Το «Αγρίμι» Δήμητρα Παπαδήμα έρχεται στην Πάτρα και μιλάει στο thebest

Ποιες είναι οι εντυπώσεις από την Πάτρα;

Έχω βρεθεί αρκετές φορές στην Πάτρα και για δουλειά και για βόλτα, έχω τις καλύτερες εντυπώσεις από το κοινό και τους ανθρώπους.  Έχω περάσει πολύ όμορφα στην Πάτρα, έχω κάνει ακόμα και τζόκινγκ, που το λατρεύω, στο λιμάνι.

Αυτή τη φορά επιστρέφετε με μία παράσταση για την οποία ακούγεται ότι ίσως είναι η παράσταση της ζωής σας…

Είναι μία παράσταση που παίζεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Πριν από αυτή, ερμήνευσα στο θέατρο την Πηνελόπη Δέλτα. ‘Όσο λοιπόν έπαιζα εκείνη την παράσταση, σκεφτόμουν το αντίπαλο δέος. Θεωρούσα ότι η Πηνελόπη Δέλτα ήταν ερωτευμένη με το θάνατο ενώ η Μαρίκα Κοτοπούλη ήταν ερωτευμένη με τη ζωή. Άρχισα να διαβάζω για εκείνη. Τα βράδια έπαιζα την Πηνελόπη Δέλτα και τα μεσημέρια έγραφα το κείμενο για την Μαρίκα Κοτοπούλη. Μελέτησα τα γραπτά του Δραγούμη και τις αναφορές στα ημερολόγια της Πηνελόπης Δέλτα.

Βρήκα πολλές ομοιότητές μας. «Αγρίμι» την φώναζε ο Δραγούμης. Δεν σταματούσε πουθενά και μπορούσε να τα βάλει με όλους. Προερχόταν από μία ταπεινή οικογένεια. Οι γονείς της δεν την άφησαν να σπουδάσει όμως είχε πείσμα και αντρικό ταπεραμέντο. Κατάφερε να γίνει η μεγαλύτερη τραγωδός του θεάτρου, ερωτεύθηκε τρελά.

Στάθηκα στο γεγονός ότι επί 23 ημέρες της έκρυβαν το θάνατο του Δραγούμη. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι φοβόντουσαν το ξέσπασμά της και κράτησαν κρυφή τη δολοφονία του. Για 23 μέρες και νύχτες λοιπόν το περίμενε στο θέατρο, στο καμαρίνι. Περίμενε να το δει στην πρώτη θέση, άφηνε πάντα κενή μία, για να βάζει το καπέλο του. Το βρήκα συγκλονιστικό αυτό.  Κάνω και αναφορές στα παραπολιτικά της εποχής, αναφορές στο Βενιζέλο που τη θαύμαζε και πήγαινε να τη δει πολλές φορές.

Αναφερθήκατε στις πηγές για έτσι ώστε να γράψετε το κείμενο…

Για την Μαρίκα Κοτοπούλη δεν υπάρχει τίποτα, παραμόνο τα γραπτά του Δραγούμη και οι αρνητικές αναφορές που έκανε για εκείνη η Πηνελόπη Δέλτα. Έτσι άντλησα στοιχεία για τη ζωή της.

Εντοπίσατε και τα κοινά σας στοιχεία…

Εκείνη ήταν «Αγρίμι» τότε, εγώ τώρα. Έτσι με φωνάζουν κι έτσι νιώθω. Αγανακτώ για όλα αυτά που συμβαίνουν και όσο μπορώ να μιλήσω, μιλάω γιατί πολλές φορές δε σου επιτηρείται ή δε σου δίνεται ο λόγος, σου τον αφαιρούν. Προχώρησε στην τέχνη που λάτρεψε «με το σπαθί της», ολομόναχη, όπως κάνω κι εγώ. Και είμαι χαρούμενη που φέτος θα ανέβουν άλλα δύο έργα μου.

Και εγώ είχα δύσκολα χρόνια, μεγάλωσα σε μία φτωχική οικογένεια, ήμουν το πρώτο παιδί αυτής της οικογένειας, δεν μου επέτρεψε ο πατέρας μου να σπουδάσω αν και πέρασα στη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης. Έπρεπε να δουλέψω από 7 χρονών που τελείωσα το σχολείο. Μετά στις δουλειές, πέρασα πολλά, παρενοχλήσεις κι όλα αυτά. Αν ζούσε η Κοτοπούλη και συνομιλούσαμε θα είχαμε να βρούμε πολλά κοινά.

