Πουθενά ο Καρνάβαλος, πουθενά στολές αξιώσεων
Το Πατρινό Καρναβάλι είναι πρωτίστως εικόνα. Αυτό που το καθιέρωσε πανελληνίως και διεθνώς είναι τα θεαματικά άρματα του Καρναβαλικού Συνεργείου και οι απίθανες, αρτίστικες και σατιρικές στολές του. Εκείνο που βλέπεις προηγείται από αυτό που ακούς. Ειδικά στους ανοιχτούς χώρους, το κλίμα «φτιάχνει» το οπτικό μέγεθος που «αγκαλιάζει» τα πλήθη. Η γιορτή της έναρξης όμως, που ήταν μια φιλότιμη, συμπαθητική σκηνική προσπάθεια πάλκου με καλό ρυθμό, καλές φωνές και έξυπνους διαλόγους ήταν μια εκδήλωση «χαμηλών πτήσεων», μια απόπειρα μουσικού δρώμενου –συναυλίας που δεν εστίασε καθόλου σε αυτά που κάνουν το Πατρινό Καρναβάλι μοναδικό.
Και εξηγούμαστε: Παντού μπορείς να δεις χορευτικά, συναυλίες, djs σε υπαίθρια πατάρια. Όταν μάλιστα δεν διαθέτεις καλλιτεχνικό «όνομα» που μπορεί να ξεσηκώσει το ενδιαφέρον, ψάχνεις να αναδείξεις το «καλυτερότερό» σου. Τι ωραιότερο και πιο επιβλητικό από το άρμα του Βασιλιά Καρνάβαλου μπροστά στο κομψοτέχνημα του Δημοτικού Θεάτρου; Ποιό είναι το σήμα κατατεθέν της Αποκριάς πέραν της μεταμφίεσης, που όταν είναι ολοκληρωμένη αποτελεί αισθητική «σχολή»;
Κανένας επιμελημένος μασκαράς λοιπόν, καμία καρναβαλική κατασκευή στην έναρξη. Πουθενά η ιδέα ενός tableau vivant που εκπροσωπεί τις εικαστικές και ενδυματολογικές επιδόσεις του θεσμού. Από μακριά ένα σκοτάδι. Μόνο ο φωτισμός και τα πυροτεχνήματα έδωσαν οπτικά τόνο γιορτής. Ας σκεφτούν επιτέλους πως το Καρναβαλικό Συνεργείο και το βεστιάριο του Καρναβαλιού είναι τα δυνατά του σημεία. Κι ας παραμεριστεί το ντύσιμο mix & much που δείχνει προχειρότητα.
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
Tί παρουσιάστηκε λοιπόν: Ένα θεατρικό ντουέτο ηλικιωμένων σε έναν καλοπαιγμένο διάλογο στο κεντρικό πατάρι, που ανέσυρε μνήμες από την εξέλιξη του θεσμού και «πέταγε» επίκαιρες, σατιρικές σπόντες. Εμβόλιμα είδαμε μουσικά νούμερα στο δεύτερο πατάρι με τραγούδι και χορό. «Ταξιδέψαμε» στην αλλοτινή περατζάδα του Μώλου με λυρικές φωνές και το άσμα «Η καρδιά μου πονεί για σας», στην εποχή των ροκ εν ρολ πάρτι σε σπίτια ακούγοντας «Lets rock», στη γέννηση του Κρυμμένου Θησαυρού και την παρουσία του Αλκη Στέα με το τραγούδι «Με τρελαίνεις κι όλο παίζεις και γελάς», περάσαμε στις πεζές παρελάσεις και τα πρώτα άρματα, με υπόκρουση «Grease» και μετά στα πληρώματα με παντομίμες, παιχνίδια, Μπουρμπούλια στο Απόλλων. Τα τραγούδια «Sweet Dreams», «Πατρινό Καρναβάλι για πάντα» και «Εργαλείο» μαζί με αναφορές στο Καρναβάλι των Μικρών και στην μαζική εξάπλωση του Καρναβαλιού έκλεισαν το δρώμενο. Όλα αποδόθηκαν από τραγουδιστές, χορευτές και καρναβαλιστές της πόλης.
Στη συνέχεια η δημοσιογράφος Νατάσα Τραγουστή «υπέρλαμπρη», με μαύρο κοστούμι στολισμένο με χρυσές πινελιές ευχήθηκε «να ξανάρθει η χαρά τις 37 αποκριάτικες μέρες». Ο πρόεδρος του Καρναβαλιού έκανε αγωνιστικό κάλεσμα για το δικαίωμα στη σταθερή εργασία και καρναβάλι μακριά από ουσίες και παθητική ζωή. Ο δήμαρχος στο γνώριμο μοτίβο του μίλησε για λαική γιορτή κόντρα στην αντιλαική πολιτική, τα ναρκωτικά και την υποκουλτούρα. Τη συνέχεια ανέλαβε η ορχήστρα The Band με τα πιο γνωστά καρναβαλικά τραγούδια, είδαμε για πρώτη φορά δάδα του Καρναβαλιού για να ακολουθήσουν πυροτεχνήματα και σοκολάτες. Ευτυχώς η διοργάνωση δεν «πλάτιασε» σε διάρκεια. Το πρώτο βασικό μέρος δεν ξεπέρασε τη μια ώρα (9- 10μ.μ.) ώστε μετά να κυλήσει το μουσικό πρόγραμμα της μπάντας και των djs, με τον κόσμο να πηγαινοέρχεται στην πλατεία. Τα κοντινά μπαράκια της Ρήγα Φεραίου και των πολύ κεντρικών διασταυρώσεών της είχαν κίνηση, ενώ πολλοί απλά βόλταραν τριγύρω.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr