Η Βεγγέρα

Με ιδιαίτερη χαρά ανέγνωσα σήμερα από τις στήλες του The best, την αναβίωση του  εθίμου «Χριστουγεννιάτικη βεγγέρα», την  οποίαν διοργάνωσε ο Λαογραφικός Σύλλογος Ευηνοχωρίου «Ο Άγιος Ιωάννης». Επειδή τα έθιμα και οι παραδόσεις είναι μέρος της μακροχρονίου ιστορίας μας και έχουν οπωσδήποτε πολύπλευρη σημασία αλλά και αναγκαιότητα  και πρέπει να  διατηρούνται άσβεστα, θα  αναφέρω για την «Βεγγέρα», ολίγα συμπληρωματικά, απ’ αυτά που έχω καταγράψει στο προσφάτως εκδοθέν βιβλίον μου «Λαογραφικόν Λεξικόν της Αμοργού», ποσοστό λέξεων  του οποίου ομιλείται σ’ ολόκληρην την Ελλάδα.

«Βεγγέρα, η, = η νυκτερινή επίσκεψη σε φιλικό σπίτι για παρέα και συζήτηση. Σ’ αυτές λυνόταν όλα τα τοπικά θέματα και εγένετο και ευρύτατο κουτσομπολιό. Άρχιζε μετά το βραδινόν δείπνον και  την επιστροφήν των εργαζομένων από τις εργασίες τους. Ήταν και μέσον  αναπαύσεως και ψυχαγωγίας».

Πράγματι ήταν ουσιαστική διέξοδος από τον ημερήσιον κάματον, αλλά και πηγή πάσης μορφής ενημερώσεως, τότε που δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα τα οποία έχουν αποξενώσει πλήρως τους κατοίκους μεταξύ τους, αλλά και τους συγγενείς και φίλους. Ήταν μορφή κοινωνικής εκδηλώσεως και ψυχαγωγίας. Και συνεχίζει το Λεξικόν.

« Η λέξη Ιταλική από την vegghera = αγρυπνία, αναφέρουν τα λεξικά. Όμως πρόκειται για Ελληνικήν λέξην από την  βάξις = φωνή, (βάγμα = ομιλία, λόγος) και το ρήμα ερώ = λέγω. Παρ. Αρχαίοις,  εσπερίς, εσπερία διατριβή, εσπερινόν συμπόσιον, η προς εσπέραν συνουσία».

Όπως βλέπομεν οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν δυνατόν να μη «βεγγερίζουν», αφού σε αυτές τις συναθροίσεις δεκάδες θέματα θα εύρισκαν λύσην κατά το μάλλον ευνοϊκήν για το σύνολον, από πλείστες πλευρές. Στο σπίτι της εταίρας Ασπασίας, παλλακίδας και συζύγου του Περικλέους, ελάμβαναν χώραν ημερήσιες και νυκτερινές εσπερίδες «βεγγέρες», με την συμμετοχήν  και  κορυφαίων φιλοσόφων της εποχής. Ένα από τα ονόματα  που έδιδαν στις «βεγγέρες» ήταν  η«προς εσπέραν συνουσία». Η λέξη συνουσία, δεν σημαίνει απλώς την γεννετήσιον ομιλίαν ή την ερωτικήν πράξην, όπως δυστυχώς γνωρίζουν οι περισσότεροι, αλλά έχει σπουδαίες έννοιες και χρήσεις όπως, συντροφιά, παρέα, ακρόαση μαθημάτων διδασκάλου, συζήτηση, συνδιαλλαγή και άλλες. Η λεξιπενία στην Αρχαίαν Ελλάδα ήταν άγνωστη στην χρήσην.

Ας διδαχθούμεν και ας μελετούμεν την Γλώσσαν μας, προς διαρκή εμπλουτισμόν του λεξιλογίου μας και ευφορίαν από την πνευματικήν προσφοράν  της.