Το "αντίο" του Νίκου Παπάκου στον Κώστα Καραγεώργο: Δεν σταματούσες στη λογική. Ήσουν ονειροπόλος. Ήθελες να πραγματοποιήσεις και τα ακατόρθωτα

Συγκίνηση προκάλεσε  ο επικήδειος του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών Νίκου Παπάκου στην κηδεία του δικηγόρου Κώστα Καραγεώργου ο οποίος έφυγε ξαφνικά στα 51 του χρόνια:

"Έφθασες στο σημείο να ολοκληρώσεις το πάθος σου και την όρεξή σου αυτή, συγγράφοντας μάλιστα και ένα εξαιρετικό βιβλίο «ΤΗ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ των Ιατροχειρουργικών Επεμβάσεων», το οποίο εξέδωσαν το 1996 οι εκδόσεις ΣΑΚΚΟΥΛΑ, επιχειρώντας με το βιβλίο αυτό, όπως αναφέρεις στον πρόλογό σου να συμβάλλεις στην προσέγγιση της ποινικής ευθύνης των ιατρών κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους.

Το βιβλίο αυτό προλόγισε με άρθρο του στο ΝοΒ 1996, στη σελ.1092, ο συνάδελφος δικηγόρος Πατρών Ευάγγελος Ματσούκης, εξαίροντας τη πραγματεία σου, την επιτυχή διεξοδική ανάπτυξη του θέματος και τη χρησιμότητα της εργασίας σου. Και βεβαίως το βιβλίο σου αυτό παρουσιάστηκε και σε ειδική εκδήλωση του Δ.Σ.Πατρών στις 13-12-1996, στην παλιά αίθουσα του Συλλόγου, όπου το βιβλίο παρουσίασαν ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου κ.Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης και οι συνάδελφοι δικηγόροι κ.Ευάγγελος Ματσούκης και Κωνσταντίνος Αργυρόπουλος.

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπήρξες ένας πλήρως επιτυχημένος δικηγόρος. Ασκούσες τη δικηγορία με έντονη μαχητικότητα για τον πελάτη σου. Δεν συμμορφωνόσουν εύκολα με τις υποδείξεις των δικαστών, όταν δεν συμφωνούσαν με τις θέσεις σου.

Ακουγόσουν από μακριά με τη βροντερή φωνή σου, όταν συμμετείχες σε κάθε δίκη. Και ήσουν τόσο μα τόσο επίμονος. Εκείνο όμως που εγώ θα σε χαρακτήριζα περισσότερο, ήταν ότι δινόσουν με όλο τον εαυτό σου στους φίλους σου, ήσουν έντιμος δικηγόρος και είχες πολύ έντονο και πηγαίο σεβασμό στους μεγαλύτερους συναδέλφους, κάτι σπάνιο για τις μέρες μας.

Τη τελευταία χρονιά όμως ήταν η μεταξύ μας χρονιά. Μας δόθηκε η ευκαιρία να αντιδικίσουμε, όπως συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι δικηγόροι, σε δύο σοβαρές δίκες, μία στο Μ.Ο.Ε. και μία σε μία περίπτωση ιατρικής αμέλειας. Με 'νίκησες' (σε εισαγωγικά) και στις δύο. Και είχες και στις δύο το ίδιο ασίγαστο πάθος. Είχαμε όμως και μία τρίτη αντιδικία μεταξύ μας. Στις εκλογές για την υποψηφιότητα του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου, που έθεσες ξαφνικά μόλις φέτος. Σ' αυτή την αντιδικία δεν νίκησες.

Διεκδίκησες όμως τη Προεδρία με αξιοπρέπεια, σεβασμό στον αντίπαλο και ανιδιοτέλεια για τον σκοπό. Έκανες έναν αγώνα έντονο, με ιδιαίτερες θέσεις και απόψεις, πολλές θα έλεγα και ανεδαφικές και πέραν του δέοντος πραγματοποιήσιμες. Αλλά έτσι ήσουν εσύ. Δεν σταματούσες στη λογική. Ήσουν ονειροπόλος. Ήθελες να πραγματοποιήσεις και τα ακατόρθωτα.

Είχαμε πάντα έντονους διαλόγους: -Να καταργήσουμε το ΦΠΑ στις νομικές υπηρεσίες. Είναι δυσβάσταχτο και για τον πολίτη και για το δικηγόρο, μου έλεγες. -Κώστα δεν γίνεται. -Γιατί όχι; -Το έχουμε προσπαθήσει. Είναι επιλογή της Πολιτείας από το 2010, δεν ξαναγυρνά πίσω το νερό στ'αυλάκι, σου έλεγα. -Να ασκήσουμε αιτήσεις ακύρωσης στο ΣΤΕ. -Έχουμε ασκήσει και απερρίφθησαν. -Να ξανακάνουμε, μου απαντούσες. Και πάντα στο μυαλό σου είχες αυτά τα νέα παιδιά, τους νέους συναδέλφους. Ό,τι και να σκεφτόσουν, είχες αυτά για αφετηρία.

