Η Κορίν Μεντζελοπούλου στο thebest.gr: Η πρέσβυς του Γαλλικού αμπελώνα, η Πάτρα και το Château Margaux

Συνέντευξη στην Νεκταρια Ντούκα

Με μητέρα Γαλλίδα και πατέρα πατρινό, η Κορίν Μεντζελοπούλου σε νεαρή ηλικία κλήθηκε να αναλάβει τα ηνία ενός εθνικού θησαυρού της Γαλλίας, με ιστορία πέντε αιώνων και σημερινή αξία δισεκατομμυρίων. Η νεαρή Κορίν, όχι μόνο τα κατάφερε, «δεν είχαμε το δικαίωμα να αποτύχουμε» λέει, αλλά επί των ημερών της αυτός ο εθνικός θησαυρός ξαναβρήκε την, επί μία εικοσαετία, χαμένη λάμψη του.

Σήμερα, θεωρείται πρέσβυς της γαλλικής οινικής παράδοσης σε ολόκληρο τον κόσμο, αυτή, η κόρη ενός ξένου, που όταν αγόρασε το Château Margaux, την κορωνίδα των αμπελώνων του Μπορντώ, αντιμετωπίστηκε τουλάχιστον με δυσπιστία. Ο δαιμόνιος Πατρινός μεγιστάνας πατέρας της, διέβλεπε όμως, τη διαχρονική αξία και τη βαριά ιστορία που ήταν ταυτισμένη με την επωνυμία του Château Margaux, το οποίο τότε ήταν στα αζήτητα και του έδωσε πίσω την αίγλη του. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να δει την ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία της διαδόχου κόρης του, η οποία παρότι σήμερα είναι μία από τις ισχυρότερες γυναίκες της οινικής βιομηχανίας παγκοσμίως, δεν ξεχνά τις πατρινές ρίζες της και επιστρέφει κάθε χρόνο στο απλό εξοχικό της στην Ακράτα, εκεί που συνηθίζει να πίνει την αγαπημένη της ελληνική ποικιλία, το ασύρτικο Σαντορίνης ακούγοντας Πάριο και Μαρινέλα, ενώ συνεχίζει τις οικογενειακές παραδόσεις βαφτίζοντας παιδιά και εγγόνια στην ορθόδοξη εκκλησία του Παρισιού.

Εξυπακούεται ότι διατηρεί στενές σχέσεις με την οικογένειά της στην Πάτρα, αλλά και με την ίδια την πόλη, εξάλλου τα τελευταία χρόνια έχει θεσμοθετήσει σημαντικές υποτροφίες, εκατομμυρίων, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας στην μνήμη του πατέρα της.

Είναι προφανές ότι είστε περήφανη για την ελληνική σας κληρονομιά. Διαβάζω ότι όλα τα παιδιά σας έχουν διατηρήσει το επώνυμο «Μεντζελόπουλος» και έχουν βαφτιστεί στην ορθόδοξη Μητρόπολη του Παρισιού, τον Άγιο Στέφανο. Έχετε προσπαθήσει να τους μεταφέρετε αυτή την αγάπη για τις ελληνικές ρίζες;

Είμαι πραγματικά εξαιρετικά περήφανη για τις ελληνικές μου ρίζες. Αφενός, τα χρωστάω όλα στον πατέρα μου, που ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αφετέρου είμαι περήφανη που ανήκω σε μια τέτοια χώρα, στο λίκνο του Δυτικού Πολιτισμού. Σπούδασα Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά για 10 χρόνια, γιατί ήθελα να διευρύνω τις γνώσεις μου σε αυτόν τον τομέα. Ακόμη και σήμερα διαβάζω βιβλία γι αυτό το συναρπαστικό και ανεξάντλητο θέμα. Είμαι περήφανη και ευγνώμων που τα παιδιά μου υιοθέτησαν το όνομα Μεντζελόπουλος. Είναι μεγάλη χαρά για μένα που γνωρίζω ότι αυτό το όνομα θα υπάρχει ακόμα για τουλάχιστον άλλη μια γενιά στη Γαλλία. Ναι, βαφτίστηκαν στην ελληνική εκκλησία μας στο Παρίσι, όπως και εγώ πριν από πολύ καιρό. Τον εγγονό μου τον λένε Ανδρέα, όπως τον πατέρα μου, και τον γιο μου τον λένε Αλέξη, όπως τον παππού μου.

Παρότι δεν γεννηθήκατε στην Ελλάδα, γνωρίζετε λόγω των σπουδών σας αρχαία ελληνικά, καλύτερα από πολλούς Έλληνες. Πώς προέκυψε η αγάπη σας για τη γλώσσα; Επιπλέον, μιλάτε άπταιστα Ελληνικά.

Γρήγορα κατάλαβα ότι δεν ήμουν σαν τα άλλα παιδιά. Θυμάμαι όλοι γύρισαν, όταν φώναξε το όνομά μου η δασκάλα πρώτη φορά. Ήμουν πολύ περήφανη γι' αυτό. Πίστευα μάλιστα, με την άγνοια της παιδικής ηλικίας, ότι το φωνήεν «y», δηλαδή το ελληνικό «ι» είχε εμπνευσθεί προς τιμήν της Ελλάδας...! Στη Γαλλία όλοι μου λένε ότι είμαι Ελληνίδα στην καθημερινή μου συμπεριφορά. Αντιθέτως στην Ελλάδα όλοι με διαβεβαιώνουν ότι είμαι τυπική Γαλλίδα!

