Πρωταθλητές και στην αγάπη- Η Πατρινή Κατερίνα Πατρώνη και ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης περιμένουν την κόρη τους!

• Πώς ήταν για εσάς η περίοδος της πανδημίας και του lockdown ; Πώς τη βιώσατε; Πώς άλλαξε την καθημερινότητα  και τι σας έλειψε αυτό το διάστημα;

Κατερίνα: Σε αθλητικό επίπεδο, το πρώτο και το δεύτερο lockdown είναι εντελώς διαφορετικά. Στην πρώτη περίπτωση, ήμασταν κλεισμένοι εντελώς μέσα στο σπίτι, είχαμε απαγόρευση άθλησης. Ξεκινήσαμε να επιστρέφουμε στην προπόνηση από τα τέλη Μαΐου. Αυτή τη φορά, όσοι αθλητές είχαν πάρει πρόκριση για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, εξαιρέθηκαν και μπορούσαμε να πηγαίνουμε κανονικά για προπόνηση.

Είναι πολύ πιο δύσκολο, αλλά είμαστε μόνοι μας στο γήπεδο και απολυμαίνουμε τον χώρο πριν κάνουμε προπόνηση. Τηρούμε αυστηρά μέτρα για να είμαστε ασφαλείς. Κατά τα άλλα είμαστε στο σπίτι, όλα τα κάνουμε από εκεί. Η μόνη μας έξοδος είναι το γήπεδο. Επιπλέον δεν κάνουμε ταξίδια, εκεί που μία φορά τον μήνα βρισκόμασταν εκτός για αγώνες. Ο τελευταίος μας αγώνας ήταν τον Νοέμβριο του 2019. Τώρα περιμένουμε να δούμε αν θα γίνουν οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί αγώνες του Τόκιο, το καλοκαίρι.

Γρηγόρης: Στην πρώτη καραντίνα όπου κανείς δεν ήξερε ακόμα τι αντιμετωπίζουμε, είχαμε σταματήσει μία εβδομάδα νωρίτερα από το lockdown. Προτεραιότητα είναι η ασφάλεια και η υγεία μας.

• Σε αθλητικό επίπεδο ποια είναι τα σχέδια και οι προσδοκίες σας;

Γρηγόρης: θα κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία για τους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Τόκιο. Θα είναι η πρώτη διοργάνωση μετά από όλη αυτή την παύση. Αναγκαστικά η προπόνηση γίνεται πιο δύσκολη από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η διαδικασία της απολύμανσης, είναι πιο χρονοβόρα.  Όμως στόχος μας είναι να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, κάτω από οποιανδήποτε συνθήκη. Καλύτερο αποτέλεσμα σημαίνει όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία έτσι ώστε να έχουμε και καλύτερη απόδοση στους αγώνες.

Κατερίνα: Προσδοκούμε και ένα μετάλλιο στο Τόκιο…

Γρηγόρης: Σαφώς. Αυτό εννοούμε όταν κάνουμε λόγο για την καλύτερη απόδοση, ένα χρυσό μετάλλιο.

• Είναι το μεγάλο άγχος η διατήρηση της κορυφής;  Υπάρχει στο μυαλό σας αυτό που λέγεται « διαχείριση της ήττας»;

Γρηγόρης: Όλα υπάρχουν στο μυαλό μας. Στόχος πάντα είναι η νίκη. Σε οποιαδήποτε παιχνίδι πάμε, υπάρχει το άγχος και στοχεύουμε στη συγκέντρωση για τη νίκη. Το άγχος για τη διατήρηση της κορυφής είναι τεράστιο, ίσως και το μεγαλύτερο. Το να αγγίζεις την κορυφή και μετά να πέσεις, είναι πιο εύκολο από το να την διατηρήσεις. Αυτό που προσπαθούμε να βρούμε στην ήττα, είναι το τι έφταιξε, ποιο ήταν το αδύναμο σημείο που κόστισε το παιχνίδι. Προσπαθούμε να το ερμηνεύσουμε για να γίνουμε καλύτεροι.

