Η γάτα του Ντενγκ

Ο πραγματιστής Κινέζος πολιτικός Ντενγκ Ξιάο Πινγκ έχει μείνει στην ιστορία για δύο κυρίως λόγους. Ο ένας είναι ο μεταρρυθμιστικός χαρακτήρας της προεδρίας του που μεταμόρφωσε τον πάλαι ποτέ κομμουνιστικό γίγαντα. Ο δεύτερος το περίφημο ρητό του: "Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία. Αρκεί να πιάνει ποντίκια."

Η γάτα του Ντενγκ, δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή από τον ανά τους αιώνες συνοδοιπόρο της Κίνας, την ταπεινότητά μας. Διότι, ενώ η χώρα μετά από μία πενταετία βαθιάς κρίσης που προκάλεσε κατακλυσμιαίες κοινωνικές μεταβολές και πληγές βαθιές, εξακολουθεί να ψάχνει τον δρόμο της ανάκαμψης, άπαντες συνεχίζουμε να ομιλούμε και να αναλύουμε με όρους και εργαλεία άλλων εποχών.

Πρέπει επιτέλους να δεχθούμε πως το πρόβλημα του τόπου δεν έχει να κάνει με ιδεολογικούς προσανατολισμούς και παρωχημένες ή καινοφανείς ταμπέλες -μετα άλλωστε και την "πρώτη φορά Αριστερά", μπορούμε να λέμε ότι τις δοκιμάσαμε όλες. Το καρκίνωμα που τρώει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας είναι η διαρκής άρνησή μας να δούμε την πραγματικότητα κατάφατσα -η μόνιμη καταφυγή μας στον στρουθοκαμηλισμό και την παραμυθία.

Η αφετηρία για την ίασή του βρίσκεται στη ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης στην οποία έχουμε περιέλθει. Στο να βρεθεί επιτέλους μία ομάδα ορθολογιστών, αποφασισμένων να πραγματοποιήσουν τις τομές εκείνες, που αποτελούν αναγκαία συνθήκη για να βγει το εθνικό μας κάρο από τον βούρκο της κρίσης.

Καμία απολύτως σημασία δεν έχει η προέλευση αυτών των πολιτικών, αν θα είναι αριστεροί ή δεξιοί, μνημονιακοί ή αντιμνημονιακοί -παρά μόνο το να είναι ικανοί για αυτό που στην Εσπερία αποκαλούν "get the job done".

Να σπάσουν αβγά με καθεστηκότα συμφέροντα και ισχυρές μειοψηφίες, να εξορθολογίσουν τη λειτουργία του κράτους, να ανοίξουν την οικονομία και να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να ανθίσει το επιχειρείν, να αναμορφώσουν τον θεσμό της δικαιοσύνης, να υλοποιήσουν ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, στην Υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση.

Με λίγα λόγια, να κάνουν πράξη όλα αυτά τα οποία για δεκαετίες τώρα πολλοί έχουν υποσχεθεί, λίγοι έχουν προσπαθήσει να πραγματοποιήσουν και κανένας δεν κατάφερε να ξεπεράσει την βάσανο του περιώνυμου πολιτικού κόστους, ώστε να τα υλοποιήσει.

Ακριβώς επειδή η δουλειά αυτή μόνο εύκολη δεν είναι, οι γάτες που μπορούν να την κάνουν, είναι σίγουρα δυσεύρετες. Πρέπει να τις βρούμε προτού ποντίκια και λοιπά τρωκτικά καταστρέψουν οριστικά τα σαθρά θεμέλια του κοινού μας σπιτιού.