Ο πατέρας σας ήταν πατρινός. Διηγηθείτε μου την ιστορία του. Πώς προέκυψε η Γαλλία και πώς έφτασε να αγοράσει το Château Margaux;

Ο πατέρας μου είχε μια καριέρα εξαιρετική και πέρα από το συνηθισμένο: Έφυγε από την πατρίδα του, την Ελλάδα, σε ηλικία 18 ετών για να σπουδάσει στη Γκρενόμπλ. Στη συνέχεια, ξαναβρέθηκε με την αδερφή του στη Βιρμανία, η οποία βρισκόταν ακόμη υπό βρετανική κυριαρχία. Η αδερφή του ήταν παντρεμένη με έναν συνταγματάρχη του βρετανικού στρατού, κάτι που σίγουρα άνοιξε πολλές πόρτες για την οικογένεια. Όμως, μετά την εισβολή της Ιαπωνίας στη Βιρμανία, ο πατέρας μου αναγκάστηκε να φύγει και να εγκατασταθεί στην Ινδία. Άρχισε να εισάγει σιτηρά με την αμερικανική εταιρεία Bunge. Από εκεί και πέρα δυστυχώς δεν γνωρίζω αρκετές λεπτομέρειες και λυπάμαι που δεν του έκανα περισσότερες ερωτήσεις. Ο πατέρας μου γνώρισε τη μητέρα μου, που ήταν Γαλλίδα, αλλά δεν ήθελε να ζήσει στην Ανατολή. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Γαλλία το 1958 και αγόρασε μια αλυσίδα καταστημάτων τροφίμων που ήταν τότε πολύ γνωστή, τα Félix Potin. Όταν ανέλαβε ο πατέρας μου την εταιρεία, υπήρχαν 60 καταστήματα. Όταν πέθανε είχαν γίνει 1.800.

Όταν απέκτησε το Château Margaux, που θεωρείται «εθνικός γαλλικός θησαυρός», ο γαλλικός Τύπος αρχικά ήταν επιφυλακτικός. Τι ήταν αυτό που άλλαξε στην πορεία;

Το ενδιαφέρον του για το Château Margaux γεννήθηκε μέσω ενός άρθρου στους Financial Times. Πήγαμε να επισκεφτούμε το κτήμα μαζί. Μετά το μεσημεριανό γεύμα, ο πατέρας μου έσφιξε το χέρι του ιδιοκτήτη στα σκαλιά της μεγάλης σκάλας στη νότια πλευρά, επιβεβαιώνοντάς του ότι ήταν ο αγοραστής. Κατάλαβα εκείνη τη στιγμή ότι η ζωή μας επρόκειτο να αλλάξει. Είχα μείνει έκπληκτη από την ομορφιά αυτού του ακινήτου. Οι Γάλλοι ήταν αρκετά επιφυλακτικοί βλέποντας έναν Έλληνα, έναν ξένο, να αποκτά έναν τέτοιο εθνικό θησαυρό. Αποδείχθηκε όμως πολύ γρήγορα ότι ήξερε πώς να περιβάλλεται από τους καλύτερους ειδικούς σε κάθε τομέα, και ότι κατάλαβε, χάρη στην υπέροχη μνήμη του και το συνθετικό του πνεύμα, τι έπρεπε να γίνει στο Château Margaux για να του δώσει πίσω τη λάμψη που είχε για πέντε αιώνες. Όλοι ανακουφίστηκαν πολύ γρήγορα και αργότερα… θαύμασαν.

Ο πατέρας σας, όταν πρωτοείδε το Château Margaux, έλεγε ότι του θύμισε την αρχαία Ελλάδα και τον Παρθενώνα. Και για εσάς ισχύει το ίδιο;

Το château είναι ένα από τα σπάνια παραδείγματα νέο-παλλαντιανής αρχιτεκτονικής στην Γαλλία. Ο αρχιτέκτονας εμπνεύστηκε πράγματι από τον Παρθενώνα για τις κολώνες του château (κάστρου). Ο πατέρας μου ένιωθε βαθιά υπερήφανος γι αυτό, κάτι που προφανώς το συμμερίζομαι σήμερα.

Όταν αναλάβατε επικεφαλής μετά τον θάνατο του πατέρα σας φοβηθήκατε;

Αναρωτιέμαι ακόμα και σήμερα πώς είχα το θράσος να πάρω την σκυτάλη από τον πατέρα μου. Η νεότητα μερικές φορές γεννά φτερά, και ήμουν αποφασισμένη να διατηρήσω το Château Margaux στην κατηγορία Premier Grand Cru Classé.

Μέχρι τότε οι σπουδές σας στις πολιτικές επιστήμες και η καριέρα σας στον κλάδο της διαφήμισης προϊδέαζαν για διαφορετική πορεία.

Στην αρχή σπούδασα λογοτεχνία και παρουσίασα το Concours de Normale Supérieure με ειδίκευση στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Τότε είπα στον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε μέλλον για μένα σε αυτόν τον τομέα και ότι δεν ήθελα να γίνω καθηγήτρια εν τέλει. Όμως, πάνω απ' όλα, ήθελα να σπουδάσω σε έναν τομέα που θα με έφερνε πιο κοντά στην οικονομική πραγματικότητα και στις επιχειρήσεις του πατέρα μου. Έτσι προέκυψαν οι σπουδές μου στο Institut d'Études Politiques στο Παρίσι, ευρύτερα γνωστό ως Sciences Po. Το πραγματικό μου πάθος παραμένει όμως ο πολιτισμός και διαβάζω πολύ.