Η ιστορία του κτιρίου και της μεγάλης πολιτικής οικογένειας της πόλης
Ένα ακόμη κτίριο – στολίδι της Πάτρας έχει πέσει «θύμα» όσων λεηλατούν τις ομορφιές αυτής της πόλης και όσων έχουν την ευθύνη της συντήρησης και της αποκατάστασης των φθορών του χρόνου.
Το οίκημα το δώρισε στην πόλη ο δήμαρχος Γεώργιος Ρούφος λίγο πριν πεθάνει. Ήταν το πατρικό της ιστορικής οικογένειας στην Άνω Πόλη και σήμερα στεγάζει το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Προς τιμήν του έχει δοθεί το όνομα του και στην οδό που περνάει απέξω από το σχολείο.
Ποιος ήταν ο Γεώργιος Ρούφος
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του Μπενιζέλου Ρούφου, δημάρχου Πατρέων και πρωθυπουργού της Ελλάδος, και της Μαρίας Κουντουριώτη, κόρης του Γεωργίου Κουντουριώτη, πρωθυπουργού της Ελλάδας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι. Πρωτοστάτησε μαζί με τον αδερφό του Θάνο στην έξωση του Όθωνα στην Πάτρα. Το 1864, σε ηλικία μόλις 23 ετών, εκλέχτηκε πληρεξούσιος Πατρών στην εθνοσυνέλευση.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1868, ανέλαβε μαζί με τον αδερφό του Θάνο την συναρχηγία του Ρουφικού κόμματος. Το 1869 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Πατρών και επανεκλέχθηκε πάλι το 1875. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1879, εκλέχτηκε για ακόμη μια φορά βουλευτής όπως και το 1881. Το 1883 στην κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη ανέλαβε το υπουργείο ναυτικών αλλά παραιτήθηκε την ίδια χρονιά λόγω διαφωνιών του με τον Τρικούπη. Το 1887 εκλέχτηκε για τελευταία φορά βουλευτής Πατρών.
Επίσης είχε εκλεγεί τρεις φορές δήμαρχος Πατρέων. Στις εκλογές του 1870, αν και είχε εκλεγεί εν αγνοία του ο Περικλής Γερούσης δήμαρχος, ο ίδιος δεν αποδέχτηκε την θέση με αποτέλεσμα δήμαρχος Πατρέων να χριστεί ο Γεώργιος Ρούφος. Με το τέλος της τετραετίας, το 1874, έθεσε ξανά υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο όπου επανεκλέχθηκε για να παραμείνει μέχρι το 1875, όταν και απολύθηκε από την κυβέρνηση Βούλγαρη. Το 1887 εκλέχτηκε για τρίτη και τελευταία φορά δήμαρχος Πατρέων, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1891. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή επειδή εκλέχτηκε δήμαρχος, παραιτήθηκε από τη βουλευτική του ιδιότητα. Κατά την τρίτη εκλογή του το 1887 έγιναν πολλοί τραμπουκισμοί, πυροβολισμοί κ.α. μεταξύ των Ρουφικών και των Αντιρουφικών. Επι δημαρχίας του ολοκληρώθηκε η κατασκευή του δημοτικού Θεάτρου Απόλλων, εγκαινιάστηκε το δημοτικό νοσοκομείο, άρχισε η κατασκευή του κυματοθραύστη στο λιμάνι της Πάτρας, τοποθετήθηκαν τα συντριβάνια στην Πλατεία Γεωργίου και ίδρυσε το εργοστάσιο αεριοφωτός κοντά στο Ναό του Αγίου Ανδρέα, έργο το οποίο κόστισε 1.000.000 δραχμές και αποπληρώθηκε με δάνειο. Πρόθεση του ήταν, αλλά ευτυχώς δεν πρόλαβε, να κατεδαφίσει το κάστρο και στην θέση να κατασκευάσει θέατρο, ζαχαροπλαστείο και διάφορους χώρους αναψυχής. Μαζί με τον αδερφό του Θάνο Κανακάρη - Ρούφο θεωρούνται οι αναμορφωτές της Πάτρας.
Ο Γεώργιος Ρούφος είχε δωρίσει 800 τόμους από την προσωπική του βιβλιοθήκη στον δήμο ενώ λίγο πριν πεθάνει δώρισε στον Δήμο Πατρέων το πατρικό σπίτι των Ρούφων στην Άνω πόλη, το οποίο σήμερα στεγάζει το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Προς τιμήν του έχει δοθεί το όνομα του σε οδό που περνάει απέξω από το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Επίσης διατηρούσε εξοχική οικία στα Ροΐτικα.
Το 1891 μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το σπίτι του στην οδό Μαιζώνος και το αρχείο της οικογένειας Ρούφου. Η βαθιά του λύπη τον οδήγησε στο θάνατο τρεις μήνες αργότερα και ενώ ήταν εν ενεργεία δήμαρχος. Ενταφιάστηκε στο μαυσωλείο των Ρούφων στο Α΄ νεκροταφείο Πατρών. Ήταν παντρεμένος από το 1865 με την Ρωξάνη Μαυρομιχάλη και είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Ιωάννη Ρούφο, ο οποίος εκλέχτηκε πολλάκις βουλευτής.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr