Μαρξιστικός περφεξιονισμός και ΔΕΫΑΠ

Οι μαρξιστές:  Είναι γνωστή η υπόθεση σε όσους παρακολουθούν τα δημοτικά δρώμενα της Πάτρας, όπου τα Δικαστήρια της πόλης "πάγωσαν" την πρόσληψη δικηγόρου στην ΔΕΫΑΠ , καθώς το αιτιολογικό που χρησιμοποιήθηκε θεωρήθηκε προσβλητικό από συνυποψήφιους που προσέφυγαν στην δικαιοσύνη καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα.

Όλα είχαν ξεκινήσει όταν εμφανίστηκε στο "ΔΙΑΥΓΕΙΑ" το σκεπτικό της απόφασης πρόσληψης δικηγόρου στην Δημοτική Επιχείρηση. Όπως αναφερόταν η νομική σύμβουλος προσελήφθη διότι "είχε ολοκληρωμένη και συγκροτημένη σκέψη και ήταν κοινωνικά καταξιωμένη". Μόλις οι συνυποψήφιοι  δικηγόροι πληροφορήθηκαν τους λόγους πρόσληψης θεώρησαν προσβλητική την απόφαση!

Έτσι μια από τις υποψηφίους κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα που εκδικάστηκαν χθες και αναμένεται η έκδοση απόφασης. Η δικαστής που ανέλαβε την υπόθεση θεώρησε πως θα έπρεπε να "παγώσει" η πρόσληψη και συγκεκριμένα αποφάσισε με προσωρινή διαταγή να μην προχωρήσει η διαδικασία , έως ότου εκδικαστεί η υπόθεση τον Οκτώβριο η οποία έχει  εκδικαστεί ήδη από τις 18 του μήνα τούτου.

Η στάση της δημοτικής αρχής θα μπορούσε ενδεχομένως να ενταχθεί  στη γενικότερη τουλάχιστον θεωρητικά τάση των ανθρώπων του ΚΚΕ να επιθυμούν  να επιβάλλουν πατερναλιστικά στην κοινωνία το όραμά τους για αυτήν. Στην πολιτική φιλοσοφία υπάρχουν δύο αντίθετες τάσεις σε σχέση με το γενικότερο ζήτημα του ποια θα πρέπει να είναι η παρέμβαση που θα πρέπει να έχει η πολιτεία και οι φορείς της στη ζωή των πολιτών. Η πρώτη ονομάζεται κοινοτισμός και στηρίζεται φιλοσοφικά στο επιχείρημα του σχετικισμού των κοινωνικών σχέσεων των ανθρώπων.  Κατά ταύτα μια κοινωνία είναι δίκαιη αν ενεργεί σύμφωνα με την κοινή κατανόηση των μελών της, όπως ενσωματώνεται στις πρακτικές και τους θεσμούς που τη χαρακτηρίζουν. Η θεωρία αυτή αποτελεί μια μορφή πολιτισμικού σχετικισμού.

Παρένθεση. Για να μπορέσουμε να έχουμε μια συνολικότερη εικόνα, η διαφορά του κοινοτισμού με τον φιλελευθερισμό δεν είναι άλλη από την εφαρμογή αυτού του σχετικισμού σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο αντίστοιχα. Κατά τα άλλα, αμφότερες συνηγορούν στην παραδοχή της ελευθερίας των ανθρώπων στο καθορισμό των αξιών που θα τους διακατέχουν, με την πολιτεία αρμόδια να καθιστά κατά το μάλλον ή ήττον αυτές εφικτά επιδιώξιμες. Αμφότερες οι θεωρίες αφήνουν περιθώριο για πράξεις πατερναλισμού, όμως επιμένουν ότι σε κάθε κοινωνία ή σε κάθε  ικανό ενήλικα αντίστοιχα, πρέπει να παρέχεται μια σφαίρα αυτοκαθορισμού, σεβαστή από τους άλλους.

Στον αντίποδα κείται η θεωρία του μαρξιστικού περφεξιονισμού. Σύμφωνα με αυτόν οι πνευματικές ικανότητες ορισμένων ανθρώπων είναι πάνω από το συμφωνημένο ελάχιστο όριο αλλά εξακολουθούν να κάνουν χειρότερες επιλογές για τη ζωή τους. Έτσι γιατί να μην αποφασίσει η κυβέρνηση ποιος τρόπος ζωής είναι καλύτερος για τους πολίτες της; Η πολιτεία οφείλει να απαγορεύει στους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θεωρεί κακή επιλογή. Οι περφεξιονιστές κρίνουν την διάθεση των πρώτων να επιτρέψουν τον ανθρώπινο αυτοκαθορισμό ως αξιολογικό σκεπτικισμό και ότι αν παραδεχτούμε την πιθανότητα έστω να σφάλλουν οι άνθρωποι, τότε σίγουρα η πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τους ορθούς τρόπους ζωής και να αποθαρρύνει τους εσφαλμένους.

