Ο Σεπτέμβρης του ευρωπαϊκού νότου

Η πρόσφατη πρόσκληση του Έλληνα Πρωθυπουργού για συνάντηση των Ηγετών του Ευρωπαϊκού Νότου στην Αθήνα από μόνη της είναι ικανή να δημιουργήσει μια έντονη ευφορία στους πολίτες της Χώρας μας, που δοκιμάζονται σκληρά την τελευταία εξαετία κάτω από το δυσβάστακτο  βάρος των μνημονιακών πολιτικών και της ασφυκτικής λιτότητας.

Η πρόσκληση που φαίνεται να γίνεται αποδεκτή από τους ηγέτες του Νότου, θα καταγράψει την θέληση και βούληση των ελλήνων προς τον Πρωθυπουργό, να παλέψει και να ζητήσει από τους ευρωπαίους εταίρους το αυτονόητο. Την οφειλόμενη αλληλεγγύη στην υπέρμετρη προσπάθεια που καταβάλλει ο ελληνικός λαός, η κάθε οικογένεια ξεχωριστά για να επιβιώσει μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια των 28 μελών Χωρών της Ε.Ε.

Είναι μέγα σφάλμα όλων όσων διαλαλούν, ότι η Χώρα εκβιάζεται από τους Ευρωπαίους και μάλιστα μέσα στα ευρωπαϊκά όργανα και τους θεσμούς. Απλά θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι, ότι η Ευρώπη έχει κανόνες αυτούς που ποτέ τα προηγούμενα είκοσι χρόνια της οικονομικής πρόσκαιρης οικονομικής ευφορίας δεν ενημέρωσε κανείς στο πλαίσιο που επιβαλλόταν τον Λαό μας.

Μέσα σε αυτή την ευρωπαϊκή οικογένεια λοιπόν με τα όποια λάθη, παραλείψεις, υπέρμετρους ίσως στόχους και απαιτήσεις, καλούμαστε για μια ακόμα φορά να παλέψουμε και να πείσουμε, Ενωμένοι στον κοινό στόχο να πείσουμε, ότι η Ελλάδα αλλάζει, καινοτομεί, προοδεύει με τις όποιες μεταρρυθμίσεις έγιναν τα τελευταία χρόνια και αυτές που επιχειρεί η  κυβέρνηση.

Το μείζον πρόβλημα δεν η διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους (μακάρι νάρθει φαντάζομαι με την χρονική αναβολή της αποπληρωμής του) αλλά η ύπαρξη επιτέλους ενός γενναίου αναπτυξιακού προγράμματος χρηματοδότησης έργων υποδομών, ερευνών καινοτομίας, που θα βγάλουν την Χώρα από το σπιράλ της υπανάπτυξης, της περιθωριοποίησης και θα αναδείξουν όλες τις ανεκμετάλλευτες μέχρι σήμερα πηγές πλούτου της πατρίδας μας.

Και γιατί να προχωρήσουν σε μια τέτοια κίνηση οι εταίροι μας;

Μα είναι προφανές, ότι το χρέος των 321 δις ευρώ δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα αλλά το ΑΕΠ της Χώρας μας που ανέρχεται στα 183 δις ευρώ. Την ίδια στιγμή που η Γερμανία έχει δημόσιο χρέος 2044 δις ευρώ, εμφανίζει ΑΕΠ 2900 δις ευρώ και η Γαλλία  χρέος 2031 δις ευρώ και ΑΕΠ 2138 δις ευρώ. Δηλαδή οι θεωρούμενες ισχυρές χώρες της ευρωζώνης έχουν υψηλό χρέος αλλά παράγουν πολύ μεγαλύτερο πλούτο απ’ όσα τα χρέη τους.

Είναι προφανές, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξακολουθήσει να αποτελεί μια ένωση Λαών-Κρατών, όπως την οραματίστηκαν Ηγέτες σαν τον Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, τον Χέλμουτ Σμίτ κ.α. θα πρέπει να δεί πλέον το πρόβλημα της ανάπτυξης στον ευρωπαϊκό Νότο. Η πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να επισκεφθεί και να συνομιλήσει άμεσα με ηγέτες του ευρωπαϊκού νότου στο πρόσφατο παρελθόν, εκλαμβάνεται σαν μια σαφής ένδειξη, ότι τα οικονομικά προβλήματα της Χώρας μας είναι συνυφασμένα με αυτά των Χωρών τους.

Πολύ δε περισσότερο τώρα που το μεταναστευτικό αποτελεί ένα από τα κορυφαία προβλήματα που από μόνο του επιδεινώνει το οικονομικό κλίμα της Χώρας μας και δημιουργεί αστάθεια και αβεβαιότητα.

Βρήκε την κατανόηση ο Πρωθυπουργός που ανέμενε; Θα φανεί στην κυοφορούμενη συνάντηση, το ζήτημα όμως μπαίνει επιτακτικά πλέον, στήριξη ενός μεσογειακού οικονομικού προγράμματος ανάπτυξης των Χωρών του Νότου με προβληματικά ΑΕΠ. Αυτό θα αποτελέσει την πραγματική οικονομική γέφυρα που προσδοκούμε σήμερα, με την εκ μέρους μας δέσμευση για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που ήδη έχουν ξεκινήσει και εφαρμόζονται με τ βεβαίως στην Χώρα μας.

Μόνο έτσι, θα πείσουμε, συντονισμένα, σοβαρά με στόχευση αλλά και με τα εχέγγυα της ορθής υλοποίησης του όποιου αναπτυξιακού προγράμματος. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε την αφαίμαξη των όποιων οικονομιών των εργαζομένων και συνταξιούχων, την τεράστια ανεργία των νέων, τον ξενιτεμό των επιστημόνων μας.

Ένα νέο Μεσογειακό ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα θα πρέπει να απαιτηθεί και να κερδηθεί, όλα τα υπόλοιπα μονομερή για την Ελλάδα μέτρα προσκρούουν στις απαιτήσεις των βόρειων χωρών, που απαιτούν πάνω απ’ όλα αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.