Του Πίκου Απίκου
Γράφω θυμωμένος. Το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ. Όσα συμβαίνουν στην χώρα μας από χθες το απόγευμα είναι σίγουρα πρωτόγνωρα. Παρακολουθούσα την ΕΡΤ και, δεν ξέρω γιατί, πίστευα όμως βαθειά μέσα μου ότι κάτι θα συμβεί, έστω την τελευταία στιγμή, και δεν θα έκοβαν τον πομπό.
Όταν έπεσε μαύρο στον αέρα, πάγωσα! Δεν το πίστευα. Ακόμα και σήμερα (Τετάρτη) δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Έκλεισα την τηλεόρασή, μου ντύθηκα πρόχειρα και έσπευσα στο Δασύλλιο, στις εγκαταστάσεις της ΕΡΑ Πάτρας κι εκεί υπέστην το δεύτερο «σοκ». Θετικό αυτή τη φορά.
Εκατοντάδες συμπολίτες είχαν συγκεντρωθεί εκεί. Αυθόρμητα, χωρίς να τους το επιβάλει κάποια κομματική ή άλλη εντολή. Οι περισσότεροι τα είχαν χαμένα, όπως κι εγώ. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι μια μικρή μειοψηφία, επέβαλε ετσιθελικά στην μεγάλη πλειοψηφία την άποψή της, με καθαρά χουντικές μεθόδους.
Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως ένας «δημοσιογράφος» που είχε εργαστεί στην ΕΡΤ (ο Υπουργός Προπαγάνδας Κεδίκογλου) τόλμησε να μιλήσει για «χρυσές αγελάδες» και για άντρο «αδιαφάνειας». Αν είναι ποτέ δυνατόν, μου έλεγαν οι συμπολίτες με τους οποίους συνομίλησα.
Ποιος φταίει για όσα στραβά συνέβαιναν έως τώρα στην ΕΡΤ;
Οι εργαζόμενοι ή οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, τύπου Κεδίκογλου, και οι Διοικήσεις που αυτοί επέλεγαν;
Οι απλοί εργαζόμενοι αποφάσιζαν για τους παχυλούς μισθούς των 15-20 μεγαλοπαρουσιαστών;
Οι απλοί εργαζόμενοι έβαλαν για δουλειά την κυρία Σαλαγκούδη (γόνος γνωστής πολιτικής οικογένειας) και την κάθε κυρία Σαλαγκούδη;
Πως είναι δυνατόν 2.700 συνάνθρωποί μας να την «πληρώνουν» για αυτούς τους λίγους που τα έτρωγαν «χοντρά»;
Κι όμως είναι. Κάποιοι καρεκλοκένταυροι βρήκαν ως εξιλαστήριο θύμα τη Δημόσια Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Αυτή που υπηρετούσε πιστά τον πολιτισμό, αυτή που έδινε λόγο στους πάντες, αυτή που ανήκει στους πολίτες και σε κανέναν άλλο.
Την ΕΡΤ του «Ελληνισμού όπου γης», του Μάνου Χατζιδάκι, των Ολυμπιακών Αγώνων, των αγώνων όλων των Εθνικών μας Ομάδων, του «Παραμυθά», του «Θεάτρου της Δευτέρας», του «Συμβολαιογράφου», της «Λωξάντρας», του «Μινόρε της Αυγής», της «Φρουτοπίας» και τόσων και τόσων άλλων μεγάλων παραγωγών με τις οποίες μεγαλώσαμε. Όλες αυτές τις γλυκές αναμνήσεις δεν θα μας τις σβήσουν ποτέ!
Τι άλλο να προσθέσει κανείς; ΝΤΡΟΠΗ τους. Ένα μας μένει πια: ΟΛΟΙ στους δρόμους για να τους υποχρεώσουμε να πάρουν πίσω αυτή την κατάπτυστη απόφαση!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΘΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr