30 τόσα χρόνια ΑΕΚ… οι μεγάλες αγάπες πάντα σε πληγώνουν
Μπορεί στους περισσότερους όλα όσα γράφω σήμερα να φανούν αστεία και άνευ ουσίας. Ίσως και να είναι. Σε μια Ελλάδα που η ανεργία προσεγγίζει το 30%. Σε μια Ελλάδα που βρίσκεται υπό «κατοχή».Σε μια Ελλάδα της ρεμούλας και της αρπαχτής. Σε ένα πρωτάθλημα της παράγκας και των στημένων αγώνων, το να ασχολείται ακόμη κάποιος με το ποδόσφαιρο ίσως είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Κι όμως όταν μια ομάδα σου κρατάει «συντροφιά» για 30 τόσα χρόνια είναι, καλώς ή κακώς, κομμάτι της ζωής σου. Όταν την βλέπεις λοιπόν, να καταρρέει, να ταπεινώνεται, να ξεφτιλίζεται, πληγώνεσαι. Είναι δύσκολο να το πιστέψεις, είναι δύσκολο να το «χωνέψεις». Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ΑΕΚ.
Μια ομάδα με 89 χρόνια ιστορίας. Μια ομάδα με τίτλους. Μια ομάδα με τόσο κόσμο. Μια ομάδα, που να πάρει η ευχή, ονομάζεται Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως. Μια ομάδα που έχει όλες τις αντικειμενικές προϋποθέσεις να πρωταγωνιστεί. Μια ομάδα όμως που έχει ταλαιπωρηθεί από Τραχανάδες, Αγαπούλες και άλλους απίθανους τύπους που έχουν «θησαυρίσει» σε βάρος της. Με Ρεμπρασατανάδες, Αρκούδες και Μαρίκες στο ρόστερ της. Μια ομάδα που τόσα χρόνια, δυστυχώς, μας προσφέρει περισσότερες λύπες παρά χαρές.
Κι όμως, μιλώντας προσωπικά, για μένα η ΑΕΚ σήμαινε και σημαίνει πολλά. Μου προσέφερε καλή συντροφιά τόσες και τόσες μοναχικές Κυριακές, μαζί με μια εφημερίδα κι έναν ζεστό καφέ. Το ραδιοφωνάκι στο τέρμα και η αγωνία στο κόκκινο. Αυτή την ομάδα, την ομάδα της προσφυγιάς, της φτωχολογιάς κάποιοι κατάφεραν να την φτάσουν στον πάτο. Να την φέρουν στη Β’ Εθνική.
«Εκεί σας αξίζει να βρίσκεστε», μου έγραψε σήμερα ένας καλός μου φίλος. Δεν είναι έτσι. Της ΑΕΚ δεν της αξίζει η Β’ Εθνική, όπως άλλωστε δεν αξίζει και στην Παναχαϊκή μας. Η ΑΕΚ δεν είναι οι Τραχανάδες και οι Αγαπούλες, όπως και η Παναχαϊκή δεν είναι τα «καγκουρό» και οι «παρ’ Αρείω».
Η ΑΕΚ είναι ο κόσμος της (όχι οι 100 που έκαναν τα χθεσινά έκτροπα, αλλά οι χιλιάδες που την αγαπούν και την στηρίζουν). Η ΑΕΚ είναι η ιστορία της. Η ΑΕΚ είναι ο δικέφαλος αετός της. Η ΑΕΚ είναι η φανέλα της. Η ΑΕΚ, σε αντίθεση με πολλές άλλες ομάδες στην χώρα μας, είναι ιδέα.
Η ΑΕΚ είναι μια μεγάλη αγάπη, που όπως όλες οι μεγάλες αγάπες, μας πληγώνει αφόρητα. Τι να κάνουμε θα το υποστούμε κι αυτό! Κι όπως έγραψε και ο Σολωμός: «Δυστυχής! Παρηγοριά μόνη σού έμενε, να λες περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις». Και που ξέρεις ίσως έρθει και πάλι η στιγμή που θα αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας…
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr