Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα
Η «πένα» της για χρόνια, μόνο δημοσιογραφική, αλλά τελικά δεν έμεινε εκεί. Ανοίχτηκε σε άλλα λημέρια, όπου συχνάζει η τέχνη. Αρχικά στίχοι, μετά κείμενα για θεατρικές παραστάσεις, στη συνέχεια λευκώματα και τώρα παρουσιάζει το πρώτο της μυθιστόρημα. Η Γιώτα Κοντογεωργοπούλου μετά από δύο χρόνια που διήρκησε η συγγραφή του, μας ξεδιπλώνει μέσα από τη «Μυρωδιά του αχινού» τη ζωή τριών οικογενειών και πάνω από 30 προσώπων. Η πλοκή του βιβλίου ξεκινάει το 1867 λίγους μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε το Ληξούρι. Τόπος διαδραμάτισης η Πάτρα και ένα νεοκλασικό σπίτι στην Κορίνθου, με φόντο κομβικές στιγμές τριών αιώνων της πόλης και της χώρας. Από την ιταλική κοινότητα της Πάτρας, τη δημιουργία του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων, μέχρι την έκρηξη της οδού Βότση, τη δολοφονία Τεμπονέρα και το δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015. Ένα σφραγισμένο δωμάτιο , ένα ασημένιο κουτί, ένα μυστήριο πορτραίτο και στο τέλος μιας διαθήκη πλέκουν και περιπλέκουν την ιστορία, τους ήρωες και δημιουργούν, ανατροπές και σασπένς
Πώς και γιατί ξεκίνησε η συγγραφή του πρώτου σου βιβλίου; Ποιο είναι το background;Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχες γράψει στίχους τραγουδιών αλλά και κείμενα για παραστάσεις και ένα θεατρικό έργο.
«Ξεκίνησε σαν παιχνίδι, σαν στοίχημα. Υπήρχαν δύο άνθρωποι που μου έλεγαν επί χρόνια “μπορείς” επιμένοντας ότι αυτός είναι τελικά ο χώρος που μου πάει, ότι αυτός ο χώρος με εκφράζει. Ο ένας ήταν ο Νίκος Μηλιώνης ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Πρόλαβε ωστόσο να το διαβάσει και να το δει ολοκληρωμένο. Σε αυτόν είναι αφιερωμένο το βιβλίο, με όλο το συναισθηματικό βάρος που μπορεί να έχει για μένα αυτό. Η άλλη ήταν η επί χρόνια φίλη μου η Βασιλική Αλμπάνη. Είπα λοιπόν να το τολμήσω και κάπως έτσι έφτασα από την πρώτη σελίδα στη σελίδα 607. Τότε σκέφτηκα ότι ίσως να έχουν δίκιο και αυτός ο χώρος να μου πηγαίνει. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα το κρίνουν οι αναγνώστες, έτσι δεν είναι;»
Επιλέγεις την Πάτρα ως τόπο διαδραμάτισης της ιστορίας με φόντο κομβικές στιγμές, τριών αιώνων της ιστορίας της, από την ιταλική κοινότητα της Πάτρας, τη δημιουργία του Απόλλωνα, μέχρι την έκρηξη στη Βότση, τη δολοφονία Τεμπονέρα και φτάνεις στο δημοψήφισμα του 2015. Γιατί;
«Η Πάτρα, πέρα από το γεγονός ότι είναι ο τόπος μου και τον αγαπάω με εκείνο τον ωραίο τρόπο που αγαπάς κάτι που σε προκαλεί να γκρινιάζεις αλλά δίχως αυτό δεν κάνεις, είναι ένας ιδανικός καμβάς για να στήσεις μια ιστορία σαν αυτή του βιβλίου. Η ιστορία της πόλης από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα νομίζω ότι αποτυπώνει με ένα ιδιαίτερο στίγμα τη σύγχρονη ελληνική περιπέτεια.
Η πλοκή του βιβλίου ξεκινάει το 1867 λίγους μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε το Ληξούρι και φτάνει στις μέρες του δημοψηφίσματος του 2015 και τις γνωστές συνθήκες του μικρού εμφυλίου που ζήσαμε σε δρόμους, πλατείες και socialmedia.
