Από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του, ο ρόλος του στον Οσκαρικό "Νονό" του Κόπολα το 1972 και στο θρίλερ "Misery" του Ρομπ Ράινερ το 1990
Μεγάλη θλίψη προξένησε στους σινεφίλ η είδηση ότι έσβησε στα 82 του χρόνια, ο σημαντικός Αμερικανός ηθοποιός Τζέιμς Κάαν – James Caan, ένας ηθοποιός – σύμβολο της δεκαετίας του -70 που γνώρισε μεγάλη φήμη χάρη στο ρόλο του Σόνι Κορλεόνε στον περίφημο «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα το 1972 κερδίζοντας και τη μοναδική υποψηφιότητα του για το βραβείο Oscar, καλύτερου β’ ανδρικού ρόλου.
Ο Τζέιμς Κάαν είχε γεννηθεί στις 26 Μαρτίου του 1940 στη Ν. Υόρκη και έφυγε από τη ζωή στις 6 Ιουλίου 2022 ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει γνωστοποιηθεί η αιτία θανάτου του.
Ο Κάαν, από τους πιο γοητευτικούς και ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, που θα μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου ως Σόνι Κορλεόνε στον εμβληματικό «Νονό – The Godfather» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, ήταν ένας ηθοποιός που έπαιξε σε αρκετές καλές ταινίες και παρέμεινε ενεργός καλλιτεχνικά έως και σχετικά πρόσφατα. Όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του στο twitter: Με μεγάλη λύπη σας ενημερώνουμε ότι ο Τζίμι έφυγε, το βράδυ της 6ης Ιουλίου. Η οικογένεια εκτιμά τη γενναιόδωρη αγάπη και τα ειλικρινά συλλυπητήρια και ζητά να συνεχίσετε να σέβεστε την ιδιωτικότητά της αυτή τη δύσκολη στιγμή. Ο γιος του Σκοτ Κάαν, γεννημένος το 1976 έχει ακολουθήσει με επιτυχία τα βήματα του στην ηθοποιία, πρωταγωνιστώντας σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «Hawaii Five-0» (2010–2020) και παίζοντας σε ταινίες όπως τα «Ocean’s Eleven», «Ocean’s Twelve», «Ocean’s Thirteen».
Ο Τζέιμς Κάαν είχε πέντε παιδιά.
Όπως έγραψε το flix.gr, ο γεννημένος στο Μπρονξ, Κάαν, αποφασισμένος πάσει θυσία να μην ακολουθήσει τα χνάρια του χασάπη πατέρα του, ξεκίνησε καριέρα ποδοσφαιριστή αλλά την εγκατέλειψε όταν γνώρισε, στο Πανεπιστήμιο Χόφστρα, τον νεαρό συνομήλικό του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Μετά από μικρούς ρόλους στο θέατρο και την τηλεόραση, ο Κάαν έπαιξε σε δύο ταινίες του Χάουαρντ Χοκς, το «Red Line 7000» και το «El Dorado», δίπλα σε θρύλους όπως ο Τζον Γουέιν και ο Ρόμπερτ Μίτσαμ. Άρχισε, όμως, να βρίσκει την κινηματογραφική του ταυτότητα το 1967, με το «Countdown», φιλμ επιστημονικής φαντασίας σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Όλτμαν. Ένα χρόνο αργότερα, έπαιζε στο «The Rain People» του Κόπολα με συμπρωταγωνίστρια την Shirley Knight. Ήταν, φυσικά στον αριστουργηματικό «Νονό» που ο Τζέιμς Κάαν έδωσε το ραντεβού του με την Ιστορία, ως Σόνι Κορλεόνε (παρότι είχε κάνει οντισιόν και για το ρόλο του Μάικλ που τελικά κράτησε ο Αλ Πατσίνο), ερμηνεία που του χάρισε όπως προείπαμε, τη μοναδική υποψηφιότητα για Όσκαρ της καριέρας του, κάτι που στους σινεφίλ φαντάζει περίεργο και μία αδικία.
Την υπόλοιπη δεκαετία του '70, ο Τζέιμς Κάαν, παρότι όπως λέγεται απέρριψε ορισμένους αξιόλογους ρόλους, όπως στις ταινίες «Στη Φωλιά του Κούκου» που πήρε ο Τζακ Νίκολσον, «Αποκάλυψη Τώρα» του Κόπολα για το ρόλο που υποδύθηκε τελικά ο Μάρτιν Σιν, "Love Story", "The French Connection" και «Κράμερ Εναντίον Κράμερ», έχτισε τη φήμη του και επιβλήθηκε ως ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και ταλαντούχους Αμερικανούς ηθοποιούς της νέας τότε γενιάς της αμφισβήτησης. Έπαιξε με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ στην «Παράξενη κυρία - Funny Lady» του Χέρμπερτ Ρος το 1975 παίρνοντας υποψηφιότητα για την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μουσική ή κωμική ταινία, καθώς και στο εξίσου επιτυχημένο αθλητικό φιλμ επιστημονικής φαντασίας «Rollerball», επίσης το 1975 σε σκηνοθεσία και παραγωγή του Norman Jewison.
Τη δεκαετία του '80 όπως συνέβη με πολλούς ηθοποιούς των 70ς, κάπου είδε την καριέρα του να «χάνεται». Ο θάνατος της αδελφής του αλλά και η εντατική χρήση ναρκωτικών τον έβγαλαν εκτός επαγγελματικών, τουλάχιστον ορίων. Όπως αναφέρει το flix.gr, ο Κάαν αποχώρησε από το «Holcroft Covenant» που γύριζε με τον Ρόμπερτ Λάντλαμ κι έπαιξε ξανά στο σινεμά μόνο στο «Gardens of Stone -Πέτρινοι Κήποι», μία συγκινητική, δραματική, αντιπολεμική ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το 1987 με συμπρωταγωνίστρια την Αντζέλικα Χιούστον.