Ως συνυποψήφιος στον β΄γύρο των εκλογών, κέρδισες τη θέση του Συμβούλου στο Διοικητικό Συμβούλιο. Οι αντιπαραθέσεις μας ήταν έντονες στα λιγοστά Συμβούλια που κάναμε μέχρι σήμερα. Όσοι συμμετείχαν το γνωρίζουν καλά. Ήσουν τόσο χειμαρρώδης και ανυποχώρητος, που ειλικρινά με έβγαζες από τα νερά μου.

Και μιάς και ήσουν και σειρά μου, δεν μπορούσα και να σε κουμαντάρω. Προσωπικά Κώστα μου, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στα έδρανα του Δικαστηρίου, θυμάμαι και σένα. Ούτε μία ώρα λιγότερη ούτε μία ώρα περισσότερη. Και βεβαίως θα σε θυμάμαι και για όσα υπόλοιπα χρόνια θα ασκώ αυτό το επάγγελμα, το οποίο μπορεί να το αγαπούσες τόσο πολύ Κώστα μου, αλλά πλήρωσες νωρίς και το τίμημα από το έντονο στρεσσάρισμα που μας δημιουργεί, όταν κάποιος συνάδελφος το ασκεί με υπευθυνότητα, όπως εσύ.

Είχες τέτοια ζωντάνια και έφυγες τόσο μα τόσο νέος!! Και είχες τόσο μα τόσα να προσφέρεις ακόμα σε τόσους πολλούς!!

Δεν είχες πάθος όμως μόνο με τη νομική επιστήμη και τη δικηγορία. Είχες μεγάλο πάθος και με την οικογένειά σου. Αγαπημένη μου Καλομοίρα, θα ήθελα να σου εξομολογηθώ ότι σε ανέφερε συνεχώς, ότι το μόνο που τον ένοιαζε ήσουν εσύ και τα δύο αγγελούδια του.

Ο γλυκός του Άγγελος και η μικρή του αγαπημένη κορούλα Αιμιλιάνα. Σας αγαπούσε και τους τρεις, τόσο μα τόσο πολύ. Ομολογώ ότι το πάθος σου Κώστα μου για τη δικηγορία δεν το ζήλευα τόσο, όσο ζήλευα το πάθος σου για την οικογένειά σου και τους φίλου σου. Μιλούσες τόσο συχνά για τους δικούς σου ανθρώπους και με τόση ζεστασιά και αγάπη.

Θυμάμαι την αφιέρωσή σου το 1997 και στο βιβλίο σου «Στην Καλομοίρα μου, στην μνήμη του πατέρα μου, στον Άγγελό μου, στους αγαπημένους φίλους Νίκο και Σπυρο Κορωνάκη, στον δάσκαλό μου Χάρη Μαραγκό, δικηγόρο Πατρών». Δεν ξεχνούσες ποτέ κανέναν.

Οι συνάδελφοι δικηγόροι, Κώστα μου, συγκλονίστηκαν από το άκουσμα του εντελώς απρόσμενου θανάτου σου και μάλιστα σε τόσο χαρούμενη για σένα και για τον συνεργάτη σου στιγμή. Κανείς δεν το πίστευε. Κάποιοι μάλιστα το θεώρησαν και ως κακόγουστο αστείο.

Και πράγματι Κώστα μου, δυστυχώς ένα κακόγουστο αστείο είναι. Μέχρι και η μέρα, καταμεσής του καλοκαιριού, σκοτείνιασε σήμερα για σένα.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών, στη μνήμη σου, συνεδρίασε έκτακτα και εξέδωσε σχετικό ΨΗΦΙΣΜΑ που ανήρτησε στο σάϊτ του. Μεταφέρω τα συλληπητήρια όλων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και όλων των συναδέλφων των Πατρών, αλλά και πολλών άλλων συλλόγων της περιοχής μας και ευρύτερα, που μου τηλεφώνησαν για να συμπαρασταθούν. Για τη νομική μας οικογένεια το κενό θα είναι δυσαναπλήρωτο. Για την οικογένειά σου όμως, ο πόνος της απουσίας σου είναι δυσβάσταχτος.

Στην Αγαπημένη του Καλομοίρα, τα παιδιά του Άγγελο και Αιμιλιάνα, σε όλη την υπόλοιπη οικογένειά του και σε όλους τους φίλους και συναδέλφους του, ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών εκφράζει τη βαθιά του λύπη και παρακαλεί το Θεό να αναπαύσει την ψυχή του. Αιωνία σου η μνήμη αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Κώστα. Θα σε θυμόμαστε πάντα".