Παρακολουθεί επί της ουσίας τη ζωή τριών οικογενειών και πάνω από 30 προσώπων. Η μια οικογένεια έρχεται στην Πάτρα από την Κεφαλονιά το 1867, τρία χρόνια μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, η δεύτερη οικογένεια, είναι οικογένεια Ιταλών που έφτασαν στην πόλη το 1849 μετά την αποτυχία των ενωμένων Ιταλικών στρατευμάτων και των ηγετών τους, με προεξάρχοντα τον Γκαριμπάλντι, κάτι που οδήγησε σε μαζική έξοδο χιλιάδες Ιταλούς, οι οποίοι αναζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα και η τρίτη οικογένεια γύρω από την οποία έχουμε και το βασικό κορμό της ιστορίας, είναι οικογένεια σταφιδεμπόρων από την Πάτρα.
Ο χώρος που καθόρισε τις ζωές όλων αυτών των ανθρώπων, από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 21ου, είναι ένα νεοκλασικό,σπίτι στην οδό Κορίνθου.
Στο φόντο της αφήγησης έχουμε πράγματι μεγάλα γεγονότα που στιγμάτισαν την πόλη της Πάτρας και την πορεία της. Γεγονότα όπως π.χ. η ίδρυση του θεάτρου Απόλλων και το χτίσιμο της αγγλικανικής εκκλησίας, η δοκιμαστική λειτουργία και η επίσημη πρώτη του τραμ, η δράση σοσιαλιστικών ομάδων κατά των 19ο αιώνα, η μετανάστευση, μετέπειτα η απελευθέρωση από τους Γερμανούς και τα γεγονότα του εμφυλίου, η επίθεση ανταρτών στο εργοστάσιο του Γλαύκου, η επίσκεψη Παύλου και Φρειδερίκης στον εορτασμό του Αγίου Ανδρέου και αργότερα η δολοφονία Τεμπονέρα, η έκρηξη στην οδό Βότση, το κλείσιμο των εργοστασίων, άλλα πολλά γεγονότα που σημάδεψαν την πόλη, αλλά και τη χώρα γενικότερα, όπως π.χ. η ίδρυση της ΕΡΕ, η δολοφονία Καλτεζά, η πολιτική περιπέτεια του 1989, η δράση τρομοκρατικών ομάδων και άλλα πολλά μικρά και μεγάλα γεγονότα.
Παράλληλα με αυτά έχουμε αναφορές στην Αγγλία του 19ου αιώνα αλλά και στο Παρίσι την εποχή μετά τη δικτατορία στην Ελλάδα και στην Κωνσταντινούπολη, όπου ταξιδεύουν ή ζουν κάποιοι από τους ήρωες του βιβλίου.
Δεν πρόκειται όμως για ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Όλα αυτά τα γεγονότα λειτουργούν ως παράλληλα σημεία εκκίνησης των αλλαγών που συμβαίνουν στη ζωή των προσώπων του βιβλίου, το οποίο επικεντρώνει στον άνθρωπο και στον αγώνα του να ορίσει το πεπρωμένο του, αλλά και στην έννοια τα πατρότητας στο πού, σε ποιον “ανήκουν” τελικά οι άνθρωποι. Το ιστορικό περιβάλλον νομίζω ότι καθορίζει απόλυτα τη ζωή των ανθρώπων, την ποιότητα και την ένταση των συναισθημάτων τους, τον τρόπο σκέψης τους, για αυτό και λειτουργούν τα γεγονότα ως ορμητήριο αλλαγών και ως ένας τρόπος απόδοσης της ατμόσφαιρας της κάθε εποχής. Η πόλη αλλάζει, “μεγαλώνει” και οι ήρωες μεγαλώνουν και αλλάζουν μαζί της.
