Η λογική φωνάζει!

Στο ιστορικό δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου κάθε Έλληνας καλείται να αντικρίσει με θάρρος την πραγματικότητα και να σταθεί τίμια απέναντι στη συνείδησή του. Όταν διακυβεύεται το μέλλον του Ελληνισμού για τα επόμενα 50 χρόνια δεν έχουμε το δικαίωμα να προσέλθουμε στην κάλπη με το θυμικό μας αλλά με την κοινή λογική.

Η λογική λοιπόν φωνάζει ότι στην επικείμενη διαπραγμάτευση υπάρχουν δύο μέρη, εμείς και οι εταίροι μας. Οι εταίροι μας αντλώντας τη νομιμοποίηση τους από τη δημοκρατική εκλογική διαδικασία των χωρών τους, μας λένε ξεκάθαρα ότι δεν θέλουν πλέον να κάτσουν ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων  αν εμείς αποφασίσουμε να αποποιηθούμε την Ευρώπη ψηφίζοντας ΟΧΙ. Επομένως, μένουμε μόνοι μας στον πλανήτη επί ξύλου κρεμάμενοι, αφού οι δήθεν εναλλακτικές λύσεις Ρωσίας, Κίνα κτλ. από τα πλέον επίσημα χείλη των αρχηγών κρατών τους μας έχουν δηλώσει ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρώπη και στο Ευρώ και δεν θα διαθέσουν καμία απολύτως οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα.

Η λογική φωνάζει ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων στις ελληνικές τράπεζες είναι περίπου 120 δις. ενώ το κράτος έχει διαθέσιμα ασφαλείας μόνο 2 δις. οπότε η κυβέρνηση ΔΕΝ μπορεί να διασφαλίσει  τις καταθέσεις κανενός με αποτέλεσμα να χαθούν όλες οι καταθέσεις. Επομένως, όταν μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ανοίξουν οι τράπεζες, όλοι οι πολίτες θα έχουν μηδενικές καταθέσεις στους λογαριασμούς τους.

Η λογική φωνάζει ότι τα χρήματα στα γκισέ των τραπεζών στέλνονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μέσω του ευρωσυστήματος. Χωρίς όμως συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων μας  η ΕΚΤ δεν μπορεί να μας χορηγήσει οποιαδήποτε  ρευστότητα βάση του καταστατικού της. Οπότε  η κυβέρνηση αναγκαστικά θα περάσει στη δραχμή  για  να μπορέσει να λειτουργήσει στοιχειωδώς το κράτος και να δώσει ένα μέσο συναλλαγής στους πολίτες της.

Η λογική φωνάζει ότι μετά  το αναγκαστικό πέρασμα στη δραχμή οι πολίτες θα βρεθούν πολλαπλάσια χρεωμένοι λόγω της  υποτίμησης της δραχμής. Με απλά λόγια, αν σήμερα ένας εργαζόμενος έχει μισθό  700€ και παράλληλα  ένα δάνειο της τάξεως των 10000€ με το πέρασμα από το ευρώ στη δραχμή τα 700€ μισθός θα μετατραπούν σε 700 δρχ. και το δάνειο των 10000€ σε 10000δρχ αν η ισοτιμία μεταξύ ευρώ και δραχμής στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι 1:1. Την ίδια μέρα όμως που θα συμβεί αυτό, η υποτίμηση της δραχμής θα είναι τουλάχιστον κατά 60% της αρχικής της αξίας, αφού οι αγορές θα την θεωρούν ένα πολύ αδύναμο και ασταθές νόμισμα και δεν θα την εμπιστεύονται ως φερέγγυο μέσο συναλλαγής. Το αποτέλεσμα θα είναι ο πολίτης να έχει μεν στα χέρια του 700δρχ οι οποίες όμως θα του επιτρέπουν να αγοράζει αγαθά κατά 60% λιγότερα οπότε δεν θα μπορούν επ’ ουδενί να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους και το χρέος τους θα αυξηθεί κατακόρυφα.

Η λογική φωνάζει ότι με όλα τα παραπάνω που νομοτελειακά θα συμβούν, μια αναπτυγμένη κοινωνία όπως η Ελληνική ΔΕΝ θα αντέξει αυτή την ανείπωτη τραγωδία με κλειστές τράπεζες, χωρίς φάρμακα, χωρίς τρόφιμα κτλ. και θα εξεγερθεί κατά των πολιτικών της. ΔΕΝ θα σταθούν όμως εκεί τα πράγματα αλλά θα υπάρξει και επίθεση του ενός πολίτη έναντι του άλλου διότι ο καθένας θα θεωρεί τον άλλο ως αιτία της προσωπικής του δυστυχίας για την επιλογή της ψήφου του στις προηγούμενες αλλά και στην τωρινή κυβέρνηση που έφτασαν σε αυτή την τραγική κατάσταση τον τόπο μας.

Η μόνη λύση που μπορεί να αποτρέψει αυτή την τραγωδία είναι η ακύρωση του δημοψηφίσματος. Επειδή όμως η κυβέρνηση δεν θα ακυρώσει το δημοψήφισμα, η λιγότερο χειρότερη λύση είναι η υπερψήφιση του ΝΑΙ και ο σχηματισμός κυβέρνησης Εθνικής σωτηρίας. Μόνο έτσι οι παραπάνω αρνητικές αλυσιδωτές καταστάσεις που περιγράφω δεν θα συμβούν και θα σώσουν από το χείλος της αβύσσου την πατρίδα μας.

Με απόλυτη ειλικρίνεια και  πολλή μελέτη διατυπώνω τις παραπάνω θέσεις μου. Αυτοί που τώρα λένε ωμά ψέματα οφείλουν να λογοδοτήσουν απέναντι  στον Ελληνικό λαό. Η “μικρά πλην τίμια Ελλάς” δεν έχει άλλον δρόμο σωτηρίας, από να τους σταματήσει την Κυριακή να θερίσουν τους καρπούς της φρίκης που έσπειραν και όλοι μαζί ΕΝΩΜΕΝΟΙ τη Δευτέρα να ξανά οδηγήσουμε τον τόπο μας στην ευημερία και στην πρόοδο.