Να σημειωθεί ότι ο γραφών δεν τελεί εν γνώσει των σχετικών σημείων της υπόθεσης και δη της δικογραφίας, ούτε της απόφασης και του σκεπτικού αυτής. Οι πληροφορίες λένε ότι όσοι βρίσκονται στο πλευρό της αιτούσας  κάνουν λόγο για  διαδικασία  που επιλέγεται  κατά παράβαση του κώδικα των δικηγόρων που είναι νόμος του κράτους (4194/2013, άρθρο 43 παρ. 1 και 2) και που με πολύ σαφήνεια περιγράφει τον τρόπο και την διαδικασία πρόσληψης του δικηγόρου με αντιμισθία, σε ιδιωτικές ή μη ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Η άλλη πλευρά, αυτή της δημοτικής αρχής επικαλείται ότι η ΔΕΥΑΠ είναι ιδιωτικού δικαίου και κατά την ερμηνεία την δικιά τους , ιδιωτική επιχείρηση, ως σαν να μην έχει κοινωνική αναφορά η ΔΕΥΑΠ, να μην είναι κοινωνικού χαρακτήρα και προσανατολισμού και να είναι μια οποιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση ανωνύμου μορφής. Η δημοτική αρχή είναι σαφές ότι επιλέγει φωτογραφικά δικηγόρο της δικής της συμπόρευσης σε μια εταιρία που ενδεχομένως θεωρεί στρατηγικής σημασίας για την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων. Ας θεωρήσουμε στην καλύτερη περίπτωση ότι επιλέγει να παρακάμψει νόμους και κανόνες ενός κοινοβουλετικού τύπου καθεστώτος το οποίο αποβλέπει να ανατρέψει και άρα υπονομεύει ή χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να τηρήσει την στρατηγική της σε αυτόν τον στόχο. Αυτή νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι η μοναδική απάντηση σε όσους βοούν για αναξιοκρατικές μεθόδους πρόσληψης προσωπικού.

Όμως, η επίκληση της μορφής της εταιρίας ως ιδιωτικού δικαίου νομικό πρόσωπο σαν επιχείρημα για την ελευθερία αυτής να επιλέγει τον τρόπο και την διαδικασία ανάθεσης μιας θέσης δικηγόρου χρησιμοποιεί ένα ανάχωμα του καπιταλισμού, στάση που κατά κόρον οι ίδιοι άνθρωποι θεωρούν  ως αντιεπαναστατική σε άλλες εκδηλώσεις τους. Πόσες φορές δεν υπήρξαν που το ΚΚΕ χαρακτήρισε ενέργειες άλλων αριστερών ομάδων ή προσωπικοτήτων που έφερναν κάποιες μικρές, αλλά ουσιώδεις κατά τα άλλα, αλλαγές στη ζωή μας, ως μικροαστικές και κατ’ επέκταση αποδοκιμαστέες. Ενέτασσαν δε αυτές και αυτούς  παραχρήμα στην κατηγορία των «συστημικών δυνάμεων». Είναι μάλιστα γνωστό τοις πάσι πόσο σθεναρά αντιτάχθηκε το ΚΚΕ στην ιδιωτικοποίηση των οργανισμών παροχής ύδρευσης στο παρελθόν. Παρά ταύτα, επικαλείται ένα αστικού τύπου όχημα για την εξυπηρέτηση σκοπών οι οποίοι ήδη σε μένα βρίσκονται υπό ερώτηση. Τουλάχιστον, θα μπορούσαν να αφήσουν ήσυχους στο μέλλον όσους ομοίως χρησιμοποιούν το σύστημα προς όφελος των επαναστατικών ιδεών τους.

Σε κάθε περίπτωση, αν αυτό είναι το κυριότερο επιχείρημα της δημοτικής αρχής της πόλης μας δεν είναι δυνατόν να διαδίδουν προς τα έξω αλλά και στον κόσμο που ακολουθεί το ΚΚΕ ή διαβάζει τον Ριζοσπάστη διάφορους εξωραιστικούς παιάνες. Τι ανακοίνωνε όμως στις 21 Σεπτέμβρη στον Ριζοσπάστη ο πρόεδρος της Επιχείρησης, Ανδρέας Παπανικήτας; «Τέλος, όσον αφορά την επιλογή στελεχών στη διοικητική υπηρεσία της ΔΕΥΑΠ, δεν έχουμε ακολουθήσει ως δημοτική αρχή την πεπατημένη των "αναθέσεων", όπως οι προηγούμενες δημοτικές αρχές. Όσοι έχουν θέσεις προϊσταμένων σε τομείς, είναι με βάση τα τυπικά τους προσόντα (σπουδές, χρόνος υπηρεσίας). Τι να κάνουμε, ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Αυτή η δημοτική αρχή έχει κάνει επιλογή και πορεύεται με γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, γι' αυτό και είναι απέναντι στην ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική και όσους την υπηρετούν». Το κριτήριο  ολοκληρωμένης και συγκροτημένης σκέψης και της κοινωνικής καταξίωσης που προκρίθηκε από τη δημοτική αρχή με απευθείας ανάθεση στη θέση δικηγόρου της ΔΕΥΑΠ, πόσο τυπικό μπορεί να γίνει άραγε; Υπάρχουν μήπως, τίτλοι κοινωνικής καταξίωσης; Μόνο οι τίτλοι ευγενείας υπήρχαν ως τέτοιοι αλλά αυτοί έχουν καταργηθεί έκπαλαι στην Ελλάδα. Διαπιστώνεται ασυνέπεια λόγων και έργων από τους ανθρώπους του ΚΚΕ  και τουλάχιστον διαλεκτική σύγχυση στην εξωστρέφεια των προταγμάτων του. Δεν χρειάζεται. Νομίζω ότι η ερμηνεία που έδωσα ανωτέρω για την υπόθεση της ΔΕΥΑΠ υπό το πρίσμα του μαρξιστικού περφεξιονισμού είναι αρκετή. Και θεωρώ ότι όταν άλλες δυνάμεις προβαίνουν σε αντίστοιχες στρατηγικές καταχρήσεις του συστήματος που θέλουν να ανατρέψουν, το ΚΚΕ θα πρέπει να στέκεται πιο σκωπτικά και να σιωπά.

Ο κ. Βασίλης Μάρκου είναι δικηγόρος, υποψήφιος σύμβουλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πάτρας