Εκδήλωση με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι στον Πύργο

Συνεχίζονται οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 3^ου Port Festival με την συναυλία για φωνή και πιάνο με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο αίθριο του Δημοτικού Θεάτρου Πύργου «Απόλλων», την Κυριακή 26 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ.

Πρόκειται για μια ακουστική μουσική βραδιά με αγαπημένα τραγούδια και κύκλους τραγουδιών του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη, ο οποίος φέτος θα γινόταν 90 ετών. Τραγουδούν η Μαρίνα Θεοδωροπούλου και η Ολίνα Παναγιωτακοπούλου, ενώ στο πιάνο συνοδεύει η Μαρία Ασημακοπούλου-Ζεύκα. Μια εξαιρετική μουσική βραδιά, σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον και για έναν ξεχωριστό σκοπό: να ενισχυθεί η φετινή διοργάνωση του Port Festival. Η είσοδος είναι δωρεάν, ενώ θα λειτουργήσει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για το φεστιβάλ.

Ο Μάνος Χατζιδάκις εκτός από μεγάλος συνθέτης ήταν και στοχαστής: μέσα από τα έργα του θέλει να κάνει τον κόσμο να σκεφτεί. Θέλει όπως λέει ο ίδιος «να γυρίσουμε στο σπίτι και να θυμόμαστε την εμπειρία της μουσικής του». Πιστεύει ότι «η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μας ενώνει μέσα σ' ένα μύθο κοινό...κι όπως στον χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για ν΄ ακολουθήσουμε ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας για ν' ακολουθήσουμε μαζί, τις ίδιες εσωτερικές δονήσεις».

Ο Μάνος Χατζιδάκις για το τραγούδι

«Το τραγούδι δεν είναι σύνθημα ή πράξη εκτονώσεως. Ούτε μαστίχα για το στόμα αθλητικών εφήβων ή συντροφιά νυχτερινή για οδηγούς ταξί και φορτηγών. Είναι μια σχέση υπεύθυνη, μια πράξη ερωτική ανάμεσά μας που μας αποκαλύπτει. Τελετουργία που απαιτεί, τόσο από σας όσο και από μένα, μια προετοιμασία θρησκευτική, επίμονη άσκηση γνώσης και αθωότητας, αποκαλύψεως και ανιχνεύσεως, μνήμης και προφητείας.
Το τραγούδι είναι μια μαγική στιγμή κι εγώ ένας πανηγυριώτης μάγος εκπρόσωπός σας, που θα φωτίσω τις κρυφές και αθέατες γωνιές σας, θα σας εκπλήξω, θα σας γεμίσω ερωτήματα και μελωδίες που ίσως γεννούν δικές σας και θα μεταφερθούν στο σπίτι σας, έτσι που να κοπεί ο ύπνος σας και να χαθεί για πάντα –αν είναι δυνατόν– ο εφησυχασμός σας. Κι ας μην μπορείτε να με τραγουδήσετε. Μήπως τάχα μπορείτε να εξαφανίσετε ένα πουλί ή να το φανερώσετε μέσ’ απ’ το φόρεμα ή από το μαντήλι σας; Κι όμως δεν το ξεχάσατε κι ούτε θα το ξεχάσετε σ’ όλη σας τη ζωή. Και θα το λέτε στα παιδιά σας έτσι όπως το πρωτοείδατε κάποια φορά από έναν μάγο σ’ ένα πανηγύρι – καθώς και το τραγούδι μου.
Θα το θυμάσθε και θα το ’χετε εντός σας, χωρίς την δυνατότητα να το γλεντήστε με αυτάρεσκη και δυνατή φωνή. Μόνο να το ψελλίζετε θα είναι δυνατόν, σαν προσευχή ή σαν το «Υπερμάχω».
Δεν είναι το τραγούδι μου απλοϊκό κι ευχάριστο σαν το τενεκεδένιο σήμα μιας πολιτικής παράταξης ή ενός αθλητικού συλλόγου. Δεν κολακεύει τις συνήθειές σας ούτε και διασκεδάζει την αμηχανία σας, την οικογενειακή σας πλήξη ή την ερωτική σας ανεπάρκεια.

