Ένα μοναδικό παντοπωλείο- μουσείο
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι "τόσο κοντά και τόσο άγνωστα". Κόσμοι φτιαγμένοι από κούκλες, ίδιες άνθρωποι που διαβάζουν, ράβουν, πίνουν μπύρες, καπνίζουν και ρεμβάζουν στο μπαλκόνι. Η γιαγιά κεντάει, οι φίλοι απολαμβάνουν τα ούζα τους και ο αστυνόμος προσέχει την περιοχή.
Κούκλες- άνθρωποι ενός κόσμου φερμένου από αλλού, που δημιουργούν με παλιά εργαλεία "καλλιεργούν" τους κήπους τους, φροντίζουν τα γεράνια τους, ευλογούνται από τον...παπά τους και υποδέχονται τους επισκέπτες που μη έχοντας ξαναδεί κάτι τέτοιο στην αρχή σαστίζουν και στη συνέχεια τα ...χάνουν.
Το πιο συνηθισμένο θέαμα άλλωστε στο δρόμο για Λέπρεο μεταξύ Ζαχάρως και Κυπαρισσίας, είναι ένας ...κοκαλωμένος οδηγός που έριξε βράδυ τα φώτα του πάνω στο σπίτι και σταμάτησε για να ρωτήσει τους κατοίκους της...αυλής, αν έχει πάρει σωστά το δρόμο για το σημείο που τον ενδιαφέρει.
Στο φως της μέρας το καλύτερο, είναι η προσπάθεια του περαστικού να διακρίνει τις κούκλες ανάμεσα στους επισκέπτες που κάθονται στην αυλή και απολαμβάνουν αυτή την απίστευτη...συμβίωση στο παντοπωλείο- μουσείο που συναρπάζει.
Το περίεργο αυτό σπίτι, ανάμεσα στο χωριό Θολό και στο Λέπρεο, με το καφενείο- παντοπωλείο κάτω απο την κληματαριά και το μικρό μποστάνι στα δεξιά του, την τουαλέτα έξω από το σπίτι, όπως παλαιά και την διχαλωτή σκεπή με τα κεραμίδια, είναι το δημιούργημα μιας Γερμανιδας η οποία ήρθε με τον άνδρα της σαν τουρίστρια στην περιοχή και αγαπώντας την αποφάσισε να μείνει ξαι να μετατρέψει ένα σπίτι, σε πραγματικό μουσείο, με κούκλες βιτρίνας, ντυμένες κανονικά και σε στάσεις καθημερινότητας.
Τα υλικά με τα οποία έχει χτίσει αυτό το απόκοσμο θέαμα παραμυθιού, τα βρήκε στα σκουπίδια και τα μετέτετρεψε σε ρούχα και αντικείμενα ενός κόσμου τον οποίο βάφτισε με το όνομά της και το όνομά του συζύγου της. Αυτή Ούλι. Και ο άντρας της Τίμπορ. Εξ΄ ου και το όνομα Τιμπούλις με το οποίο βάφτισαν αυτό το μοναδικό επίτευγμα, το οποίο μπορεί να γνωρίζουν τουρίστες στην άλλη άκρη της γης και να το αναρτούν στο διαδίκτυο ως ανάμνηση των διακοπών τους, αλλά το αγνοούν οι κάτοικοι των κοντινών περιοχών, της Αχαϊας, της Ηλείας...
Το Τibulis, έχει ελεύθερη είσοδο, και στεγασμένο σε ένα σπίτι που παραπέμπει στα ανθρώπινα μεγέθη της εποχής της γιαγιάς, και το οποίο μπορείς να στηρίξεις απλώς αγοράζοντας μερικά χειροποίητα προιόντα, μαρμελάδες, ελιές, λάδι, γλυκά του κουταλιού, ή πίνοντας τον καφέ σου.
Το σπίτι- μουσείο, είναι διώροφο και είναι κυριολεκτικά γεμάτο λαογραφικούς θησαυρούς τραβηγμένους από την φθορά και την απαξίωση των σκουπιδιών, σωσμένα από τους κάδους. Φυσούνες, πατίνια, σαμάρια, ταμπέλες, κούνιες, κασέλες, μπαούλα, μπουκάλια, παλιά τηλέφωνα, βαρέλια, σκάφες, κορνίζες με παλιές φωτογραφίες αλλά και παλιά παιχνίδια, ρόδες κάρων, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, παλιές καρέκλες και τραπέζια πεταμένα στη λήθη του σκουπιδιού, συνωστίζονται στους δύο ορόφους και κάνουν ...αρραβώνα με την μαγεία, ξαναζώντας σε ένα άλλο σημείο του χρόνου, μέσα σε ένα σπίτι που τους...πάει, με πέρτινους τοίχους, ξύλινη σκεπή, ασβεστωμένους κορμούς δέντρων και λουλούδια....πολλά λουλούδια.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκαμε φωτογραφίες επισκεπτών του Tibulis που καταγράφουν τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες τους από αυτό τον κόσμο των παραμυθιών, που έχουν χτίσει δυό Γερμανοί στην Ελλάδα που αγάπησαν.
Συγκρίνοντάς τες, ανακαλύψαμε ότι η Ούλι και ο Τίμπορ, με το πέρας των χρόνων αλλάζουν ρούχα και θέσεις στους ενοίκους του σπιτιού, που συνεχώς αυξάνονται και μετατρέπουν το σπίτι τους σε έναν πραγματικό παράδεισο που αξίζει να επισκεφθείς.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr