Ανάγκη για μια "περιβαλλοντική" παγκόσμια συμφωνία

Δε χωρά την παραμικρά αμφιβολία, ότι οι σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, αντιμετωπίζουν την τελευταία δεκαετία, μια μεγάλη και πολύπλευρη χρηματοπιστωτική κρίση. Οι Ηγέτες των μέχρι σήμερα πλούσιων Χωρών του κόσμου, αντελήφθησαν και ευτυχώς έγκαιρα, ότι από μόνοι τους δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουν το ‘τσουνάμι’ των χρεοκοπιών τεράστιων σε ύψος κεφαλαιοποιήσεων τραπεζικών κολοσσών (μέχρι χθές) και γιγαντιαίων ομοίως επιχειρήσεων.

Συσκέπτονται πλέον από κοινού και με μικρότερες σε οικονομική ευρωστία Ηγεσίες Χωρών, ώστε μέσα από έναν νέο οικονομικό σχεδιασμό να αποτραπούν τα χειρότερα.
Μήπως όμως  ήρθε η ώρα , όπου οι Ηγέτες του πλανήτη θα πρέπει να διακρίνουν, ότι η ορθή αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης περνάει μέσα και από την αλλαγή της περιβαλλοντικής πολιτικής, που θα αντιμετωπίζει με επιτυχία τις δυσμενείς επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών;

Η οποιαδήποτε οικονομική στήριξη των επιχειρήσεων, που άλλωστε βλέπουμε, ότι αποτελεί πλέον φροντίδα των Κυβερνήσεων (κάτι που μέχρι χθές φάνταζε απίθανο) δεν είναι δυνατόν να μην συνοδευτεί από την αδήριτη ανάγκη για την άμεση υιοθέτηση νομοθετικών μέτρων και κανόνων, που θα ενισχύσουν την εξοικονόμηση ενέργειας, θα συμβάλλουν στην ενεργειακή ασφάλεια και θα συντελέσουν στην πολυπόθητη για όλους ανάπτυξη της οικονομίας με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και όλων των αερίων που οδηγούν μέχρι σήμερα στην εξάπλωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Η διατήρηση των φυσικών πόρων μέσα από την Αειφορία, η ανάπτυξη καθαρών τεχνολογιών, οι επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία, είναι ικανές να οδηγήσουν ,όχι απλά στην αειφόρο ανάπτυξη αλλά σε μια νέας μορφής οικονομική ανάπτυξη, που θα λειτουργεί με σαφείς περιβαλλοντικούς κανόνες, θα σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο και θα είναι ικανή να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Όλοι ομιλούν περί νέων συμφωνιών που θα αλλάξουν το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και θα αναστηλώσουν τις μισογκρεμισμένες αγορές των Η.Π.Α., Ασίας, Ευρώπης. Οι οικονομικές όμως αυτές συμφωνίες αν τελικά επιτευχθούν ( και όλοι βέβαια το εύχονται) θα είναι πρόσκαιρες, αν δεν συνοδευτούν από μια νέα περιβαλλοντική συμφωνία , ικανή να οδηγήσει μακροπρόθεσμα τους πολίτες σε πραγματικά οφέλη βελτίωσης της οικονομικής τους κατάστασης αλλά και της καθημερινοτητάς τους.

Ιστορικά η Ευρώπη στήριξε πάντα σημαντικές πρωτοβουλίες, είναι ώρα ευθύνης για τους Ηγέτες της, που βλέπουν Ευρωπαϊκά Κράτη του Μεσογειακού Νότου, να ασφυκτιούν οικονομικά και να κλυδωνίζονται, να αναγορεύσουν το περιβάλλον σε προτεραιότητα και αναπόσπαστο κομμάτι της νέας κυοφορούμενης παγκόσμιας οικονομικής συμφωνίας.

Το γεγονός της αποχώρησης του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ από τις διαπραγματεύσεις του Παρισιού σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να παρουσιάζεται απλά σαν μια ‘παραφωνία’ αλλά ίσως να αποτελεί μια ευκαιρία για την Ευρώπη και για τον υπόλοιπο κόσμο γενικότερα.

Η Χώρα μας είναι ανάγκη να προχωρήσει άμεσα σε νέες περιβαλλοντικές και πρακτικές, που θα στοχεύουν στην αειφορία των πόρων. Η ‘πράσινη’ ανάπτυξη για να μην καταστεί ένα απλό ευχολόγιο, θα πρέπει να υιοθετεί τις βασικές αρχές της αειφορίας και του σεβασμού στο περιβάλλον.

Αλήθεια είναι δυνατόν να ομιλούμε σήμερα για εκτροπές ποταμών και μεγάλα τεχνικά εγγειοβελτιωτικά έργα σε περιοχές όπου η άρδευση έχει καταστεί προβληματική, όταν δεν σχεδιάζουμε διαχειριστικά σχέδια επαναχρησιμοποίησης αστικών επεξεργασμένων λυμάτων και λάσπης για χρήση στην γεωργία;

Με πρακτικές του χθές δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα, η λύση τους απαιτεί τομές.

Οι προσπαθειές μας θα πρέπει να στοχεύουν :
στην αποτελεσματική προστασία και διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών

-στην αειφορική χρήση και διαχείριση των φυσικών πόρων

-στην διατήρηση της βιοποικιλότητας

-στην προστασία και ορθή διαχείριση των εδαφών από τα φαινόμενα της διάβρωσης, αλάτωσης, οξίνισης, υπερεκμετάλλευσης

-στην προστασία ενδιαιτημάτων και ειδών

-στην προώθηση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της παρεχόμενης παιδείας, με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα κυρίως στις νεαρές ηλικίες.

Στο σημείο αυτό το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο σχεδιάζει και υλοποιεί ήδη με επιτυχία, Μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών που αναφέρονται στην διαχείριση των αποβλήτων, περιβαλλοντική κατάλυση, περιβαλλοντικό σχεδιασμό έργων υποδομής και αντίστοιχο πόλεων και κτιρίων.

Καιρός λοιπόν για όλους όσους ασκούν και εφαρμόζουν περιβαλλοντικές πολιτικές όχι απλά η 5η Ιουνίου να αποτελεί την Παγκόσμια εορταζόμενη Ημέρα Περιβάλλοντος αλλά να αποτελεί την Ημέρα προβληματισμού για τον σχεδιασμό δράσεων και μελλοντικών αποφάσεων που θα πρέπει να ληφθούν για το περιβάλλον.

Σε αντίθετη περίπτωση για μια ακόμη φορά τα περιβαλλοντικά προβλήματα θα διογκώνονται και οι αστικές κοινωνίες θα ασφυκτιούν κάτω από το βάρος της περιβαλλοντικής ενδεχόμενα ‘ένδοιας’ και ‘ανικανότητας’.