Φτάνω στο δημοψήφισμα του 2015 και εκεί σταματάω γιατί νομίζω ότι εκεί έκλεισε ένας κύκλος ψευδαισθήσεων και ξεκίνησε ένας άλλος κύκλος προβληματισμού για όλους μας»
Μιας και διατρέχεις πολλές ιστορικές περιόδους, τι απαιτήθηκε σε θέμα έρευνας…
«Διάβασα πολύ και πολλούς Πατρινούς-ιδίως- συγγραφείς και μελετητές προκειμένου να μπορέσω να ταξιδέψω στην Πάτρα των περασμένων αιώνων, να αντλήσω γεγονότα και εικόνες και να μπω στο κλίμα μιας άλλης πραγματικότητας, μιας άλλης ζωής. Αλλά και το Μουσείο Τύπου της ΕΣΗΕΠΗΝ ήταν πολύτιμος βοηθός σε αυτή την αναζήτηση. Το γράψιμο του βιβλίου μου πήρε περίπου δύο χρόνια
Ποιος είναι ο αγαπημένος από τους χαρακτήρες που δημιούργησες και ποιος σε δυσκόλεψε περισσότερο;
«Οι ήρωες αναπήδησαν από μέσα μου εντελώς αβίαστα, δεν με δυσκόλεψαν. Ήταν σαν να τους γνώριζα χρόνια και κάποια στιγμή, από πολύ νωρίς θα έλεγα, αυτονομήθηκαν και με πήγαιναν εκεί όπου αυτοί ήθελαν. Είναι μια μαγική διαδικασία αυτή, δεν μπορώ να την εξηγήσω. Ο αγαπημένος μου ήρωας ωστόσο είναι ο Φωκίωνας Παπαπάνος. Νομίζω ότι είναι η πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Είναι ο ήρωας από τον οποίο ξεκινάει όλη η περιπέτεια, ο ήρωας που μεταμορφώνεται απόλυτα μέσα από την καταστροφή που ίδιος προκάλεσε και η οποία καθόρισε έμμεσα τη ζωή τουλάχιστον πέντε γενεών. Προσπάθησα στο βιβλίο επειδή έχω πάνω από 30 ήρωες που παίζουν μεγαλύτερο ή μικρότερο ρόλο στην πλοκή της ιστορίας, να καταφέρω κάθε ένας από αυτούς να έχει τη δική του μικρή ιστορία που κάνει τον κύκλο της, να ολοκληρώνεται δηλαδή η διαδρομή του να μην μένει τίποτε μετέωρο. Κάθε ήρωας έχει τη δική του φωνή παρά το γεγονός που εμπλέκονται σε σχέσεις πολυσύνθετες μεταξύ τους. Προσπάθησα η γλώσσα που χρησιμοποιούν να είναι ταιριαστή της εποχής που ζούνε, της οικονομικής και κοινωνικής τους θέσης, των βιωμάτων τους».
H δημοσιογραφική από τη συγγραφική πένα διαφέρει. Πού βοήθησε και πού «εμπόδισε» η πρώτη τη δεύτερη; Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση – δυσκολία στο θέμα της γλώσσας;
«Ο δημοσιογραφικός λόγος είναι πολύ περισσότερο ταχύς, σύντομος, περιεκτικός και σαφής. Έχει περισσότερο νεύρο και λιγότερους υπαινιγμούς, έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και λιγότερο συναίσθημα. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία μου ξέφευγε αυτό το ύφος και χρειάστηκε να επιστρέψω για να διορθώσω. Ελπίζω να τα κατάφερα. Το πιο δύσκολο πράγμα ήταν το να καταφέρω την παράλληλη αφήγηση σε τέσσερις χρονικές περιόδους, χωρίς να χάνω το ενδιαφέρον και τον ειρμό του αναγνώστη».
