Νέο ΠΑΣΟΚ- Οι παλιοί μηχανισμοί και το νέο ΑΦΜ

Επιβεβαιώθηκαν από τα πλέον επίσημα χείλη όσοι πίστευαν πως το μόνο νέο στον "νέο" φορέα της Κεντροαριστεράς θα είναι το ΑΦΜ. Η ηγεσία είναι λίγο πιο παλιά από την Ακρόπολη, ο δε πολιτικός προσανατολισμός ίδιος από τις εποχές του Κώστα Σημίτη. Νεοφιλελευθερισμός με αφήγημα εκσυγχρονισμού.

Φυσικά ένα κόμμα δεν είναι μόνο η ηγεσία και η ηγετική του ομάδα. Ένα κόμμα είναι κυρίαρχα η στρατηγική του. Αυτή η διάκριση υφίσταται ωστόσο σε ένα πολιτικό κόμμα με συλλογικές διαδικασίες και όργανα και όχι στο νέο ΠΑΣΟΚ της συνένωσης κλειστών ηγετικών μηχανισμών, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και στη σύνθεση του νέου Πολιτικού Συμβουλίου.

Σε επίπεδο πολιτικού προσανατολισμού τώρα το ΠΑΣΟΚ χωρίς υπερχρεωμένο ΑΦΜ, το Κίνημα Αλλαγής όπως λέγεται χάριν συντομίας, επιχειρεί να διαχωριστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικό αφήγημα τους ΑΝΕΛ. Εδώ πονάνε λίγο τα μυαλά μας. Οι ΑΝΕΛ, ένα δεξιότατο κόμμα, συγκροτήθηκε επί της ουσίας από κάποιους ανθρώπους που έφυγαν από τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν που συγκυβερνούσε με τη Νέα Δημοκρατία από τον Νοέμβρη του 11' μέχρι και τον Δεκέμβρη του 14' καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία με την ακροδεξιά. Το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε εν τω μεταξύ ακόμα και με το ΛΑΟΣ ενώ η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, ήταν προνομιακή συνομιλήτρια της Χρυσής Αυγής μέσω Μπαλτάκου. Το θράσος στην πολιτική σχηματοποιήθηκε και το λένε ΠΑΣΟΚ.

Δυστυχώς ωστόσο το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ακόμα λόγω της κληρονομιάς της περιόδου του Αντρέα. Ποιας κληρονομιάς; Της κληρονομιάς των σκληρών απέθαντων μηχανισμών σε σωματεία εργαζομένων, επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις, στην αυτοδιοίκηση αλλά και στην καρδιά του κρατικού μηχανισμού. Η περίοδος Αντρέα σημαδεύτηκε από την έφοδο του κόμματος τόσο στις δομές της κοινωνίας όσο και στις δομές τους κράτους. Ακόμα λοιπόν και το ΠΑΣΟΚ του 4,5% το 2015 είχε γείωση  πολλαπλάσια της εκλογικής του δύναμης στο κράτος, τα σωματεία, την αυτοδιοίκηση και στις συλλογικές δομές. Διαπλεκόμενοι συνδικαλιστές με ισχυρούς μηχανισμούς, βλαχοδήμαρχοι σε όλη την ελληνική επικράτεια και κλειδοκράτορες του κρατικού μηχανισμού.  Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διέρρηξε τις σχέσεις κοινωνικής εκπροσώπησης που είχε οικοδομήσει, με τις πολιτικές που ακολούθησε κυρίως κατά τα μνημονιακά χρόνια αλλά δεν έχασε ποτέ τον σκληρό μηχανισμό του. Και αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κατάφερε να εκπροσωπήσει τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπούσε διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ, δεν κατάφερε ωστόσο να συντρίψει τους μηχανισμούς του. Εδώ φαίνεται σε έναν βαθμό και η οργανωτική ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ έγινε λούμπεν σελίδα στο facebook, έγινε τρας πάρτυ το Καρναβάλι, έγινε ακόμα και μαγαζί διασκέδασης. Και εκεί που όλοι γελάγαμε με το ΠΑΣΟΚ ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ άρχισε να γελάει με εμάς. Άλλαξε όνομα, μας φορτώνει τα χρέη, βάζει σε επίσημη κομματική λειτουργία τον σκληρό του μηχανισμό και επιδιώκει να μας ξανασώσει.

Ίσως λοιπόν να ήταν αστείο αν δεν ήταν πολιτική απάτη. Γιατί είναι απάτη να γελάνε στα μούτρα των ανθρώπων που κατέστρεψαν και να τους πετάνε και ένα υπέρογκο χρέος στη μούρη.