Του Γιώργου Δημακόπουλου
Όλα στα λόγια είναι εύκολα. Μέχρι την στιγμή που έχεις να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Πρέπει να έχουν γίνει εκατοντάδες ημερίδες για την ισότητα των 2 φύλων, για το δικαίωμα στην εργασία, για την σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας. Πάνω από το 50% των Ευρωπαίων γυναικών έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης κυρίως στο χώρο εργασίας. Και συνήθως οι γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανεκτικότητα στην παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Ή όταν μιλούν κάποιοι τις «συμβουλεύουν» να σιωπήσουν. Για το καλό τους!
Με τις διατάξεις του άρθρου 26 του αναθεωρημένου ευρωπαϊκού κοινωνικού χάρτη για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναλαμβάνεται η υποχρέωση ενημέρωσης και πρόληψης φαινομένων σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας ή άλλων εχθρικών και προσβλητικών πράξεων εναντίον κάθε εργαζόμενου. Μπορείς όλα αυτά να τα υποστηρίζεις, να διαδηλώνεις, να τα αναγράφεις στο πρόγραμμα σου, να αγωνίζεσαι για αυτά. Κάπου χωράει να γράψεις στο πρόγραμμα του κόμματος: «Για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης βίας κατά των γυναικών (κρατική, ενδοοικογενειακή, σεξουαλική παρενόχληση, βιασμός) ο ΣΥΡΙΖΑ θα προωθήσει καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στην εκπαίδευση και τα ΜΜΕ και μονάδες υποστήριξης (καταφύγια, κλπ) για τις γυναίκες θύματα της έμφυλης βίας.» Και να ζητήσεις τις ψήφους τους. Και να τις πάρεις. Και την στιγμή που χρειάζεται να τα κάνεις πράξη να επιλέγεις ανόητα το κομματικό συμφέρον. Αυτό που εσύ θεωρείς συμφέρον, να συγκαλύπτεις, να κρύβεσαι, να μένεις σιωπηλός, να γίνεσαι συνένοχος. Με τα δικά σου λόγια. Δεν διαφέρεις σε τίποτα από ότι κατηγορούσες. Αυτό δεν αναγράφεται σε κανέναν αναθεωρημένο κοινωνικό χάρτη. Εσύ επιλέγεις. Την αλήθεια ή την συγκάλυψη.
Το χειρότερο είναι όταν μαζί σου σιωπούν και όσες έχουν δεχθεί την βία και την παρενόχληση. Όσες έχουν συμβουλέψει χιλιάδες γυναίκες να μην μένουν σιωπηλές. Όσες κατέβαζαν την διαφήμιση του jumbo ως σεξιστική. Να καταπίνουν τον πρέσβη και να τις ενοχλεί η άντζελα; Να σιωπούν για το κομματικό συμφέρον, για την «αριστερά» στην Βενεζουέλα και στην Ελλάδα. Όμως το μόνο συμφέρον είναι η αλήθεια. Όταν την κρύβεις και επιλέγεις την «πολιτική ωριμότητα» έχεις χάσει. Πριν λίγα χρόνια η Καντίτσα Σάνκο είχε συνοδεύσει έναν πολιτικό στο προεδρικό μέγαρο στην γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας για να τονίσει τα δικαιώματα των μεταναστών. Τώρα ζει στο Λονδίνο. Δεν νομίζω να καταδεχόταν να τον συνοδέψει εκ νέου. Πριν 2 χρόνια η κα Κωνσταντίνα Κούνεβα με τις ψήφους των πολιτών εκλέχτηκε ευρωβουλευτής και συνεχίζει τον αγώνα της για την ισότητα και την δικαιοσύνη. Δεν νομίζω να έβαζε υποψηφιότητα αν το ήξερε. Στον αντίποδα πριν 3 χρόνια ένας Έλληνας πολιτικός έστειλε μια επιστολή στον κο Μαδούρο συγκαλύπτοντας το έγκλημα της σεξουαλικής παρενόχλησης πέντε εργαζόμενων στην πρεσβεία. Ο Τσάβες μερικά χρόνια πριν είχε πει «είμαι πεπεισμένος ότι ένας αυθεντικός σοσιαλιστής πρέπει να είναι και αυθεντικός φεμινιστής». Ο πρέσβης της χώρας του, και ο θαυμαστής του Έλληνας πολιτικός αντί να τον ακούσουν, επέλεξαν την «πολιτική ωριμότητα» να μείνει ατιμώρητος ο πρώτος. Και τώρα επιλέγει να σιωπά. Ακόμη και τώρα επιλέγει να αδικεί τις 5 εργαζόμενες, το άλλο μισό του ουρανού.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.