Κατερίνα: Μία δύσκολη στιγμή την οποία πρέπει να διαχειριστείς σωστά, κι αν δεν το κάνεις, θα έχεις άσχημο αποτέλεσμα, είναι όταν χάνεις σε ημιτελικό. Εκεί πλέον παίζεις για το χάλκινο μετάλλιο ή για την τέταρτη θέση. Ξέρεις ότι έχει χαθεί το χρυσό αλλά πρέπει να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι καλά για να κερδίσεις τουλάχιστον ένα μετάλλιο, το χάλκινο. Πρέπει να διατηρήσεις την ψυχολογία σου σε τέτοιο επίπεδο ώστε αμέσως μετά από μία τέτοια ήττα, να μπεις στο γήπεδο χωρίς ν αφήσεις το μυαλό σου να αποδράσει από το στόχο σου. Πρέπει να παίξεις με όλη σου τη δύναμη για να κερδίσεις. Αυτή είναι μία δύσκολη στιγμή που έχουμε ζήσει κάποιες φορές και έχω νιώσει δυσκολία στη διαχείριση αυτής της στιγμής.

Γρηγόρης: Και το «αμέσως μετά» είναι κυριολεκτικό.

Κατερίνα: Ναι. Έχω μπει κάποιες φορές στο γήπεδο με δάκρυ, προσπαθώντας να τα κρύψω για να μη τα δει ο Γρηγόρης σε τέτοια κατάσταση. Θα έλεγα όμως ότι τα έχουμε καταφέρει καλά και σε αυτό το κομμάτι μέχρι τώρα.

Υπάρχει κάποιος από τους δύο, που είναι ο πιο αυστηρός;

Γρηγόρης: Θα έλεγα ότι ο καθένας είναι ο πιο αυστηρός από τον άλλο, σε διαφορετικές φάσεις, χωρίς να είναι συγκεκριμένες. Κανόνας είναι όμως ότι στις προπονήσεις πιο αυστηρή είναι η Κατερίνα. Εκεί που αρχίζει και «σπάει» ο ένας, έρχεται ο άλλος και με την αυστηρότητα και την πειθαρχία που χρειάζεται τον «επαναφέρει». 

Κατερίνα: Ο Γρηγόρης είναι πιο αυστηρός στο αγωνιστικό κομμάτι. Ξέρει πώς να το δουλέψει. Είναι πολύ έμπειρος μέσα στη διοργάνωση, αγωνίζεται 20 χρόνια. Εγώ είμαι πολύ πιο άπειρη.

• Εκτός από τον αγωνιστικό χώρο, είσαστε μαζί και στη ζωή. Είστε παντρεμένοι…αυτός ο συνδυασμός πόσο εύκολος ή δύσκολος μπορεί να είναι;

Γρηγόρης: Για μας, όχι απλά είναι εύκολος, αλλά όπως λέω, είναι το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα. Είμαστε σε ένα άθλημα που αγωνιζόμαστε μαζί, σαν ένα, εγώ είμαι το «μυαλό» και η Κατερίνα το εκτελεστικό όργανο.  Η κοινή μας ζωή μας βοηθάει στο άθλημα, και το αντίθετο. Όπως στον αγωνιστικό χώρο πρέπει να είμαστε «ένα», έτσι είμαστε και στη ζωή. Και λόγω της αναπηρίας μου, η Κατερίνα με βοηθάει πολύ σε όλες τις καθημερινές ανάγκες. Το βασικό είναι ότι δεν μπορούμε βέβαια ο ένας μακριά από τον άλλον. Μερικές φορές είμαστε σε διαφορετικά δωμάτια και νιώθουμε ότι είμαστε μακριά, ότι λείπει ο ένας στον άλλον. Έχουμε συνηθίσει να είμαστε συνέχεια μαζί. Και αυτό βοηθάει και στο παιχνίδι. Το να είναι «ένα» ο αθλητής με τον συνοδό του.

Κατερίνα: Συμφωνώ απόλυτα. Για τον Γρηγόρη επέστρεψα από την Ελβετία.  Ήταν επιλογή μου να κάνω διδακτορικό και όχι να εργαστώ έτσι ώστε να μπορούμε να αγωνιζόμαστε μαζί. Ήταν το όνειρο μας να είμαστε μαζί και στη δουλειά. Το πετύχαμε και είμαι ευτυχισμένη γι΄αυτό. Όντως είναι το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα. Ακόμα και στο σπίτι μπορεί να συζητάμε και να δουλεύουμε. Δεν σταματάμε το μεσημέρι όπως άλλοι αθλητές, συνεχίζουμε…

• Έχετε μία δυνατή ιστορία αγάπης που δίνει χαρά ελπίδα αισιοδοξία… το εισπράττετε;

Ναι. (με μία φωνή).

Κατερίνα: Ειδικά όταν μας γνωρίζει κάποιος και δεν μένει στην εικόνα, αλλά ξέρει πραγματικά ποια είναι η αγάπη μας. Είναι ευχάριστο. Σίγουρα το πιο σημαντικό είναι αυτό που νιώθουμε μεταξύ μας αλλά είναι ωραίο να εισπράττεις ότι μέσα από αυτό χαρίζεις μία αισιοδοξία.  

