Η απάντηση του Κώστα Λογαρά στον Θάνο Αμπατζή

Αγαπητέ Θανάση Αμπατζή,

απορώ πώς εσύ που λες πως με γνωρίζεις χρόνια, δεν κατάλαβες ούτε το πνεύμα ούτε το γράμμα του άρθρου μου*

1   Δεν εντόπισες ότι η συλλογιστική  μου  δεν αφορά σε πρόσωπα, ούτε στις  ιδέες τους αλλά σε πολιτικές τακτικές, σε ατελέσφορους τρόπους πολιτικής πράξης και απραξίας.

Είναι ξεκάθαρο ότι επιλέγω τον διάλογο κι όχι τη στείρα εμμονή στη άρνηση. Τεκμηριώνω  δε το επιχείρημά μου –  επιχείρημα, όχι αφορισμός – με ένα γνωστό παράδειγμα πεισματικής άρνησης Δημάρχου που βούλιαξε  την πόλη.

Αυτό είναι το θέμα μου, όχι να κρίνω τους Δημάρχους μετά τον Άννινο.

( Αυτό έχει γίνει επανειλημμένα από μένα,, στα Τοπικά και Αθηναϊκά Μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά).

Κρίνω τη δημαρχία Άννινου, όχι την γενικότερη ιστορία του, που όπως λες θα έπρεπε να σεβαστώ.

Μπερδεύεις όμως, ανεπίτρεπτα για δικηγόρο, την ‘ηθικολογία και το συναίσθημα’ με τον ‘κριτικό λόγο’,  γι’ αυτό και καταλήγεις σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

2 Ούτε κρύβω, λοιπόν, ούτε κρύβομαι.  Ούτε προβάλλω τεχνηέντως κάποιον υποψήφιο,  ούτε  συμπαρατάσσομαι μαζί του.

Καμία  δέσμευση δεν περιορίζει το λόγο μου, καμία κομματική ή πολιτική σκοπιμότητα.  Η ανεμπόδιστη οπτική μου δεν μού επιτρέπει φυσικά να έχω τις  βεβαιότητες  που έχουν άλλοι – αλλά ούτε ευτυχώς  και τις αγκυλώσεις τους.

Η οπτική η δική μου βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο συμφέρον της Πόλης από κάποιες άλλες θεωρήσεις που θέτουν το κομματικό συμφέρον πάνω από καθετί.

3 . Όσο για την ευθύτητα του λόγου μου,  τι πιο καθαρό από τούτο :  «Προσωπικά, δεν τρέφω ψευδαισθήσεις, δεν επενδύω σε κανέναν, δεν επιδιώκω κάτι περισσότερο απ’ το ελάχιστο. Να γίνουν ένα δύο βήματα μπροστά. Να βελτιωθεί η καθημερινότητα και η ποιότητα ζωής στην πόλη..».

4 . Ούτε αυτές οι γενικότητες που λες περί μεγαλο-εργολάβων ( Κ. Χριστόπουλος) ευσταθούν• αλλά και για μικρο-εργολάβους να μιλούσες (Κ Πατούχας)  το ίδιο μπαγιάτικο ιδεολόγημα θα ήταν. Δεν είναι εκεί το θέμα, αλλά στην εντιμότητα ή την ανεντιμότητα  των ανθρώπων. Στη νομιμότητα ή μη.

Οι μικρομεσαίοι που παρίσταναν τους τυφλούς και σφετερίζονταν χρήματα του Δημοσίου, είναι πολύ πιο ανέντιμοι από οποιονδήποτε  μεγαλο-εργολάβο που κάνει έντιμα τη δουλειά του.

Προσωπικά, δεν αναγνωρίζω άλλο κριτήριο για τους ανθρώπους παρά την ποιότητα της σκέψης τους, την κοσμοαντίληψή τους, τον τρόπο που ερμηνεύουν τη ζωή και τα πράγματα.  Στη θεωρία και στην πράξη. Και μόνο μία ιδεολογία ασπάζομαι : την ουμανιστική. Ακόμα και η αριστερή ιδεολογία δεν είναι ούτε φετίχ ούτε πανάκεια, ελέγχεται από το κριτήριο αυτό, του ανθρωπισμού. Ως εκ τούτου δεν υπάρχουν για μένα παρά έντιμοι– επαναλαμβάνω- και ανέντιμοι άνθρωποι.

5. Αγαπητέ Θανάση, βιάστηκες να σχολιάσεις το άρθρο μου. Το έκανες με την ευκολία που ταιριάζει σε αντίδικο δικηγόρο ο οποίος προασπίζει το συμφέρον του πελάτη του , όχι σε αντικειμενικό και αμερόληπτο κριτή.

6 Τέλος, κάποιοι διαπίστωσαν στο άρθρο σου μια αδικαιολόγητη και αστήρικτη επιθετικότητα. Εγώ πάλι,  διαπιστώνω μιαν αντιφατική και έωλη συλλογιστική,  που υπακούει μάλλον στην ρητορική μιας εύκολης δικηγορικής γλώσσας. Πριν λοιπόν προτείνεις αλλαγές στο κείμενό μου  («Δες λοιπόν πώς μπορεί να μετατραπεί το κείμενό σου:..» (sic)  έπρεπε να προσέξεις περισσότερο το περιεχόμενό του -- τουλάχιστον αυτό.

Κώστας Λογαράς

*   Ενώ, αντιθέτως, το κατανόησε πλήρως ο άγνωστος  αναγνώστης  stsagos  που σου έδωσε ηλεκτρονική απάντηση  (:  Ο Λογαράς ζητάει έναν δήμαρχο πολιτικό κ. Αμπατζή, αν δεν καταλάβατε το κείμενο του, η αν δεν σας αφήνει το «κόμμα» να το καταλάβετε.  Η πολιτική είναι χώρος της «δόξας» όπως θα έλεγε ο Καστοριαδης όπου ο λόγος είναι κυρίαρχος, άρα και ο διάλογος είναι το πολιτικό προαπαιτούμενο. Αν ο Πελετιδης που υποστηρίζετε  ΔΕΝ είναι της πρακτικής μη-διαλόγου του -αγωνιστή μόνο για τους ιδεολογικά όμοιους του επίγονους- Αννινου να μας το πει ο ίδιος από πριν να το ξέρουμε....)