Η «Achaia Clauss» ταξιδεύει στην Αθήνα

Μία ξεχωριστή έκδοση με μοναδικό ιστορικό ενδιαφέρον «Η οινοποιός εταιρεία “Αχαΐα” και τα χειροποίητα βαρέλια της» που υπογράφει η λαογράφος- ερευνήτρια Ροδούλα Σταθάκη – Κούμαρη, θα παρουσιαστεί αύριο Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στο βιβλιοπωλείο Ιανός στην οδό Σταδίου 24 στην Αθήνα σε ειδική εκδήλωση που θα έχει έντονο πατρινό χρώμα και μυρωδιά και γεύση Μαυροδάφνης, του περίφημου κρασιού της οινοποιίας της Αχαΐα Clauss που φέτος συμπλήρωσε 150 χρόνια σταθερής δραστηριότητας. Το βιβλίο που ήδη κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία εδώ και λίγους μήνες, αφορά στη χειροποίητη κατασκευή βαρελιών, όπως αυτή πραγματοποιόταν στο βαρελοποιείο της γνωστής και ονομαστής πατρινής οινοποιίας Αχαΐα Clauss, από τους παλαιούς, χειρόνακτες βαρελάδες της.

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν η ίδια η συγγραφέας, ο Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Πάνος Βαλαβάνης και ο Υπεύθυνος του Ιστορικού Αρχείου της Αχάια Γιώργος Μαρόπουλος που είχε και τη γενική επιμέλεια της έκδοσης. Η βραδιά θα περιλαμβάνει ακόμα αναγνώσεις από τους ηθοποιούς Δημήτρη Γεωργαλά και Έφη Αλεξάνδρου που είναι από την Πάτρα και την Μαργαρίτα Βαρλάμου καθώς και την απόδοση ενός κομματιού του ρομαντικού συνθέτη Φραντς Λιστ (1811-1886) για πιάνο και φωνή από την υψίφωνο Δάφνη Πανουργιά και τον Τάσο Σπηλιωτόπουλο στο πιάνο, από το μουσικό σχήμα Πολύτροπον του Παναγιώτη Ανδριόπουλου. Μάλιστα όπως ανέφερε ο κ. Ανδριόπουλος στο thebest.gr «ήταν τέτοια η φήμη της οινοποιίας Αχαία Clauss στο εξωτερικό και τέτοια η ποιότητα των κρασιών της που ο Λιστ είχε παραγγείλει εκείνη την εποχή να του στείλουν στη Γερμανία κρασιά της Πατρινής οινοποιίας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα που κυκλοφορεί μία τόσο μεγάλη και αναλυτική έκδοση για την ιστορική οινοποιητική εταιρεία καθώς όπως ανέφερε ο κ. Μαρόπουλος στο thebest.gr, η τελευταία φορά που είχε γραφτεί ένα σχετικό βιβλίο ήταν τη δεκαετία του 1910!

Την «Αχαία» που θεωρείται η πρώτη και παλαιότερη εν ενεργεία οινοποιία του νεότερου Ελληνικού κράτους, που δραστηριοποιείται αδιάκοπα από το 1861, ίδρυσε ο Βαυαρός σταφιδέμπορος Γουσταύος Κλάους - Gustav Clauss (1825-1908) ο οποίος, όπως έχει γραφτεί, εισήγαγε στην Ελλάδα την οικονομική και πολιτισμική έννοια του «οινικού πύργου» του  Château Viticole, έτσι όπως καλλιεργήθηκε και υλοποιήθηκε στην περιοχή του Μπορντώ της Γαλλίας, δημιουργώντας σταδιακά ένα αρχιτεκτονικό σύνολο από πύργους και κελάρια που, στο τέλος του 19ου αιώνα, απέκτησε το μέγεθος ενός μικρού χωριού. Οι πύργοι μάλιστα εγγράφονται πολύ νωρίς στην οινική εικόνα της «Αχαΐα» όπως φαίνεται από τα χρωμολιθογραφημένα επιστολικά δελτάρια της δεκαετίας του 1890, ως τεκμήριο κύρους και ποιότητας των προϊόντων της.

Το βιβλίο που έχει τη μορφή λευκώματος, αριθμεί 150 σελίδες, είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και επιπλέον συνοδεύεται και από ένα ειδικό συλλεκτικό μπουκάλι «Μαυροδάφνης» που κυκλοφόρησε για τις ανάγκες του βιβλίου. Επίσης παρότι το περιεχόμενό του επικεντρώνεται μόνο στην πρώτη περίοδο λειτουργίας της Αχαία Clauss εν τούτοις τόσο οι φωτογραφίες του συμπολίτη φωτογράφου Γιάννη Μαραζιώτη, όσο και το  αισθητικό  περίβλημα του graphic designer και συνεργάτη του The Best Γιάννη Π. Φλώρου, του χαρίζουν μία ξεχωριστή φρεσκάδα και αξία προσελκύοντας τον αναγνώστη να ανατρέξει ένα αιώνα και πλέον πίσω προκειμένου να ανακαλύψει μία άλλη γοητευτική εποχή τότε που το σταφιδεμπόριο άκμαζε στην ευρύτερη περιοχή των Πατρών. Όπως έχει γραφτεί χαρακτηριστικά για το βιβλίο, πρόκειται σαν ένα παλιό, καλό κρασί τοποθετημένο με προσοχή και σεβασμό μέσα σε νέους «γραφιστικούς ασκούς».

Όπως σημειώνει η ίδια η κ. Ροδούλα Σταθάκη –Κούμαρη, στον επίλογο της μελέτη της,  «ασχολήθηκα μόνο με την πρώτη περίοδο της Αχαία Clauss, μίας άλλης εποχής  που μάρτυρες είναι οι πύργοι, τα σπίτια των πρώτων κατοίκων του οικισμού, τα κελλάρια, οι αποθήκες, μα κυρίως τα μεγάλα δρύινα βαρέλια, τα γεμάτα Μαυροδάφνη που στέκουν στο Imperial Cellar και διηγούνται μαζί με τα χειρόγραφα βιβλία, μία ιστορία που σήμερα ακούγεται σαν παραμύθι. Είναι η ιστορία μίας άλλης εποχής με πιο αργούς ρυθμούς που οι μεταφορές των βαρελιών γίνονταν με κάρα και η κατασκευή ενός βαρελιού χρειαζόταν ανάλογα με το μέγεθος του, μέρες. Οι βαρελοποιοί μοναδικοί τεχνίτες με το έργο τους ανέδειξαν τα ελληνικά κρασιά που μέσα στα χειροποίητα ξύλινα βαρέλια αποκτούσαν μία ιδιαίτερη γεύση που έκλεινε μέσα της τον κόπο του δημιουργού τους».

Τ.ΜΑΡΤΑΤΟΣ