ στα χωριά της ηπειρωτικής Ελλάδας λένε κάτι παρεμφερές: «Δεν αλλάζεις σε γέρικο άλογο περπατησιά».

Κι επειδή πολλά είναι τα «γέρικα άλογα» που κατεβαίνουν σε τούτες τις εκλογές, δεν βλέπεις ουσιαστικά και τίποτα το νέο. Στην εποχή του Διαδικτύου πάλι εκλογικά κέντρα βλέπεις, πάλι εγκαίνια εκλογικών κέντρων σε ανοικτές συγκεντρώσεις, ενώ ακόμη και κάποια προεκλογικά τρικ, που φάνταζαν πριν από χρόνια πρωτοποριακά, σήμερα μυρίζουν «μπαγιατίλα».

Αλήθεια, δεν βρέθηκε κάποιος να πει στον Κώστα Χριστόπουλο ότι τα γλαστράκια που μοίραζε πριν από μερικές μέρες, τα είχε μοιράσει το 1998 και ο Ευάγγελος Φλωράτος, ενώ τα σχετικά δικαιώματα θα μπορούσε να τα διεκδικήσει ο Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος έδειξε πρώτος το δρόμο στη συγκεκριμένη δράση;

Καμία, λοιπόν, πρωτοτυπία, καμιά «φρέσκια» ιδέα για την προσέγγιση μιας κοινωνίας που υποφέρει κι έχει τραβήξει τόσα τα τελευταία χρόνια.

Κουρασμένοι υποψήφιοι, «γέρικα άλογα», ως επί το πλείστον, απευθύνονται σε ένα εκλογικό Σώμα που δεν έχει πια την… πολυτέλεια να ασχοληθεί στα σοβαρά μαζί τους, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα τερτίπια τους, τις «κολοτούμπες» τους, τις οβιδιακές μεταμορφώσεις τους και τους σκυλοκαβγάδες τους, γιατί το άγχος της επιβίωσης «πνίγει» πια τον κόσμο...