Γιατί πιστεύετε ότι αυτή η παράσταση έχει τέτοια ανταπόκριση;

Είναι μία αληθινή ιστορία. Πιστεύω ότι τα παιδιά στα σχολεία θα έπρεπε να διδάσκονται βιογραφίες και όχι ιστορία επιγραμματικά και παπαγαλίζοντας. Αν τα παιδιά για παράδειγμα διδάσκονταν τη ζωή της Κοτοπούλη θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν και να ψυλλιαστούν την εξαπάτηση, την οικογενειακή ιδιομορφία. Μέσα από τις βιογραφίες θα αποκτούσαν άποψη. Το παιδικό μυαλό είναι πανέξυπνο.

Για το κοινό η παράσταση έχει ενδιαφέρον καθώς γνωρίζει αυτή τη γυναίκα. Ο κόσμος ξέρει ότι πρόκειται για μία γυναίκα του θεάτρου και τίποτα άλλο. Έρχονται λοιπόν και ακούν ένα κείμενο από εκείνη (την Κοτοπούλη) που ενώ έχει ζήσει τη ζωή και δεν την χορταίνει, θέλει κι άλλο. Μαθαίνουν πράγματα από την πολιτική ζωή και κάνουν ταύτιση με το παρόν, βλέπουν ότι τα πράγματα κινούνται περίπου με τον ίδιο τρόπο.

Σας παρομοιάζει μαζί της το κοινό;

Ναι. Κάποιος δημοσιογράφος μου είπε, «Μόνο που εσείς κα Παπαδήμα είστε πιο όμορφη»…Πιστεύω πως όταν ερμηνεύω αυτό το ρόλο, ασχημαίνω βέβαια. «Την ομορφιά την έχω μέσα μου» έλεγε η Κοτοπούλη…

Πριν λίγες μέρες έδωσε την πρώτη συνέντευξη μετά το θάνατο της μητέρας μου και έκλαψα. Δεν είχα κλάψει ξανά ποτέ μπροστά σε κάποιον. Άλλο ένα κοινό μας. Ο θάνατος της μάνας όμως διογκώνει τη σιωπή που έχουμε μέσα μας…

Δίνετε την αίσθηση ότι δεν είναι για εσάς κάτι σημαντικό η ομορφιά, ότι δεν σας απασχολεί…

Από μικρή είχα μία σιγουριά ως προς αυτό το κομμάτι. Ήθελα όμως να αποδείξω ότι μία γυναίκα με παρουσιαστικό μπορεί να έχει και καρδιά και μυαλό. Κάποτε τσακώθηκα με τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη γιατί σε κάποια εκπομπή επέμενε να λέει αναφερόμενος σε εμένα ότι «έχουμε μαζί μας μία κουκλάρα». Έφυγα γιατί με αποκαλούσε έτσι…

Η κόρη σας έχει ακολουθήσει τα βήματα της υποκριτικής. Πώς το αντιμετωπίσατε;

Τα παιδιά δεν μας ανήκουν, τους ανήκει η ζωή. Δεν ήθελα να ασχοληθεί με το θέατρο καθώς δεν υπάρχει ατόφια η τέχνη του θεάτρου. Υπάρχει ένα θέατρο που είναι διαπλοκή και δημόσιες σχέσεις. Είχα ξεκαθαρίσει τη θέση μου λοιπόν ότι δεν ήθελα να μπει σε αυτό το χώρο. Είπε πως αυτό όμως θα την κάνει ευτυχισμένη. Θυμήθηκα την Χρυσούλα Διαβάτη που κάποτε μου είπε πως μετάνιωσε που είχε παρόμοια στάση. Δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος. Βέβαια και η Θαλασσινή δεν είναι ο άνθρωπος που θα σταματήσει όταν θέλει κάτι. Δέχομαι όμως την επιλογή της πλέον και όταν θέλει τη γνώμη μου και τη συμβουλή μου, την έχει.  Για εμένα το σπουδαίο είναι ότι μεγάλωσα ένα «νορμάλ» παιδί.

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχετε μετανιώσει;

Για τίποτα. Μου αρέσει να παλεύω για το καθετί. Για μένα έχει νόημα ο αγώνας. Δεν με ενδιέφερε να τα έχω όλα «στο πιάτο», παρόλο που θα μπορούσα.

Ακούγεστε ως ένας ισορροπημένος άνθρωπος. Πόσο εύκολο είναι να το πετύχει κανείς μέσα στο χώρο;

Πολύ. Είμαι τόσο ισορροπημένη που πολλές φορές αρκετοί με θεωρούν τρελή. Δεν ξέρω τι σημαίνει διπλωματία. Δεν κρύβω ότι μέσα σε αυτό το χώρο έχω πάθει και νευρικές κρίσεις, έχω φτάσει στο σημείο να κάνω ηρεμιστική ένεση.

