ΝΤΕΛΙΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΜΕΤΡΟ ΤΟ "SUSPIRIA" ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΙΝΟ ΜΕ ΤΟ SUPER ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΑΣΤ

Πάνε 10 μήνες που στη 2^η αίθουσα του Πάνθεον είδαμε το πολύ τρυφερό «Να Με Φωνάζεις με τ’ Όνομα σου» που προτάθηκε για 4 Όσκαρ και κέρδισε 1 αυτό του διασκευασμένου σεναρίου. Ο λόγος για τον 47χρονο Ιταλό σκηνοθέτη από το Παλέρμο, Λούκα Γκουαντανίνο, ο οποίος υπογράφει μία ολοκαίνουρια ταινία διαφορετικού ύφους, το «Suspiria», ριμέικ του κλασικού φιλμ τρόμου του Ντάριο Αρτζέντο του 1977.

Στο νέο «Suspiria» που διαρκεί πολύ, σχεδόν δυόμιση ώρες ο σινεφίλ θα βρει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία, η τρυφερότητα & ο αισθησιασμός – σήμα κατατεθέν του Γκουαντανίνο είναι κι εδώ παρόντα και το πιο σημαντικό ο Ιταλός σκηνοθέτης έχει κάνει ένα απίθανο, γυναικείο στο σύνολο του καστ (ακόμη και το ρόλο κλειδί ενός γέρου Γερμανού ψυχίατρου που υποπτεύεται τι συμβαίνει, τον υποδύεται κάτω από βαρύ μακιγιάζ η Τίλντα Σουίντον που κάνει και την μαντάμ Μπλαν, την επικεφαλής χορογράφο της σχολής στο Βερολίνο του ’77 όπου σκάει μύτη η Σούζι Μπάνιον από το Οχάιο, η οποία έχει μεγαλώσει στην θρησκευτική κοινότητα των Άμις).

Στο νέο «Suspiria» που ο ίδιος ο Αρτζέντο κατά τα λεγόμενα του Γκουαντανίνο, επαίνεσε για την τρυφερότητα και τον σοφιστικέ – ιντελεκτουέλ αέρα του,  παίζει και η ηθοποιός του πρώτου φιλμ Jessica Harper, η «ψαγμένη» χορογραφία που και καλά ετοιμάζουν οι χορεύτριες της σχολής έχει την υπογραφή του 42χρονου Βέλγου Damien Jalet και η μουσική είναι του Τhom York των Radiohead.

Είναι αλήθεια πως για κάποιες ταινίες η φήμη τους «τρέχει» πιο μπροστά από την ίδια την καθ’ αυτή αξία τους. Στην περίπτωση της ταινίας του Γκουαντανίνο είχαν εδώ και καιρό και ειδικά μετά την προβολή στο Φεστιβάλ της Βενετίας, ακουστεί πολλά αρνητικά ενώ οι κριτικοί διχάστηκαν. Δεν μπορείς όμως παρά να αναγνωρίσεις την τόλμη του Ιταλού σκηνοθέτη που είχε πρωτοδεί το αυθεντικό «Suspiria» πιτσιρικάς στο living room των γονιών του το ’85 και θυμάται πως είχε φοβηθεί πολύ.

Τι πετυχαίνει ο ίδιος αναπαριστώντας με τη δική του ματιά και ντελιριακό μένος το «Suspiria». Πετυχαίνει σε πολλά σημεία και ιδίως στη μεγάλη σκηνή της τελετής προς το τέλος που έχει στοιχεία από τις αρχαιοελληνικές «Βάκχες»,  να μας ανατριχιάσει, να μας εκπλήξει, να μας φοβίσει, είναι γεγονός και να μας προβληματίσει μιας και οι αιχμές περί τρομοκρατίας και κόντρας στο σύστημα που στα μέσα του ’70 ήσαν έντονες με την δράση της ακροαριστερής ομάδας Μπάαντερ-Μάινχοφ που περνούν στο φόντο της ταινίας, έχουν τον συμβολισμό τους και την επικαιρότητα τους.

Ο Γκουαντανίνο θεωρούμε πως χάνει εν τέλει τη «μπάλα», καθώς παραδίνεται σε μία διάθεση εντυπωσιασμού, σ’ ένα υπερβολικό κρεσέντο φαντασίας, αίματος, σκληρότητας και βίας και όσο κι αν αριστοτεχνικά σκηνοθετεί (πάρτε για παράδειγμα μία από τις πρώτες σκηνές με την Σούζι – Ντακότα Τζόνσον να χορεύει κάνοντας πολύ δύσκολες, εύπλαστες κινήσεις και σε παράλληλο, κοφτό μοντάζ, την απογοητευμένη Όλγκα να θέλει να δραπετεύσει από τη σχολή – κολαστήριο αλλά να καταντά ένα ράκος με σπασμένα πλευρά και αγκυλωμένο τον κορμό και τα χέρια της) δεν καταφέρνει να κρατηθεί σε κάποια λογικά πλαίσια. Αποτέλεσμα είναι η τελική αίσθηση του θεατή να μην είναι η καλύτερη, να νιώθει σε κάποια σημεία πως δεν αντέχει αυτό που βλέπει ή χειρότερα πως αυτό που παρακολουθεί αγγίζει ίσως και τη γελοιότητα.

Τον Λούκα Γκουαντανίνο σώζει η ατμόσφαιρα που φτιάχνει, το σούπερ γυναικείο καστ (στην ταινία εμφανίζονται μόνο 2 άνδρες κι αυτοί αστυνομικοί, με τον ένα να τον ξεγυμνώνουν από την μέση και κάτω οι «μαινάδες» χορεύτριες και οι γηραιότερες «ιέρειες» τους), η Τίλντα Σουίντον που είναι παγερή και όπως πάντα ιδιαίτερα καλή, η Ντακότα Τζόνσον που προσπαθεί, το σασπένς που «καταλύεται» στη σκηνή της τελετής και τέλος πάντων μία ορμή και μαζί μία θλίψη που υφαίνει το πέπλο της πάνω από αυτό το φιλμ που θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες να ήταν…αριστούργημα.

*Το «Suspiria» ξεκίνησε εδώ και μία εβδομάδα να παίζεται στις ΗΠΑ σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών έχοντας φτάσει σε εισπράξεις το 1,5 εκατ. δολάρια ενώ στη χώρα μας στην 1^η εβδομάδα προβολής του με το ζόρι πλησίασε τα 3.000 εισιτήρια πανελλαδικά.

Στην Πάτρα προβάλλεται στις 21.30 στη 2^η αίθουσα του Πάνθεον στη Γούναρη.

Eπιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