Γρηγόρης: Πλέον όλοι μας περιμένουν να εμφανιζόμαστε παντού μαζί. Πιστεύω ότι όντως  η σχέση μας δίνει ένα ωραίο μήνυμα πίστης στην αγάπη που μπορεί να φέρει κοντά δύο ανθρώπους που ζουν μαζί ευτυχισμένοι.

• Σύντομα δεν θα εμφανίζεστε δύο, αλλά τρεις, αφού περιμένετε το πρώτο σας παιδάκι... Ήταν κάτι που το περιμένατε;

Κατερίνα:Ήταν κάτι που το θέλαμε. Το είχαμε στόχο για μετά το Τόκιο αλλά με την περσινή ακύρωση λόγω της πανδημίας αποφασίσαμε να το προσπαθήσουμε αυτό το διάστημα που δεν είχαμε αγώνες και ταξίδια. Ευτυχώς τα καταφέρουμε και τώρα περιμένουμε το κοριτσάκι μας, μέσα στο μήνα. Σκοπεύουμε να την κάνουμε μέλος των ταξιδιών μας, των προπονήσεων μας και όλου αυτού του αθλητικού «πακέτου» που βιώνουμε.

Γρηγόρης: Το να κάνεις μία οικογένεια με παιδιά είναι στόχος ζωής για τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν ήμασταν η εξαίρεση.

• Κατερίνα, πώς έκανες την ανακοίνωση στον Γρηγόρη;

Μιλούσε ως συνήθως στο τηλέφωνο για δουλειά. Είχα κάνει ένα τεστ κι και εκεί που καθόταν μπροστά στο λάπτοπ του έβαλα το τεστ πάνω στο πληκτρολόγιο και περίμενα να δω τι θα κάνει… το έκλεισε αμέσως (γελάνε και οι δύο). Ήταν μοναδική στιγμή για εμάς.

Γρηγόρης: Ένιωσα τρελά ευτυχισμένος. Το ήξερα ότι θα γίνει, ότι θα κάνουμε παιδάκι. Όταν όμως βλέπεις  ότι το όνειρο γίνεται πραγματικότητα, η ευτυχία επαληθεύεται στο μέγιστο. 

• Υπήρχαν δυσκολίες, φόβοι και άγχη και σε συνδυασμό με την πανδημία;

Κατερίνα: Εστιάσαμε στο θετικό, στο ότι μπορούσαμε να μείνουμε σπίτι. Πριν η ζωή μας ήταν έντονη. Δεν ξέρω πώς θα ήταν η εγκυμοσύνη αν έπρεπε να είμαι συνέχεια σε ένα αεροπλάνο. Άγχος έχουμε για το από εδώ και πέρα, για το πώς θα προσαρμοστεί το παιδί στη ζωή μας, στις προπονήσεις, στα ταξίδια. Εκεί είναι το άγχος μας πλέον.

Γρηγόρης: Λόγω της πανδημίας δεν χάσαμε διοργανώσεις λόγω της εγκυμοσύνης και όντως πλέον το άγχος είναι να ανταπεξέλθουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο  στο παιδί και στην έντονη καθημερινότητα που έχουμε.

• Μέχρι τώρα προσέχετε ο ένας τον άλλον, τώρα θα προσέχετε μαζί έναν τρίτο άνθρωπο… έχετε σκεφτεί ότι ίσως ο ερχομός του παιδιού αλλάξει τις ισορροπίες στη σχέση σας;

Γρηγόρης: Νομίζω ότι θα μας ενώσει ακόμα περισσότερο το να έχουμε ένα μικρό πλασματάκι. Εγώ νιώθω πολύ συγκινημένος και ανυπόμονος.

Ποια στοιχεία θαυμάζετε ο ένας στον άλλον και θα θέλατε να πάρει και το παιδάκι σας;

Κατερίνα: Θαυμάζω το χαρακτήρα του Γρηγόρη, από την πρώτη στιγμή. Έχει τρομερή αυτοσυγκέντρωση. Ψυχραιμία, υπομονή και επιμονή να επιτύχει τον στόχο του. Αν δεν πετύχει δεν ησυχάζει. Τι κάνει όμως με τόσο ωραίο τρόπο. Σέβεται τους γύρω του. Δεν «πατάει επί πτωμάτων» για να ανέβει. Θα ήθελα αυτά τα στοιχεία να τα έχει η κόρη μας. 

