Ο Πέκος και η Λάσυ

Στο ήσυχο χωριό της Τραπας, το μεγάλο γεγονός ήταν πάντα το ετήσιο πανηγύρι όπου πολλά έθιμα του χωριού και της ευρύτερης περιοχής αναβίωναν. Δρώμενα με άλογα, μεταμφιέσεις σε καλικάτζαρους, χοροί στη κεντρική πλατεία αλλά και ολοήμερα γλέντια σε σπίτια και στο πολιτιστικό κέντρο της Τραπας.

Νέοι και νέες προετοιμάζονταν μήνες για τη μεγάλη φιέστα. Έραβαν  στολές, κατασκεύαζαν πάνω σε κάρα περίτεχνες φιγούρες, έγραφαν τραγούδια για να τιμήσουν το θεσμό, διοργάνωναν βραδινούς περιπάτους με αυτοφωτιζομενες κατασκευές, τραγουδούσαν και χόρευαν και αποτελούσαν τη κινητήριο δύναμη της όλης διοργάνωσης.

Χρόνια τώρα πολλοί πρότειναν αλλαγές επί αλλαγών για τη καλυτέρευση του θεσμού και χρόνια τώρα ελάχιστα έγιναν η’ μπορούσαν να γίνουν. Ο θεσμός προχωρούσε με τα καλα του και τα άσχημα του και παρέμενε η μεγάλη ατραξιόν όχι μόνο της περιοχής αλλά και όλης της επαρχίας.

Ο Πεκος βέβαια δεν μπορούσε να λείπει από το χορό των προτάσεων.  Πάντα «προσγειωμένος», ονειρευόταν  το κάτι διαφορετικό και μοναδικό και έψαχνε να ανακαλύψει το τροχό. Γεγονεν λοιπόν η ώρα, που ως η Αρχή του χωριού θα υλοποιούσε τις λαϊκές του ιδέες…

Η Λασυ , πάντα με άποψη «τεκμηριωμένη» του ψιθύριζε τις υπερβάσεις….

Και ο Πεκος μίλησε…. σε κάθε γωνία του χωριού θα έχουμε δρώμενα, όλοι θα είναι μεταμφιεσμένοι δημοσία δαπάνη, δεν θα κυκλοφορεί κανένα ζωντανό χωρίς εορταστική περιβολή, θα στολίσουμε κάθε ρεματιά και κάθε λαγκάδι γιατί η γιορτή είναι για όλους τους χωρικούς. Το φυλλάδιο της γιορτής θα είναι … όπως να’ ναι, πρόχειρο και κακοτυπωμένο. Α!!! και οι νέοι θα φύγουν από εκεί που δημιουργούν τις κατασκευές τους και θα τους πάμε … θα δούμε…

Νέα τάξη πραγμάτων στη Τραπα και όπως τα είπε ο σοφός παππούς, ο Πεκος για άλλη μια φορά ,μίλησε για να πει κάτι που έμεινε στα χαρτιά αλλά και που φόβισε για το μέλλον . Δυσαρέσκεια στους νέους, προβληματισμός για τους μεγαλύτερους. Και η γιορτή που με αγωνία περίμεναν κάθε χρόνο ,απλά έγινε ,απλά πραγματοποιήθηκε, χωρίς νεωτερισμούς χωρίς το κάτι διαφορετικό, χωρίς να αφήνει υποσχέσεις για υλοποίηση των ονείρων του Πεκου.

Η Λασυ βέβαια , έξυπνη γαρ, έσπευσε να κατηγορήσει τον έπαρχο, το φούρναρη, το ταβερνιάρη που πουλουσε κρασί χύμα και ανακάλυψε πολλους σκοτεινούς εχθρούς για να καλύψει τις αδυναμίες του «αρχηγού», όπως ότι ενωμοτάρχης δεν επέτρεψε μπαλωθιές, ο Ερμής ήταν ανάδρομος, το φεγγάρι στη χάση του και αλλά ευφάνταστα γεγονότα.

Συνεχίζεται...