Κάτω τα χέρια από το «Γιουσουρούμ»!

Παλαιότερα γινόταν στην Παραλία. Τώρα, όμως, άλλαξαν τα κόλπα. Και η διάσημη εμποροπανήγυρη, γνωστή και ως «Γιουσουρούμ», ακριβώς επειδή άλλαξαν τα κόλπα, επανέρχεται δριμύτερη μέσω του ΟΛΠΑ!

Προσωπικά δεν τραβάω ζόρι, παρότι το όλο σκηνικό είναι εμφανώς τριτοκοσμικό.

Μην σου πω ότι και τη βρίσκω κιόλας να κάνω τη βόλτα μου εκεί, να δω και τις παραδοσιακές παράγκες με τον χαλβά Φαρσάλων και όλα τα συναφή… εδέσματα. Γραφικά, αγαπησιάρικα. Άλλωστε, και οι λαϊκές αγορές, που λειτουργούν ακόμη στις μέρες μας όπως πριν από μισό αιώνα (και βάλε), μικρογραφία εμποροπανήγυρης δεν είναι;

Το ζόρι το τραβάει ο δήμος, γιατί θεωρεί ότι ο ΟΛΠΑ κάνει την εμποροπανήγυρη στα δικά του παραθαλάσσια… ύδατα. Εξ ου και τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε.

Αλλά ας πρόσεχαν στη Μαιζώνος και ας είχαν κάνει έγκαιρα και την προεργασία τους. Τι να τους κάνω που ετοιμάζονται να κουνήσουν μαντήλι και δεν κατάφεραν να κάνουν αυτοί εκεί μια λαϊκή αγορά της προκοπής; Απ’ ό, τι ξέρω, τους είχε έρθει στο μυαλό, αλλά δεν μπόρεσαν ή δεν πρόλαβαν.

Όπως είχε έρθει και στο μυαλό του Φλωράτου, τον καιρό που ήταν δήμαρχος, η ιδέα να κάνει δύο μόνιμες στεγασμένες λαϊκές αγορές στα άκρα της πόλης. Κι αυτός, είτε δεν μπόρεσε είτε δεν πρόλαβε.

Το αποτέλεσμα είναι, εν έτει 2014, οι λαϊκές αγορές να εξακολουθούν να λειτουργούν σε κεντρικούς δρόμους της Πάτρας, να παθαίνει ένα (επιπλέον) κυκλοφοριακό ψιλοέμφραγμα η πόλη, και όταν τελειώνουν να αφήνουν πίσω τους ένα «βομβαρδισμένο» τοπίο, με τον δήμο να τρέχει και να μην φτάνει να καθαρίσει τους δρόμους, δαπανώντας χρήμα και σπαταλώντας πολύτιμες εργατοώρες.

Είμαι με χίλια υπέρ των λαϊκών αγορών. Και ψωνίζω σ’ αυτές. Αλλά βρε παιδί μου, θεωρώ ότι πρέπει να λειτουργούν σε ανθρώπινες συνθήκες.

Όχι ντάλα καλοκαίρι, παραγωγοί, πωλητές και πελάτες των λαϊκών αγορών να ξεροσταλιάζουν κάτω από τον καυτό ήλιο, και τον χειμώνα να τρέχουν να προσπαθούν να προφυλαχτούν από τις καταιγίδες, τις βροχές, το χαλάζι και το κρύο.

Άσε που είναι και το άλλο: όλοι είναι άνθρωποι, τους ήρθε να κάνουν την ανάγκη τους, «ψιλό» ή «χοντρό», πού θα την κάνουν; Γι αυτό σας λέω. Χάθηκε ο κόσμος να είναι ανθρώπινες οι λαϊκές, στεγασμένες, με βασικές υποδομές, με δυο τουαλέτες βρε αδερφέ;

Όμως, κατά τα άλλα, διερωτώμαι: Με τούτα και με κείνα, τι διαφορετικό, δηλαδή, κάνει η διοίκηση του ΟΛΠΑ από το έργο που βιώνουμε καθημερινά στην Πάτρα με τις λαϊκές;

Και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια επιπρόσθετη, σύγχρονη, δράση που θα ενισχύσει το ήδη πλούσιο έργο και τη δημόσια εικόνα του Οργανισμού. Να καταπλέουν στο λιμάνι τα πλοία, με φόντο τα σώβρακα και τις φανέλες που θα κρέμονται στους πάγκους! Γιατί όχι;

Με το «καλημέρα» οι επισκέπτες μας, δια της θαλάσσιας οδού, να παίρνουν και μια γεύση της καθημερινότητας του αγαπημένου μας χωριού.

Γιατί, κατά βάθος, χωριό ήμασταν, χωριό είμαστε, και χωριό θα παραμείνουμε!

ΣΣ: Αναλύσεις, σχόλια και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού διαβάζετε και στο blog zakpatras.wordpress.com