Γρηγόρης: θαυμάζω την αγάπη και την ευαισθησία που έχει η Κατερίνα, μαζί με την αποφασιστικότητα, την εργατικότητα και το πάθος να προσφέρει και να δημιουργεί. Αυτά θα τα ήθελα να έχει και το παιδί μας.

• Έχοντας γονείς με αυτή την πορεία στον αθλητισμό, σκέφτεσαι ότι αναπόφευκτα θα ασχοληθεί με αυτόν;

Κατερίνα: Θα μας άρεσε φαντάζομαι, αλλά δεν έχουμε σκοπό να της υποδείξουμε τι θα κάνει. Είναι ωραίο να το επιλέξει μόνη της, ό,τι κι αν είναι αυτό.

Γρηγόρης; Θεωρώ υποχρέωσή μας είναι να της δώσουμε τη δυνατότητα να δοκιμάσει διάφορα πράγματα και από και πέρα να διαλέξει. Σε περίπτωση που δεν θέλει να κάνει τίποτα, τότε θα πάρουμε μέτρα (γελάνε).

• Συχνά επισκέπτεστε σχολεία…πώς είναι αυτή η επαφή με τα παιδιά;

Γρηγόρης: Είμαι αποσπασμένος στην Ολυμπιακή εκεχειρία όπου υπάρχει ένα πρόγραμμα καταπολέμησης του σχολικού εκφοβισμού. Κάνουμε επισκέψεις στα σχολεία και μιλάμε στα παιδιά αθλητισμό τον, Ολυμπισμό για το πώς χτίζονται οι χαρακτήρες για τις αξίες για την αναπηρία, για τη διαφορετικότητα, για το ότι όλοι μπορούμε να πέτυχουμε, αρκεί να προσπαθήσουμε. Το μήνυμα είναι ότι κανείς δεν πρέπει να παραιτηθεί  Τα παιδιά  είναι το αύριο και είναι σημαντικό αν υπάρχουν δράσεις…

Κατερίνα: Ένα στοιχείο που βλέπω στα παιδιά και μου αρέσει πολύ είναι το πώς αντιμετωπίζουν τον αθλητή με αναπηρία σε σχέση με τις πιο παλιές γενιές. Εκεί βλέπεις να υπάρχει η «λύπηση». Πλέον τα παιδιά έχουν διαφορετική παιδεία. Έχουν θαυμασμό για τα επίτευγμα και δεν στέκονται στο πρόβλημα.

• Φαντάζεστε τη ζωή σας αρκετά χρόνια μετά, με άλλες ασχολίες;

Είμαστε 100% στον αθλητισμό (με μία φωνή).

Κατερίνα: Όταν είσαι στην κορυφή του κόσμου και παλεύεις να διατηρηθείς εκεί, το μυαλό δεν πάει πουθενά αλλού παρά μόνος τον επόμενο αγώνα.

Γρηγόρης: Μπορεί όμως να ασχοληθούμε με κάτι παράλληλα, όπως για παράδειγμα με το Σύλλογο Ελλήνων Παραολυμπιονικών όπου είμαι Πρόεδρος. Το άθλημα μας όμως είναι ο κύριος δρόμος μας. Μπορούμε να βοηθάμε και μέσα από άλλους ρόλους αλλά δε θα το αφήσουμε.

• Πώς σχολιάζετε τις καταγγελίες που ήρθαν στο προσκήνιο, στο χώρο του αθλητισμού;

Γρηγόρης: Αυτό που στηρίζουμε είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει κανενός είδους κατάχρηση εξουσίας. Στον αθλητισμό ξεπερνάς τον εαυτό σου, για να γίνεσαι όλο και καλύτερος. Ο ρόλος των διοικήσεων είναι να κάνουν ότι χρειάζεται για να αναπτύσσεται ο αθλητισμός Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται κάποιος την εξουσία του και να ασκεί οποιαδήποτε βία. Στηρίζουμε έναν υγιή αθλητισμό στον οποί προτεραιότητα θα έχουν οι αθλητές και η κοινωνία. Χαίρομαι που όσα βγήκαν στην επιφάνεια θα οδηγήσουν στο να μην επαναληφθούν άσχημα πράγματα.

• Ποια είναι η πιο όμορφη ευχή που μπορεί να σας κάνει κάποιος, αυτή τη στιγμή;

Παλιά λέγαμε και οι δύο, να αποκτήσουμε ένα παιδί… και να παραμείνουμε αθλητικά στην κορυφή. Τώρα θα πω οικογενειακή ευτυχία για τους τρεις μας. Να είμαστε αγαπημένοι και ενωμένοι, όπως τώρα, και υγιείς. Και πολλά μετάλλια.