Δεν είναι το τραγούδι μου μια μονόφωνη αρτηρία, ούτε μια πολυφωνική και λαϊκή υστερία. Είναι μια μυστική πηγή, μια στάση πρέπουσα και ηθική απέναντι στα ψεύδη του καιρού μας, ένα παιχνίδι ευφάνταστο μ’ απρόβλεπτους κανόνες, μια μελωδία απρόσμενη που γίνεται δική σας, δεμένη αδιάσπαστα με άφθαρτες λέξεις ποιητικές και ξαναγεννημένες.
Και μην ξεχάσετε. Σαν φύγετε από ΄δω, δεν σας ανήκει παρά μονάχα το αίσθημα, η σκέψη και τα ερωτήματα, που ολόκληρο το βράδυ σας μετέδωσα μέσ’ απ’ τη μουσική μου. Σ’ εμένα απομένει το τραγούδι, η μαγική στιγμή μου, που είναι μια εξαίσια απάντηση αρκεί να με ρωτήστε. Ρωτήστε με λοιπόν. Κι ύστερα σας παρακαλώ σωπάστε! Γιατί θα τραγουδήσω!
Πιστεύω πως η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μας ενώνει μέσα σ’ ένα μύθο κοινό. Κι όπως στον χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για ν’ ακολουθήσουμε ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας για ν’ ακολουθήσουμε μαζί, τις ίδιες εσωτερικές δονήσεις. Κι όσο για τον κοινό μύθο που δεν υπάρχει στις μέρες μας, τον σχηματίζουμε καινούριο κι απ’ την αρχή κάθε φορά. Κάθε φορά που νιώθουμε βαθιά την ανάγκη να τραγουδήσουμε».

Μάνος Χατζιδάκις: Ο καθρέφτης και το μαχαίρι

Βιογραφικά Στοιχεία Καλλιτεχνών

Μαρίνα Θεοδωροπούλου

Η Μαρίνα Θεοδωροπούλου έχει εμφανιστεί ως σολίστ σε συναυλίες και φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει στυλ μουσικής που κυμαίνονται από την εποχή της Αναγέννησης ως τη σύγχρονη. Έχει επίσης ερμηνεύσει έργα Ελλήνων συνθετών, όπως για παράδειγμα των Ν. Μάντζαρου, Α. Γκρεκ, Μ. Καλομοίρη και Σ. Σαμάρα, Δ. Μαραγκόπουλου, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και άλλων.

Έχει ηχογραφήσει μουσικά παραδείγματα για το βιβλίο του Robert Toft με τίτλο Bel canto: a practical guide (Oxford University Press, 2013). Είναι ιδρυτικό μέλος του Duo Dulce Amarum, με το οποίο έχει δώσει συναυλίες στην Αγγλία (York, Grimsby Minster, Christ Church University Canterbury) και την Ιταλία ( Festival Europeo di Musica Antica nei Castelli del Monferrato).

Έχει παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού και σεμινάρια με τους Ειρήνη Τσιρακίδη, Κώστα Πασχάλη, Ρόζα Πουλημένου, Andreas Reibenspies, Dame Emma Kirkby, Joan Rodgers (με υποτροφία από την DISS 2011), Mhairi Lawson, Yvonne Seymour και άλλους. Απόφοιτη του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην εκτέλεση στο Πανεπιστήμιο του York (UK). Υπό την εποπτεία του Prof. Peter Seymour ολοκλήρωσε τις διδακτορικές της σπουδές στο ίδιο πανεπιστήμιο, για τις οποίες πραγματοποίησε σύγχρονη σχολιασμένη έκδοση, εκτέλεση και ηχογράφηση σε 28 καντάτες για σόλο σοπράνο και μπάσο κοντίνουο του A. Scarlatti. Οι διδακτορικές σπουδές της χρηματοδοτήθηκαν από το Ελληνικό Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).

