ΚΙΝΑΛ: Το μεσημέρι η Κ.Ο. μετά την ηχηρή διαφοροποίηση του Γ. Παπανδρέου

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής μετά την ηχηρή διαφοροποίηση του Γιώργου Παπανδρέου στο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις. Η αποχή του από την ψηφοφορία, όπως και του βουλευτή του κόμματος Χάρη Καστανίδη, έχει προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στο Κίνημα Αλλαγής. Σήμερα στις 2 το μεσημέρι η πρόεδρος του κόμματος συγκαλεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπου θα συζητηθεί το θέμα.

Υπενθυμίζεται ότι ο βουλευτής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ και πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ζήτησε χθες μιλώντας στη Βουλή, την  απόσυρση του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συναθροίσεις. Ξανασκεφτείτε το, με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, την ύστατη έστω στιγμή, σας προτρέπω να αποσύρετε το νομοσχέδιο και να υπάρξει διάλογος σε βάθος, τόνισε ο κ. Παπανδρέου, σύμφωνα με τον οποίο, "παρά τη γενναία διάθεση του ΚΙΝΑΛ και της κυρίας Γεννηματά για δημιουργική προσέγγιση, το νομοσχέδιο παραμένει στη βάση του αντιδημοκρατικό".

Όπως είπε ο πρώην πρωθυπουργός, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, "αντί να προστατεύει μια ειρηνική διαδήλωση, την περιορίζει και την ποινικοποιεί" διότι δίνονται υπερεξουσίες στους εκάστοτε κρατούντες, ενώ κάνει όσους διαδηλώνουν ειρηνικά, όμηρους του κάθε προβοκάτορα,

Αναφερόμενος στο διάστημα που βρέθηκε "στο τιμόνι της χώρας", στην πιο δύσκολη όπως είπε εποχή, με τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις, "δεν προσπάθησα ποτέ να περιορίσω το δικαίωμα της συνάθροισης". Η έγνοια μου ήταν να υπερασπιστώ τη Δημοκρατία και να προστατεύσω τη λειτουργία της Βουλής, όταν άλλα κόμματα έκλειναν το μάτι στη βία, είπε ο κ. Παπανδρέου.

Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ επισήμανε επίσης ότι εάν το νομοσχέδιο ίσχυε για την υπόθεση και τα θύματα της Μαρφίν, "θα έπρεπε να είναι υπόλογοι οι συνδιοργανωτές" των διαδηλώσεων, δηλαδή η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και ο ΛΑΟΣ. "Σκεφτείτε το" είπε ο κ. Παπανδρέου.

Τέλος, έκανε μια δυσοίωνη πρόβλεψη, ότι το νομοσχέδιο, αντί να ρυθμίσει τις διαδηλώσεις και τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας, θα καταφέρει το αντίθετο: οι διατάξεις του θα αμφισβητηθούν στην πράξη, θα υπάρξει αχρείαστη πόλωση, όταν τα μεγάλα προβλήματα της Δημοκρατίας και οι μεγάλες προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος "απαιτούν διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, συνεννόηση ακόμα και συνεργασία".