Κάνατε επιτυχίες και στην τηλεόραση.  Την αγαπήσατε, την εκτιμήσατε;

Ήμουν καλά στην τηλεόραση. Πληρωνόμασταν καλά, με τα χρήματα από την τηλεόραση σπούδασα το παιδί μου. Την τηλεόραση της δεκαετίας του ’90, δεν την υποτιμώ. Υπήρχαν καλύτερα σενάρια, άνθρωποι. Δεν υπήρχε αυτό που συμβαίνει σήμερα.  Την τηλεόραση του σήμερα δεν την βλέπω, μόνο αθλητικά και ντοκιμαντέρ.

Σκέφτεστε το μέλλον; Ποιο είναι το όνειρό σας;

Αυτή η δουλειά μου ταίριαξε και με αυτήν θα συνεχίσω πολύ επιλεκτικά. Ευτυχώς γράφω και τα γραπτά μου δεν με απογοητεύουν ποτέ. Θα ήθελα να ανεβάσω τα έργα μου, να βρεθούν οι άνθρωποι που θα στηρίξουν γιατί πρόκειται για ακριβές παραγωγές.

Το μόνο που σκέφτομαι για το μέλλον είναι ότι θα ήθελα σε πέντε χρόνια  να καταφέρω να νοικιάσω ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα. Μου αρέσει πολύ το ψάρεμα, θα ήθελα να ψαρεύω και μετά να τρώω τα ψάρια μου. Αυτό  είναι το όνειρο μου.

Λίγα λόγια για την παράσταση

Η παράσταση «Το Αγρίμι -Μαρίκα Κοτοπούλη» με τη Δήμητρα Παπαδήμα έρχεται στη σκηνή του θεάτρου Πάνθεον το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022 στις 21.00. Διάρκεια: 80 Λεπτά.

Το καλοκαίρι του 1920, σε ηλικία 33 χρόνων περιμένει για είκοσι τρεις μέρες στο καμαρίνι της τον Ίωνα Δραγούμη. Όταν αυτός δεν έρχεται τον ψάχνει στο κοινό, κρατάει κενή τη θέση του στο κέντρο της πλατείας, αλλά και τη διπλανή για το καπέλο του. Η άδεια θέση, για είκοσι τρεις ολόκληρες μέρες, την φτάνει στο σημείο να ξεπερνάει ακόμα περισσότερο τα όρια της. Παίζει τους ρόλους της με απίστευτη δύναμη, σαν θηρίο στο κλουβί που σπάει τις σιδεριές του κατεστημένου και ελευθερώνεται. Και όταν, σε μία παράσταση, διακρίνει ανάμεσα στους θεατές την Πηνελόπη Δέλτα, την αντίζηλη, αρπάζει την ευκαιρία να την αντιμετωπίσει όπως ανέκαθεν το λαχταρούσε η ψυχή της και την αναγκάζει να αποχωρήσει ντροπιασμένη από την αίθουσα.

Όταν έμαθε για το θάνατο του αγαπημένου της Ίωνα – 23 μέρες της το κρατούσαν κρυφό – γαντζωμένη στο σανίδι του θεάτρου ουρλιάζει «Μήτσο την αλήθεια, όταν παίζω στην Ορέστεια βγάζω τέτοιο σπαραγμό….;» Αυτή είναι η θεατρίνα.

Της απομένει ακόμα μια «παράσταση». Το Αγρίμι, η Μαρίκα Κοτοπούλη, αψηφά τα προσχήματα και μας …ανοίγει τα μάτια! Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία της στα άγνωστα μονοπάτια της ζωής…. Όμως, κάπου ανάμεσα στο κοινό, που δεν την αφήνει από τα μάτια του, βρίσκεται ένας άντρας για να ακουμπήσει πάνω του τη μοναξιά της. Ο Γιώργος Χέλμης, ο επίσημος εραστής όλων αυτών των χρόνων.   Τον προειδοποιεί πως καίει σαν φλόγα και ξεκαρδίζεται στα γέλια… Το γέλιο είναι ό,τι απόμεινε μέσα στις στάχτες!

Κείμενο: Δήμητρα Παπαδήμα

Σκηνοθεσία: Δήμητρα Παπαδήμα – Γιάννης Μποσταντζόγλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Χριστίνα Οικονόμου

Μουσική επένδυση: Χρήστος Στεργίου

Φωτογράφος: Κωνσταντίνος Σκούρτης

Ερμηνεύει η Δήμητρα Παπαδήμα.

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: 15€

Προπώληση: 12€ viva.gr (ειδικές τιμές για γκρουπ).

https://www.viva.gr/tickets/theater/to-agrimi-marika-kotopouli-periodeia/.