Ολίνα Παναγιωτακοπούλου

Η Ολίνα Παναγιωτακοπούλου είναι απόφοιτος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών-Τμήμα Μουσικών Σπουδών από το 2010. Το 2008 πήρε πτυχίο Αρμονίας και το 2011 πήρε πτυχίο πιάνου απο το Εθνικό Ωδείο Αθηνών.Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με θέματα:τη Διδαχτική της Μουσικής σε σχολεία και Μουσική στην Κοινότητα, κάνοντας παράλληλα πρακτική στη μουσικοθεατρική ομάδα V.S.A.Hellas(Very Special Arts) από το 2009 έως το 2012, οπότε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γενέτειρα της ,τον Πύργο.

Τα τελευταία χρόνια διδάσκει πιάνο και θεωρητικά της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Παράρτημα Πύργου και στο Πολύτεχνο Ωδείο Αμαλιάδας. Το 2013 ξεκίνησε μαθήματα σαξοφώνου (alto) με δάσκαλο τον κ.Πάνο Τσακουλογιαννόπουλο στο Πολύτεχνο Ωδείο Αμαλιάδας με έμφαση στη jazz μουσική. Το 2014 ξεκίνησε κλασικό τραγούδι με την κα. Αλίκη Ζαφείρη στο Σύγχρονο Ωδείο Πατρών. Έχει συμμετάσχει σε πολλές μουσικές εκδηλώσεις σε Αθήνα, Πύργο και Αμαλιάδα.

Μαρία Ασημακοπούλου-Ζεύκα

Η Μαρία Ασημακοπούλου-Ζεύκα ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο πιάνο στην Κέρκυρα όπου και πήρε το πτυχίο της με "Άριστα" από το Ωδείο Φ. Νάκας. Επίσης κατέχει «Πτυχίο Αρμονίας» και «Πτυχίο Αντιστίξεως» από το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Είναι απόφοιτη του τμήματος Μουσικών Σπουδών  του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην «Ερμηνεία & διδασκαλία οργάνου» (πιάνο)  υπό την εποπτεία του Λάμπη Βασιλειάδη. Έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες του Πανεπιστημίου παίζοντας πιάνο για τέσσερα χέρια, για 2 πιάνα, μουσική δωματίου και ως μέλος χορωδιακών συνόλων. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πιάνου με τους Μ. Tirimo, M. Mogilevsky, Svetlana Smolina, Χρήστο Παπαγεωργίου, Έλενα Μουζάλα και Σίλα Μόριτς- Βορδώνη. Έχει κάνει μαθήματα τραγουδιού με τη Ρόζα Πουλημένου και σεμινάρια τραγουδιού με την Julie Driscoll. Έχει λάβει μέρος σε τέσσερις Θερινές Μουσικές Ακαδημίες του Ιονίου Πανεπιστημίου «Ενόργανη και φωνητική Ερμηνεία», «Παιδαγωγική του Πιάνου» και «Μουσική Παιδαγωγική». Έχει γράψει και εκτελέσει την μουσική για τρεις θεατρικές παραστάσεις «Το κομμάτι που λείπει», «Το δέντρο που έδινε» και «Τίτα-Λου».

Έχει εμφανιστεί στην έναρξη του Φιλοσοφικού συνεδρίου στα Γρανιτσέικα (2004) με έργα για φωνή και πιάνο, στο 8^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους (2005) με αυτοσχεδιασμούς στο πιάνο πάνω στην ταινία «Δάφνης και Χλόη» στο πολιτιστικό κέντρο της Γαστούνης, στο κέντρο «Λόγου και τέχνης» στο κτήμα Μερκούρη με έργα για πιάνο και κλαρινέτο (2006), σε εκδήλωση του πολιτιστικού συλλόγου Γρανιτσεΐκων «Οι φίλοι του σχολείου» με έργα για φωνή και πιάνο, στο Διεθνές Φεστιβάλ κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους (Πάσχα του 2009 και Χριστούγεννα του 2009) με έργα για φωνή και πιάνο, στο Πολύτεχνο ωδείο-μπαλέτο (Λαζαράκειο) με έργα για φωνή, πιάνο και σαξόφωνο (Ιούλιος 2013) και στο χώρο του Πολύτεχνου Ωδείου με έργα για φωνή και πιάνο (Αύγουστος 2014).