Η έμπνευση πώς λειτούργησε σε σένα; Ήταν στιγμές που «κολλούσες»; Είτε στη σύλληψη της εξέλιξης της ιστορίας είτε στην αποτύπωσή της;
«Δεν θα το έλεγα, όχι. Με την έμπνευση τα πάω καλά. Το πιο δύσκολο για μένα είναι να μπω στη διαδικασία να γράψω. Νομίζω ότι αυτό που μου λείπει είναι η πειθαρχία και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό»
Υπάρχει σασπένς στο βιβλίο;
«Νομίζω ότι έχει πολύ σασπένς. Ένα σφραγισμένο δωμάτιο και ένα ασημένιο κουτί, ένα μυστήριο πορτραίτο και ένα πήλινο αγαλματάκι οδηγούν την πλοκή αποκτώντας πολλαπλούς συμβολισμούς και ερμηνείες, κινώντας τον μηχανισμό των ανατροπών. Στο τέλος της διαδρομής κανείς δε φαίνεται να είναι ίδιος με αυτόν που συστήνεται στο περιβάλλον του. Όσο πιο πολύ προσπαθούν οι ήρωες να ελέγξουν τη ζωή τους, τόσο πιο πολύ απομακρύνονται από την επιδίωξή τους.
Το φινάλε βρίσκεται σε μια διαθήκη. Μια διαθήκη σε τρεις φακέλους, που επιχειρεί με ανατρεπτικό τρόπο την κάθαρση.
Τελικά ποια είναι η μυρωδιά του αχινού;
«Ο αχινός είναι ο άνθρωπος ο οποίος οχυρώνεται κάτω από μεγάλα αγκάθια αλλά κρύβει μέσα του τη μυρωδιά της θάλασσας, έναν τρυφερό εαυτό που απλά χρειάζεται να παιδευτεί ,να δοκιμαστεί, ίσως και να καταρρεύσει για να μπορέσει να έρθει στο φως. Οι δύο βασικοί ήρωες του βιβλίου μου, ακολουθούν αυτή τη διαδρομή».
Από το οπισθόφυλλο
Τρία χρόνια από την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα και λίγους μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε το Ληξούρι, η οικογένεια Διακάτου φτάνει στο λιμάνι της Πάτρας. Η φιλοξενία της από τον σταφιδέμπορο Φωκίωνα Παπαπάνο σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιπέτειας που θα διαρκέσει έως το 2015 και τις ημέρες του δημοψηφίσματος, οπότε και οι τελευταίοι απόγονοι των δύο οικογενειών θα κληθούν να ξετυλίξουν το νήμα του μυστηρίου που περιέπλεξε τις ζωές τους, την ίδια ώρα που η χώρα αναζητά τη νέα ταυτότητά της μέσα από τις συγκρούσεις ενός μικρού εμφυλίου.
Το νεοκλασικό σπίτι της οδού Κορίνθου είναι το κέντρο των εξελίξεων και ο χώρος που καθόρισε τη ζωή πέντε γενεών. Κάποιοι μέσα από σχέσεις δυσανάγνωστες, πολλές φορές, προσπαθούν να κατανοήσουν τα όρια του πεπρωμένου και των προσωπικών επιλογών, το σημείο όπου συγκλίνουν ο δαίμονας και ο θεός που κρύβει ο καθένας μέσα του. Μια διαθήκη σε τρεις φακέλους επιχειρεί με ανατρεπτικό τρόπο την κάθαρση με φόντο μια πόλη που ψάχνει τον βηματισμό της...
Ο αέρας της Πάτρας όμως κουβαλά τη μυρωδιά του αχινού: θάλασσα που κρύβεται κάτω από μεγάλα μαύρα αγκάθια...
Βιογραφικό
Η Γιώτα Κοντογεωργοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στα Ιωάννινα και Δημοσιογραφία στην Αθήνα. Εργάζεται ως δημοσιογράφος και έχει συνεργαστεί με εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Έχει γράψει κείμενα και στίχους τραγουδιών για δέκα θεατρικές και μουσικές παραστάσεις (ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Πάτρα- Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Θέατρο Ιθάκης, ανεξάρτητες παραγωγές). Αυτό είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
Έχει επίσης γράψει το βιβλία: - «Ιστορίες Εστίασης στην Πάτρα του 20ου αιώνα» από τις εκδόσεις «Το δόντι» (Ιούνιος 2017) - «Ιστορικό Ημερολόγιο» του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας, από τις εκδόσεις «Το δόντι» (Νοέμβρης 2017).
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr