Τα περίεργα ηλεκτρικά πεδία των ακτών

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα πολύπλοκο και εν πολλοίς αχαρτογράφητο όργανο. Δεν ξέρουμε και πολλά για αυτόν. Ξέρουμε όμως ότι λειτουργεί συνειρμικά.

Για παράδειγμα, όταν ακούμε τη λέξη «νερό» σκεφτόμαστε «δίψα», στη λέξη «ψώνια» σκεφτόμαστε «μαγαζιά». Για αυτό και μου έκανε τρομερή εντύπωση, που πλέον στη λέξη «μπαταρία» πρέπει να σκεφτόμαστε «θάλασσα»: το αταίριαστο αυτό ζευγάρι προέκυψε πρόσφατα, όταν μετά από πρωτοβουλία του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πατρών και της εταιρίας ΑΜΕΚΩΝ ανασύρθηκε από τον βυθό της μαρίνας «μισός τόνος μπαταριών και άλλων υλικών», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η σχετική ανακοίνωση.

Τα «άλλα υλικά», ας πούμε ότι τα προσπερνάμε, αλλά οι μπαταρίες προκαλούν μια έκπληξη. Είναι δυνατό να υπάρχουν πεντακόσια κιλά μπαταριών πεταμένα στο βυθό της θάλασσας; Όχι, δεν είναι. Στην πραγματικότητα, ο όγκος τους είναι πολύ μεγαλύτερος, αφού οι διοργανωτές της δράσης σκέφτονται να την επαναλάβουν σε λίγους μήνες, κάτι που μπορεί να σημαίνει δύο τινά.

Είτε οι δύτες είδαν πολλές μπαταρίες ακόμη στο βυθό, ή η απόρριψη μπαταριών στην θάλασσα αποτελεί μια συνήθη πρακτική που αγνοεί το ευρύ κοινό. Άδειασε η μπαταρία του τηλεκοντρόλ; Κανένα πρόβλημα, την πετάμε στην θάλασσα.

Αν και η πρακτική αυτή μοιάζει απίστευτη, η πραγματικότητα από μόνη της είναι επαρκές πειστήριο: οι άνθρωποι μάζεψαν ένα σωρό μπαταρίες από το βυθό, και αυτές οι μπαταρίες με κάποιο τρόπο βρέθηκαν εκεί. Η πρακτική αυτή, ίσως επίσης να εξηγεί τον μυστηριώδη λόγο για τον οποίο όλοι πάμε «να γεμίσουμε μπαταρίες» παραθερίζοντας σε κάποια παραλία. Μήπως, τώρα που καθάρισαν τη θάλασσα, δεν είναι τόσο αποτελεσματικές οι διακοπές μας;

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Οι άνθρωποι το είπαν καθαρά: θα επαναλάβουν την δράση, γιατί έχει πολύ πράγμα ακόμη στο βυθό. Αν τώρα, το πάρουν και αυτοί τόσο πατριωτικά και καθαρίσουν εντελώς τις θάλασσές μας, θα την βρούμε την λύση. Γιατί μπορεί να ξεμείνει η θάλασσα από μπαταρίες, αλλά για να φορτίσουμε τις δικές μας καλές είναι και οι μπυραρίες.

*Το άρθρο της Βίκυς Σονικιάν έχει πρωτοδημοσιευτεί στην εφημερίδα τα Γεγονότα.