Λίγα χρόνια μετά, ήρθε ο δεύτερος εμβληματικός και πιο επιτυχημένος ρόλος της καριέρας του, αυτός του συγγραφέα που πέφτει θύμα της σαδιστικής θαυμάστριάς του Κάθι Μπέιτς, στο «Misery» του Ρομπ Ράινερ του 1990. H Μπέιτς κέρδισε για το ρόλο αυτό το Όσκαρ καλύτερου α’ γυναικείου ρόλου ενώ το σενάριο ήταν βασισμένο στο βιβλίο του Stephen King. Ακολούθησε το 1991 άλλη μία αρκετά καλή ταινία που είχε προβληθεί με επιτχυία και στη χώρα μας το αντιπολεμικό, κοινωνικο-ρομαντικό φιλμ "For the Boys" του Μαρκ Ράιντελ με την Μπέτι Μίντλερ στο ρόλο μίας τραγουδίστριας που εμψύχωνε τους Αμερικανούς στρατιώτες. Στο πλάι της ο Τζέιμς Κάαν σ' ένα ρόλο που λέγεται πως ήταν εμπνευσμένος από τον Χολιγουντιανό ηθοποιό και τραγουδιστή Bob Hope.
Από τότε, ο Τζέιμς Κάαν δεν σταμάτησε να εμφανίζεται σε ταινίες, με δύο να ξεχωρίζουν περισσότερο, το «The Yards» του Τζέιμς Γκρέι το 2000 και το θεατρικά στημένο «Dogville» του Λαρς φον Τρίερ το 2003. Τελευταία του αξιοσημείωτη ερμηνεία ήταν το 2018, στο φιλμ μυστηρίου «Out of the Blue» της Κάρολ Μόρλεϊ πλάι στην Πατρίτσια Κλάρκσον ενώ έπαιξε και σε μία νέα ταινία με τίτλο "Fast Charlie" σε σκηνοθεσία του Philip Noyce που είναι αστυνομικό θρίλερ με τον Πιρς Μπρόσναν στον κεντρικό ρόλο που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2023.
Είχε παίξει και στην μεγάλη εμπορική επιτυχία του 2003, «Elf» σε σκηνοθεσία Jon Favreau πλάι στον Γουίλ Φερέλ ενώ είχε κάνει και τον πεθερό του Χιου Γκραντ στην ρομεντική κομεντί "Mickey Blue Eyes" σε σκηνοθεσία Kelly Makin το 1999. Είχε συμμετάσχει και στο "Ντικ Τρέισι" το 1990, του Γουόρεν Μπίτι πλάι στον ίδιο τον Μπίτι, τον Αλ Πατσίνο και την Μνατόνα.
Από τις παλαιότερες ταινίες του να αναφέρουμε και το «The Gambler» σε σκηνοθεσία Κάρελ Ράις το 1974, την ταινία του Sam Peckinpah «The Killer Elite» το 1975, τη συμμετοχή του στο all star cast της πολεμικής περιπέτειας σε σκηνοθεσία Richard Attenborough, «A Bridge Too Far – Η Γέφυρα του Άρνεμ» το 1977 και στην κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού έργου του Neil Simon «Chapter Two – Καινούρια Ζωή» το 1979 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Μουρ όπου συμπρωταγωνίστησε με την Μάρσα Μέισον.
Ήταν εξαιρετικός και στο neo-noir θρίλερ του 1981 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Michael Mann «Thief» όπου συμπρωταγωνίστησε με την Tuesday Weld και τους Robert Prosky και Willie Nelson. Στο ξεκίνημα της καριέρας του προτάθηκε και για το τηλεοπτικό βραβείο Έμμυ ως καρκινοπαθής ποδοσφαιριστής στο "Brian's song" το 1971.
Σημαντικός κι αυθεντικός εκπρόσωπος της κινηματογραφικής γενιάς του '70, ο Τζέιμς Κάαν παντρεύτηκε 4 συνολικά φορές και απέκτησε όπως προείπαμε, πέντε παιδιά, ανάμεσά τους και τον γνωστό ηθοποιό Σκοτ Κάαν. Ο Κάαν όπως τέλος έγραψε το flix.gr, έζησε μια γεμάτη ζωή - δυο-τρεις ζωές, για να είμαστε ειλικρινείς - κι αφήνει πίσω του σπουδαίες κινηματογραφικές στιγμές και μια σχεδόν μυθιστορηματική προσωπική ιστορία.
Ήταν ένα εκλεκτικός ηθοποιός, αρρενωπός, με έναν μαγνητισμό μόλις εμφανιζόταν στην μεγάλη οθόνη και θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ μεγάλος σταρ. Όπως διαβάσαμε στο thewrap.com. το κοινό τον λάτρευε αλλά ίσως και λίγο να τον φοβόταν. Πολλοί γνωστοί ηθοποιοί όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ, κ.α. τον αποχαιρέτισαν με λόγια καρδιάς.
Μπορείτε να διαβάσετε και το κείμενο του Rolling Stone με τίτλο "James Caan, Film Icon Who Starred in ‘The Godfather’, Dead at 82".
Πολλές από τις ταινίες του είχαν προβληθεί στα Πατρινά σινεμά.
Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ
"Πέτρινοι Κήποι".
"Η Γέφυρα του Άρνεμ".
"Thief".
"Misery".
"Rollerball".
"Brian's Song".
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr