Εικαστική πολυφωνία για το καλό του ανθρώπου
Στις 21, 22 και 23 Οκτωβρίου στο περίφημο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι διοργανώθηκε μία έκθεση σύγχρονης τέχνης με την συμμετοχή 600 καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Το ιδιαίτερα σημαντικό και τιμητικό για την πόλη της Πάτρας είναι πως μεταξύ των καλλιτεχνών που πήραν μέρος στην έκθεση, επελέγη και ο γνωστός ζωγράφος και καθηγητής της ιατρικής Κώστας Σπυρόπουλος, ο οποίος και συμμετείχε με δέκα (10) έργα του.
Ο ίδιος λέει για την εμπειρία του:
Έχω την εντύπωση ότι οι βασικές αρχές του διαφωτισμού που κατά γενική ομολογία αποτελούν τα θεμέλια του Δυτικού πολιτισμού, δηλαδή η Ελευθερία, η Δημοκρατία και η Συναδέλφωση λειτούργησαν στην Διεθνή Έκθεση τέχνης «Art Fair» που έγινε στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι τον Οκτώβριο και συμμετείχα και εγώ.
Παρουσιάσθηκαν όλα τα ρεύματα της σύγχρονης τέχνης, όπως αυτά καθορίζονται από την εποχή της μετανεοτερικότητας και ύστερα. Η νεωτερικότητα στην τέχνη συμπίπτει χρονικά, αλλά και νομοτελειακά, με την βιομηχανική επανάσταση και φθάνει μέχρι τις αρχές της ψηφιακής τεχνολογίας. Αυτή έδωσε ώθηση στις Επιστήμες, τις Τέχνες και τα Γράμματα, γιατί αυτοματοποίησε την μετάδοση της πληροφορίας και της Γνώσης.
Εδώ προέκυψε όμως το θέμα του διαχωρισμού της απλής πληροφορίας από την ουσιαστική γνώση.Η Τέχνη στο σημείο αυτό της μεταμοντερνικότητας συμβάλλει ή οφείλει να συμβάλλει, στην «ηθική» διαχείριση της πληροφορίας και της γνώσης. Ο Ηράκλειτος πολλούς αιώνες πριν έγραψε «επιστήμη χωριζομένη, ηθικής μαγεία εστί».
Η πολυφωνία των εκφραστικών μέσων που παρουσιάσθηκαν ενισχύει ίσως την Ελευθερία της έκφρασης και η ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες συνέβαλε στην αίσθηση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων με διαφορετική παιδεία, προέλευση, θρησκεία, εθνικότητα.
Πάγκοινο υπήρξε το αίτημα για οικολογική ποιότητα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων με ξεκάθαρες αναφορές στο αστικό περιβάλλον, ως μια αρθρωμένη δήλωση πολιτισμού και δυνητικής επικοινωνίας, σε ένα αναπόφευκτα οργανωμένο πεδίο, μέσα στο οποίο μπορούμε να διαπραγματευόμαστε και να επανεξετάζουμε την ατομική ελευθερία και να την διαχωρίζουμε από τον ενστικτώδη ατομοκεντρισμό που συναρτάται με την έμφυτη, ενστικτώδη ιδιοτέλεια.
Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να παράγει «καλό», γιατί μόνον αυτός έχει την υπαρκτική δυνατότητα να εναντιώνεται στις ενστικτώδεις ορμές του, να τιθασεύσει ορμέμφυτη ιδιοτέλεια, να ελέγχει τον βιολογικά δεδομένο ατομοκεντρισμό του.
Μόνον ο άνθρωπος μπορεί να παράγει «καλό», άρα και να αρνηθεί θεληματικά το «καλό», να βλάψει, να βασανίσει, να υποτάξει, να εκμεταλλευτεί, να χρησιμοποιήσει, να συκοφαντήσει, να ταπεινώσει τους προικισμένους με την ίδια δυνατότητα συνανθρώπους του. Ο Jean – Paul Sartre έλεγε : «μόνον ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι αυτό που είναι».
Μέσα στις αίθουσες της έκθεσης, έκτασης 3000 τ.μ., ήταν εμφανής ένας νέος «μετακομφορμισμός» που συνόψιζε όλη την πρωτοτυπία των διάφορων τάσεων που με εξαιρετική εκφραστική ποικιλία παρουσιάσθηκαν. Πολλοί από τους συμμετέχοντες ήταν βασισμένοι σε έναν κατ’ αρχήν αντι – υλισμό (σε αντίθεση με την καθημερινότητα της καπιταλιστικής κοινωνίας) και σε μια οξυμένη πνευματικότητα. Kάποιοι νέοι καλλιτέχνες προερχόμενοι από διαφορετικούς ορίζοντες επιχείρησαν μια τεράστια αμφισβήτηση των ιδεολογικών θεμελίων της σύγχρονης ψηφιακής καταναλωτικής εποχής.
Ως καταναλωτικά αντικείμενα παρουσίασαν, εκτός των υλικών αντικειμένων και την πληροφόρηση των ΜΜΕ, αλλά και τις ιδέες των σύγχρονων φιλοσοφικών ρευμάτων.
Πολλοί έστελναν πίσω την πληροφόρηση στον αποστολέα της. Γεγονός που πρέπει να υπογραμμιστεί, γιατί ακόμη είναι αρκετά σπάνιο. Στο πλαίσιο μιας εσωτερικής επανάστασης, μερικοί αμφισβήτησαν ανοιχτά την υπόσταση του δυτικού ανθρωπισμού με αφορμή τον τρόπο διαχείρισης του μεταναστευτικού προβλήματος του σύγχρονου κόσμου, που επαναδιατάσεται δίχως ομολογημένο παγκόσμιο πόλεμο. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες υπερασπίστηκαν την ακατανίκητη προτεραιότητα του πνεύματος.
Ομάδα των αντικομφορμιστών υποστήριξε ότι το όργανο κάθε εικαστικής επανάστασης, είναι ο υπεύθυνος άνθρωπος, εκείνος που είναι εσωτερικά οπλισμένος ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης που ο ίδιος έχει επιλέξει. Πάντως είναι γεγονός ότι η Τέχνη καλείται συνεχώς να απαντήσει στο εξής μονότονο ερώτημα «Ο κατηγορούμενος είναι παρών;»
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
