Α. Τριανταφυλλόπουλος: Λέμε όχι στη Γερμανική Ευρώπη

Ο βουλευτής Αχαΐας Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος αναφερόμενος στις αποφάσεις του EUROGROUP επισήμανε:
«Η νέα δανειακή σύμβαση, η οποία επιβλήθηκε από τη γερμανική Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ και του κυρίου Σόιμπλε «τακτοποιεί» τους δανειστές μας και τους τραπεζίτες και εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό.

Δηλαδή μας δίνουν 130 δις ευρώ, από τα οποία τα 100 δις προορίζονται για τους δανειστές μας και τα υπόλοιπα 30 δις ευρώ για τις τράπεζες. Τα χρήματα αυτά μπαίνουν σε ένα κλειστό ειδικό λογαριασμό, τα οποία και θα εκταμιεύονται σταδιακά ανάλογα με τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας.

Δηλ. στο βαθμό που δεν επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, η Ελλάδα θα πρέπει να παίρνει νέα δυσβάσταχτα μέτρα προκειμένου να εκταμιευτούν αυτά τα χρήματα. Για να είναι δε σίγουροι για την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων επιβάλουν αυξημένη επιτήρησης στη χώρα με την τοποθέτηση ξένων ελεγκτών σε κάθε Υπουργείο.

Όλα τα παραπάνω καταλύουν την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία της χώρας και αντιτίθενται στη συνθήκη της Λισαβόνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προωθεί την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή των κρατών μελών, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την προστασία των πολιτών και συμβάλλει στην πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο των λαών.

Αν ήθελαν οι φίλοι μας της Βορείου Ευρώπης να βοηθήσουν την Ελλάδα, θα μπορούσαν να είχαν κάνει ορισμένα απλά και λογικά πράγματα:

1) Έκδοση ευρωομολόγου,

2) Ειδικό φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές,

3) Αναστολή στην είσπραξη των δανειακών μας απαιτήσεων (1-2 χρόνια),

4) Κούρεμα των ομολόγων που κατέχουν η ΕΚΤ και οι λοιπές κρατικές τράπεζες της Ευρωζώνης,

5) Μικρό σχέδιο Μάρσαλ για την ανάπτυξη της χώρας (που το ξέχασαν), και

6) Διασφάλιση των ανατολικών συνόρων της Ελλάδας, τα όποια είναι και σύνορα της Ευρώπης με περαιτέρω μείωση των αμυντικών δαπανών.

Αντί αυτών όμως ο ελληνικός λαός οδηγείται σε εξαθλίωση, φτώχια και ανέχεια. Οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι εξαθλιώνονται και η μικρομεσαία τάξη διαλύεται (μικρομεσαίοι επαγγελματίες, υγιείς επιχειρηματίες), με αποτέλεσμα η ύφεση να διογκώνεται, το ΑΕΠ να μειώνεται και το χρέος είναι αβέβαιο ότι μπορεί να είναι διαχειρίσιμο.

Πάγια θέση μου είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ και στην ευρωζώνη και ότι σίγουρα απαιτείται δημοσιονομική προσαρμογή. Όμως η δημοσιονομική προσαρμογή είναι θέμα εθνικό και πρέπει να γίνει με κοινωνική δικαιοσύνη ώστε να διασφαλίζεται η κοινωνική αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή, δημιουργώντας παράλληλα ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας για τους ανέργους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Με την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών (40 δις ευρώ), την πάταξη της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, του παραεμπορίου και του λαθρεμπορίου (περίπου 20 δις το χρόνο), την αναδρομική εφαρμογή του πόθεν έσχες από το 2000 για όλους τους Έλληνες πολίτες, τη φορολόγηση των καταθέσεων που έχουν εξαχθεί στο εξωτερικό, την κλιμακούμενη μείωση των μισθών και των συντάξεων όλων των κρατικών αξιωματούχων και των δημοσίων λειτουργών, τη μείωση των τιμών στα καταναλωτικά αγαθά, την κατάργηση του ειδικού τέλους ακίνητης περιουσίας (χαράτσι) για την πρώτη κατοικία μέχρι 80τμ., με ταυτόχρονη αύξηση του τέλους σε προνομιούχες περιοχές, τον έλεγχο όλων των offshore εταιριών και το «κούρεμα των επιτοκίων των δανείων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων με αναγκαστική επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους.

Αυτά και πολλά άλλα ισοδύναμα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής έχουμε κατ’ επανάληψη εδώ και καιρό προτείνει που μπορούν να αποτελέσουν το εναλλακτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.