Θελω την δόση μου…

Δεν με βλέπεις;  Με έχει πιάσει σύνδρομο στέρησης. Είμαι πια εξαρτημένος. Δεν μπορώ να αναπνεύσω χωρίς αυτήν. Μην με βασανίζεις άλλο. Και άκου. Κάνε την σε παρακαλώ διπλή να με πιάσει καλά. Μια και έξω….

Πριν όμως την πάρω,  θέλω να την τυλίξεις με την αρμύρα και να την αφήσεις στον ήλιο να ψηθεί. Να την βγάλεις μια νυχτιά κάτω από αστέρια και να την παρατήσεις στην αγκαλιά του φεγγαριού. Αν θελήσει να κλάψει, μην την εμποδίσεις. Κράτησε της το χέρι για να μην νιώθει μοναξιά και σκούπισε της τα δάκρυα για να ανατείλει η λάμψη του προσώπου της.

Πριν μου την σερβίρεις, τριμαρισε της τα πανιά και άστη να παλέψει με τους αέρηδες και τα κύματα. Αφησε την να βουτήξει σε  πλούσιους βυθούς με τα μάτια ανοιχτά. Οδήγησε την σε απόκρυφες σπηλιές που κατοικούν νεράιδες και ξωτικά. Ξαπλωσέ την σε λιβάδια στρωμένα με μαργαρίτες και παπαρούνες. Παρακάλεσε τις πεταλούδες να πετάξουν ολογυρά της.  Σκύψε και τραγουδησέ της στο αυτί τον έρωτα.., την αγάπη και την ζωή.

Και όταν τελειώσεις με όλα αυτά αφησε την ελεύθερη να κυλίσει μέσα μου. Και να με πεθάνει.  Και κάτσε εσύ να περιμένεις την δόση των άλλων για να ζήσεις……..!!!!

ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