Πατρών Χρυσόστομος: Ἒστω καί τήν ἐσχάτη ὣρα ἀς προσευχηθοῦμε θερμῶς

Tήν Κυριακή 28 Ἰουνίου 2015 ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία  στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ἐπικαιρότητα καί στά προβλήματα πού ταλανίζουν τήν κοινωνία μας.

Ὁ Σεβασμιώτατος, μεταξύ τῶν ἄλλων, εἶπε: «...Ἡ ἀμοιβή στήν πίστη τοῦ Ἑκατοντάρχου ἀπό τόν Κύριο ἦταν ὁ λόγος: «Ὕπαγε καί ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι».

Τό «ὕπαγε» δηλώνει τήν ὁδό πού πρέπει νά βαδίσωμε καί ἡ ὁποία, χωρίς τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό καί τήν βεβαιότητα τῆς σωτηρίας κοντά του, εἶναι ἀπαράκλητος. Καί τό γενηθήτω σοί ὡς ἐπίστευσας εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς πορείας μας πού βασίζεται στήν πίστη Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό.

Τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας δέν μποροῦμε νά τό ξεχωρίσωμε ἀπό τήν διδαχή Του καί τό θαῦμα. Δυστυχῶς σήμερα ὑπάρχει μιά μερίδα ἀνθρώπων πού ἰσχυρίζονται ὅτι ἀγαποῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς ἕνα ἱστορικό πρόσωπο, χωρίς ὅμως νά ὑπακούουν στό λόγο του καί νά δέχωνται τήν θεϊκή Του παντοδυναμία.

Κάποιοι ἄλλοι ἀρέσκωνται στό νά διαβάζουν τά λόγια του Κυρίου, ἀλλά νά μή προχωροῦν στήν ἀποδοχή τῆς θεϊκῆς του μορφῆς καί νά μή δέχωνται τήν θεϊκή του παντοδυναμία, κάποιοι ἄλλοι ἐπίσης, ψάχνουν γιά τήν λύση τῶν προβλημάτων τους καί τήν ἐπιτέλεση «θαυμάτων» κατά τρόπο μαγικό χωρίς τήν κοινωνία μέ τόν Ἀληθινό Θεό...

Σέ ἄλλο σημεῖο τοῦ κηρύγματός του συνδέσας τά παραπάνω μέ τίς δύσκολες ὧρες πού περνᾶ ἡ Πατρίδα μας, ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε: « Στήν Εὐρώπη ἡ ὁποία συνεχῶς ἀποχριστιανίζεται, ἀρνουμένη τίς χριστιανικές της ρίζες, ἐπικρατεῖ τό ψυχρό κλῖμα τῆς προτεσταντικῆς νοοτροπίας, ὅπου λείπουν ἡ ἀνθρωπιά καί τά αἰσθήματα καί ἀντιμετωπίζονται οἱ ἄνθρωποι μέ τήν ψυχρή λογική τῶν ἀριθμῶν καί τῶν οἰκονομικῶν μεγεθῶν. Γι’ αὐτό καί ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀντιμετώπιση ἀπέναντι στή χώρα  μας. Ὅταν λείπη ἡ ἀγάπη πού τήν ἐμπνέει ὁ Ἐσταυρωμένος καί Ἀναστάς Κύριος, ἡ κοινωνία εἶναι μιά ἀπρόσωπη μάζα, πού αὐτομηδενίζεται ἐγκλωβισμένη στά ἀτομιστικά καί ἐγωϊστικά της τείχη.

Ἀπό τήν ἄλλη, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες βασίσαμε ἕνα δρόμο, τά τελευταῖα χρόνια καί θελήσαμε νά ἐπιτύχωμε κάποιους στόχους, χωρίς τήν παραμυθία καί τήν παράκληση, τήν βοήθεια καί οὐράνια ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου μας. Ζητήσαμε τό «θαῦμα» στηριζόμενοι στίς δικές μας ψεύτικες δυνάμεις καί ἀπολυτοποιήσαμε τά δικά μας, πολύ λίγα ἀνθρωπίνως, προσόντα. Βαδίσαμε ἕνα δρόμο μέ ἀγκάθια, ἀνυπόδυτοι καί θελήσαμε νά διαπραγματευτοῦμε τίς τύχες τοῦ Λαοῦ μας ἀπέναντι στούς ψυχρούς συνομιλητές μας, χωρίς Θεό, χωρίς νά ὑψώσωμε τά μάτια μας στόν οὐρανό, χωρίς νά κοιτάξωμε πώς οἱ Πατέρες μας ἀγωνίστηκαν γιά νά μᾶς παραδώσουν αὐτό τόν τόπο.

...Αὐτές τί δύσκολες ὧρες πού διέρχεται ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἔστω καί τήν ἐσχάτη στιγμή, εἶναι ἀνάγκη νά ἀκούσωμε τόν λόγο τοῦ Κυρίου: « Τό «ὕπαγε» μέσα ἀπό τό ὁποῖο μᾶς δείχνει τόν δρόμο πού πρέπει νά ἀκολουθήσωμε καί τό «ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι». Τό πρόβλημα εἶναι πόσο πιστεύομε στό Θεό, ἄν πιστεύωμε, πόσο πιστεύομε στίς ἀξίες καί στήν παράδοση αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ καί στό ἄν θέλωμε νά βοηθήσωμε τήν Πατρίδα μας, ὥστε νά ἐξέλθῃ ἀπό τόν ὠκεανό τῆς ἀπελπισίας...

Μακάρι νά κατανοήσωμε, ὅτι αὐτός ὁ δύσκολος δρόμος τό «ὕπαγε» δηλαδή, ὁδηγεῖ στό φῶς, μόνο, ἐφ’ ὅσον ἔχομε μαζί μας τόν Ἰησοῦ Χριστό. Σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη περίπτωση ματαιοπονοῦμε.

Τώρα, ἄς προσευχηθοῦμε. «Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.