Πηγαίνοντας σε νέο Μνημόνιο

Ας ξεκινήσουμε με το καλύτερο δυνατό σενάριο που θέλει την κυβέρνηση να τα βρίσκει με τους εταίρους - δανειστές και να καταλήγει σε μια συμφωνία, παρότι αυτή θα είναι επώδυνη.

Και αυτό είναι το ευκταίο αυτήν τη στιγμή, γιατί ουδείς σώφρων άνθρωπος θέλει να σκέφτεται το αντίθετο.

Πηγαίνοντας παρακάτω, ας σημειωθεί ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τα αμέσως επόμενα χρόνια υπερβαίνουν κατά πολύ τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία ως ποσό κρίνονται το μίνιμουμ που θα πρέπει να εξασφαλίσουμε.

Επομένως, από πού και πώς θα τα βρούμε τα λεφτά αυτά; Μα η κοινή λογική λέει ότι θα τα δανειστούμε από τους εταίρους μας, από αυτούς τους οποίους (υποτίθεται ότι) δεν προσκυνάμε, αλλά με απλωμένο το χέρι εκλιπαρούμε για δανεικά.

Επειδή, όμως, στον μάταιο τούτο κόσμο που ζούμε κανείς δεν χαρίζει λεφτά και κανείς δεν δανείζει για την ψυχή της μάνας του και του πατέρα του, τα δανεικά αυτά θα συνοδεύονται από πολύ σκληρούς και επαχθείς όρους. Και το περίγραμμα αυτών, για να μην κοροϊδευόμαστε, θα είναι ένα νέο Μνημόνιο.

Ακόμη κι αν η σημερινή κυβέρνηση, που είναι «μανούλα» στα «βαφτίσια», το αποκαλέσει κάπως αλλιώς (συμβόλαιο ή συμφωνία) θα είναι, επί της ουσίας, ένα νέο Μνημόνιο.

Σε καμία περίπτωση η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν ευθύνεται για το σημερινό χάλι της χώρας. Φταίει, εκτός άλλων, το πελατειακό κράτος, όπως μας είπε στο συνέδριο της «Πελοποννήσου» ο Γιώργος Παπανδρέου, αν και δεν μπήκε στον κόπο να το τερματίσει και να καταλήξει με την παραδοχή ότι το κόμμα του πατέρα του, το ΠΑΣΟΚ, και η Νέα Δημοκρατία που κυβέρνησαν επί δεκαετίες τον τόπο ευθύνονται για το αδηφάγο αυτό δημιούργημα που στηρίζονταν μια ζωή σε δανεικά, τα οποία εκτός του ότι δεν ήταν αγύριστα θα τέλειωναν και κάποια στιγμή.

Όχι, δεν φταίνε ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ για το άθλιο κατάντημα της Ελλάδας. Ευθύνονται, ωστόσο, αυτός και το κόμμα του γιατί καλλιέργησαν προεκλογικά φρούδες ελπίδες σε μια ταλαιπωρημένη κοινωνία με ψεύτικες υποσχέσεις και «σχήματα λόγου» περί κατάργησης του Μνημονίου «με ένα νόμο και με ένα άρθρο», ενώ στους μήνες που βρίσκονται στα πράγματα έχουν επιτείνει το αδιέξοδο.

Και το χειρότερο, είναι ότι συνεχίζουν να λένε ασύστολα ψεύδη στον κόσμο, περί μη υπογραφής ενός νέου Μνημονίου.

Βέβαια, η κοινωνία τους στηρίζει, και θα συνεχίζει να τους στηρίζει μέχρι που θα της φτάσει ο δυσβάστακτος λογαριασμός στην τσέπη, από αυτούς που κατακεραύνωναν το e - mail Χαρδούβελη για να υποχρεωθούν σήμερα να υιοθετήσουν και να επιβάλλουν τα τρισχειρότερα.

ΣΣ: Σχόλια, αναλύσεις και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε και στο προσωπικό blog του: zakpatras.wordpress.com