Γι’ αυτό και όταν οι συντελεστές της ενημερωτικής ιστοσελίδας μου ζήτησαν να γράψω κάτι για τη συμπλήρωση των 12 χρόνων του THE BEST, ομολογώ πως δεν μπορούσα να δω το δημιούργημά του χωρίς να βλέπω τον Νάσο. Η σχέση του Νάσου με ό,τι έκανε, σου έδινε την αίσθηση ότι, είχε μέσα του ζωή, ενέργεια, μια δυναμική κίνηση που είχε αφετηρία, αλλά έψαχνε την πορεία, αναζητούσε μιαν αποστολή, ένα μήνυμα δυνατό, έναν σκοπό που θα έδινε ουσιαστικό νόημα στην προσπάθειά του.

Αυτή η ικανότητά του, ήταν που έκανε τα δημιουργήματά του ξεχωριστά. Αλλά και κάτι ακόμη, αυτή του η ικανότητα, ήταν που έκανε και τους συνεργάτες του πολύτιμους, ικανούς να δίνουν συνέχεια στο όραμά του. Με τον Νάσο, μας έδεσε μια κοινή πορεία, με έναν κοινό σκοπό. Να παλέψουμε για μια καλύτερη ζωή, για μια καλύτερη πατρίδα, για αξιοπρέπεια, με ελπίδα και προοπτική.

Βρεθήκαμε από το ξεκίνημά μου στην Αχαΐα, στα ίδια χωριά, στις ίδιες πλατείες, να μοιραζόμαστε την έγνοια μας αυτή με άλλους ανθρώπους, που είχαν την ίδια αγωνία, αλλά και τη θέληση να δώσουν κάτι από την ψυχή τους, για κάτι ανώτερο. Εποχή αισιόδοξη τότε, που μας μπόλιασε όμως με θέληση για την συνέχεια και για τις δύσκολες στιγμές στη ζωή μας.

Αν δεν δώσεις κάτι από την ψυχή σου, δεν μπορείς να μιλάς για πολιτική. Είναι κάτι το διαφορετικό από το να μιλάς απλά για αγώνες, για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη. Χτίζεις ελεύθερες συνειδήσεις, ικανές να κατανοούν τη σημασία των δικαιωμάτων, της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, χτίζεις κοινωνίες ικανές να κατανοούν τη σημασία της ανάληψης ευθύνης έναντι της συλλογικής μας ζωής. Αυτό το γνώριζε ο Νάσος.

Δεν έχει σημασία που για μεγάλα χρονικά διαστήματα δεν βρισκόμασταν από κοντά. Πάντα όταν μιλούσαμε υπήρχε συνεννόηση και κατανόηση. Ούτε βέβαια έχει σημασία και που κάποιες φορές, μπορεί να είχαμε διαφορετικές απόψεις για κάποια πράγματα. Το αντίθετο μάλιστα, έκανε την κουβέντα μας δημιουργική. Ένα είναι βέβαιο, ο Νάσος δεν έπαψε ποτέ να είναι ένας συνεπής δημοκράτης, πάντα πιστός στις αρχές και στις αξίες του, αλλά και πάντα με την αγωνία για μια κοινωνία άξιων πολιτών, ικανών μαζί με τα δικαιώματα να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Μήπως, αυτή δεν είναι και μια αποστολή της δημοσιογραφίας που υπηρέτησε με τόση αγάπη αλλά και κόπο; Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που με το THE BEST, μαζί με την οικογένειά του και τους συνεργάτες του, πέτυχε να πρωταγωνιστήσει πανελλαδικά στην ενημέρωση, παρά το γεγονός ότι δρούσε στην περιφέρεια.

Όπως είχα γράψει όταν ο Νάσος έφυγε από κοντά μας, τόσο απροσδόκητα και τόσο νωρίς, με την πορεία του στη δημοσιογραφία, έδωσε περιεχόμενο στο ρόλο του περιφερειακού Τύπου σε ό,τι αφορά τη ζωή και τις εξελίξεις των τοπικών κοινωνιών και τη συμβολή τους στη γενικότερη προσπάθεια κάθε χώρας στο σύγχρονο και σύνθετο διεθνές περιβάλλον. Ο Νάσος κοιτούσε μακριά, και με το ήθος του, αλλά και τη σπιρτάδα που τον χαρακτήριζε, έκανε ό,τι μπορούσε για να προσφέρει με τον δικό του τρόπο στην προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι.

Εύχομαι και ελπίζω, η οικογένειά του και οι συνεργάτες του στο THE BEST, να τον ξεπεράσουν, έχοντας πάντα οδηγό τους, τις μεγάλες αξίες που τον συνόδευσαν στην δική του πορεία. Είμαι βέβαιος ότι, αυτό θα τον ικανοποιούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.